Ο Sneaker Dave κάνει σύγκριση ανάμεσα στο Charcoal Air Jordan 9 του 1993 με το μοντέλο του 2010...
Ο μικρός Damon Harge...
Ο Damon Harge...μόλις 11 χρονών!!! Αν και δεν είναι ότι καλύτερο η δημοσιότητα για ταπαιδιά της ηλικίας του η περίπτωση είναι από αυτές που εντυπωσιάζουν...
Τί σχεδίασε και τί πέτυχε
Του Τάκη Πανούλια
29/08/2010
29/08/2010
Τί σχεδίασε… Ο Bob Donewald Jr αποφάσισε η ομάδα του να ζήσει και να πεθάνει με την κλειστή άμυνα ζώνης. Γιατί, μια άμυνα χώρου μπορεί να είναι πιεστική και σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ διαφορετικά τα δεδομένα. Τα έβαλε κάτω και αποφάσισε. Αφού είναι καλύτερη ομάδα η Ελλάδα, θα παίξω κλεφτοπόλεμο. Θα παίξω άμυνα χώρου, κλειστά μάλιστα, δίνοντας αμαρκάριστα σουτ τριών πόντων σε όλους ανεξαρτήτως του παίκτες της ελληνικής ομάδας. Επιχειρώντας να μπούμε στο μυαλό του προπονητή της ομάδας της Κίνας, με αυτή την άμυνα προσπάθησε να πετύχει τα εξής...Διαβάστε το πλήρες άρθρο στο basketblog.gr....
Είναι δύσκολο εγχείρημα
Του Τάκη Πανούλια
27/08/2010
Σε καμιά περίπτωση δεν είναι καλό στη ζωή και στο μπάσκετ να λες… "εγώ σου τα έλεγα". Ως προπονητής και ως άνθρωπος δεν μου αρέσει αυτού του είδους η συμπεριφορά. Ακόμα και αν αποδειχθεί σωστό κάτι που το έχω πει εκ των προτέρων. Ειδικά αν το αποτέλεσμα είναι άσχημο. Η… δικαίωση σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι κάτι που το ευχαριστιέσαι. Πόσο δε μάλλον, αφού δεν είχαμε δηλώσει ότι η ομάδα μας θα χάσει από την Εθνική ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών. Απλά είχαμε αναρωτηθεί αν θα μπορέσουμε να παίξουμε με το νέο στυλ παιχνιδιού εναντίον ομάδων όπως οι ΗΠΑ και η Ισπανία και κάποιες άλλες ακόμα....Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο basketblog.gr....
Φάκελος Εθνική Νο 3
Του Τάκη Πανούλια
25/08/2010
Συμπερασματικά η Εθνική μας ομάδα προσπαθεί να παίξει ένα στυλ παιχνιδιού που δεν είναι και το πιο διαδεδομένο στο ελληνικό πρωτάθλημα που παίζει η πλειοψηφία των παικτών μας. Με κυριότερο την έλλειψη ταχύτητας στην κίνηση και την εκτέλεση. Στην δύσκολη στιγμή θα υπερισχύσει η σκέψη του νέου τρόπου παιχνιδιού του Καζλάουσκας ή θα βγουν στην επιφάνεια οι συνήθειες των παικτών μας από τις ομάδες τους. Αυτό είναι το στοίχημα. Περισσότερα στο παρακάτω link....
Φάκελος Εθνική Νο2
Του Τάκη Πανούλια
24/08/2010
Η πραγματικότητα... Οι ομάδες που αντιμετωπίσαμε ήταν άλλες αδύναμες, άλλες ταξίδεψαν ανήμερα του αγώνα (Καναδάς) και όλες τις αντιμετωπίσαμε με Έλληνες διαιτητές. Και μερικά σφυρίγματα να πάρεις σε φιλικά στην περίοδο προετοιμασίας, που υπάρχει έντονος εκνευρισμός, μπορούν να διαλύσουν μια ομάδα. Και επειδή πολλοί νομίζουν ότι οι δικοί μας διαιτητές το κάνουν αυτό, ας διαβάσουν τι έγινε στον αγώνα Ισπανίας - Βραζιλίας. Επίσης, πολλές ομάδες κρύβουν πράγματα από την επιθετική και αμυντική τους τακτική, ή θέλοντας οι προπονητές να βγάλουν κάποια τελευταία συμπεράσματα κάνουν πειραματισμούς....Περισσότερα στο link...
http://www.basketblog.gr/Pages/ViewContent.aspx?l=1&e=i&p=3&i=54567&t=1&c=100124&w=0&m=1
2010 FIBA World Championship
Greece - Team presentation - Η παρουσίαση της Ελληνικής Εθνικής μας ομάδας από το επίσημο site της FIBA....
Φάκελος Εθνική Νο1
ΠΑΝΟΥΛΙΑΣ
Του Τάκη Πανούλια
23/08/2010
Μας τρόμαξαν! Πολλές φορές πριν από μεγάλες διοργανώσεις όλοι κάνουμε όνειρα για την Εθνική μας ομάδα μπάσκετ. Μας το επιτρέπει άλλωστε το πλούσιο παρελθόν της αλλά και το ranking της FIBA που μας έχει στην 4η θέση (άσχετα δεν είναι και το πλέον αξιόπιστο) αλλά και τα περισσότερα site που μας κατατάσσουν στο Νο 3. Φέτος οι εμφανίσεις της ομάδας στην Κύπρο και στο Ακρόπολις… μας τρόμαξαν. Μα είναι δυνατόν θα μου πείτε να μας τρομάζουν οι νίκες και μάλιστα όταν γίνονται με τόσο εμφατικό τρόπο; Είναι και παραείναι για μια σειρά από λόγους που θα αναλύσουμε παρακάτω...περισσότερα στο παρακάτω link...
http://www.basketblog.gr/pages/ViewContent.aspx?l=1&e=i&p=3&i=54485&t=1&c=100124&w=0&m=1
Του Τάκη Πανούλια
23/08/2010
Μας τρόμαξαν! Πολλές φορές πριν από μεγάλες διοργανώσεις όλοι κάνουμε όνειρα για την Εθνική μας ομάδα μπάσκετ. Μας το επιτρέπει άλλωστε το πλούσιο παρελθόν της αλλά και το ranking της FIBA που μας έχει στην 4η θέση (άσχετα δεν είναι και το πλέον αξιόπιστο) αλλά και τα περισσότερα site που μας κατατάσσουν στο Νο 3. Φέτος οι εμφανίσεις της ομάδας στην Κύπρο και στο Ακρόπολις… μας τρόμαξαν. Μα είναι δυνατόν θα μου πείτε να μας τρομάζουν οι νίκες και μάλιστα όταν γίνονται με τόσο εμφατικό τρόπο; Είναι και παραείναι για μια σειρά από λόγους που θα αναλύσουμε παρακάτω...περισσότερα στο παρακάτω link...
http://www.basketblog.gr/pages/ViewContent.aspx?l=1&e=i&p=3&i=54485&t=1&c=100124&w=0&m=1
Οι διάδοχοι του Nate "Kryptonite" Robinson
Η αθλητικότητα σε όλο της το μεγαλείο…
Η λέξη athleticism άρχισε να χρησιμοποιείται στην Αγγλική γλώσσα περίπου το 1874 και σημαίνει αρκετά πράγματα. Έντονη ενέργεια, ενασχόληση με τον αθλητισμό, η κατάσταση του αθλητή και είναι συνώνυμη με την ισχύ, την ενεργητικότητα, την δύναμη την ορμητικότητα και πολλά άλλα. Δεν υπάρχει αντίστοιχη λέξη στα ελληνικά. Η λέξη αθλητικός είναι κοντά κατά μία έννοια αλλά δεν μας καλύπτει. Αν και αδόκιμη θα χρησιμοποιήσουμε την λέξη "αθλητικότητα" με την σημασία της αθλητικής κατάστασης του αθλητή, δηλαδή τα χαρακτηριστικά του.
Δείτε μερικά απίθανα καρφώματα από ερασιτέχνες παίκτες street-ball, NCAA και το HS. Το πρώτο βίντεο είναι από το 2010 Nike 3-on-3 Slam Dunk Contest, που πραγματοποιήθηκε έξω από το Staples Arena στο LA και είχε την ονομασία “Greatest Dunk Contest Ever.” Συμμετείχαν οι Team Flight Brothers με τον νέο μέλος τους τον James “Flight” White, ο νικητής “T-Dub”, οι Golden Child, Jus Fly, Air Dogg, Werm, και πολλοί άλλοι.
Πολλοί θεωρούσαν φαβορί τον πρώην παίκτη στο D-League και το NBA τον White (έχει παίξει και Ευρώπη σε Τουρκία, Ρωσία και Ιταλία), αλλά τραυματίστηκε και άνοιξε τον δρόμο για τους T-Dub και Werm. Να και ο Werm πήδηξε πάνω από 3 θεατές σε ένα από τα καρφώματα του, τα άλματα και η αθλητικότητα του μόλις 5′9 T-Dub υπερίσχυσε με ένα κάρφωμα 720ο στην τελική του προσπάθεια!!!. Πολλοί λένε ότι ήταν στην πραγματικότητα 540ο και κάτι…αλλά ποιός σκοτίζετε. Εμείς πάντως όχι…
Η λέξη athleticism άρχισε να χρησιμοποιείται στην Αγγλική γλώσσα περίπου το 1874 και σημαίνει αρκετά πράγματα. Έντονη ενέργεια, ενασχόληση με τον αθλητισμό, η κατάσταση του αθλητή και είναι συνώνυμη με την ισχύ, την ενεργητικότητα, την δύναμη την ορμητικότητα και πολλά άλλα. Δεν υπάρχει αντίστοιχη λέξη στα ελληνικά. Η λέξη αθλητικός είναι κοντά κατά μία έννοια αλλά δεν μας καλύπτει. Αν και αδόκιμη θα χρησιμοποιήσουμε την λέξη "αθλητικότητα" με την σημασία της αθλητικής κατάστασης του αθλητή, δηλαδή τα χαρακτηριστικά του.
Δείτε μερικά απίθανα καρφώματα από ερασιτέχνες παίκτες street-ball, NCAA και το HS. Το πρώτο βίντεο είναι από το 2010 Nike 3-on-3 Slam Dunk Contest, που πραγματοποιήθηκε έξω από το Staples Arena στο LA και είχε την ονομασία “Greatest Dunk Contest Ever.” Συμμετείχαν οι Team Flight Brothers με τον νέο μέλος τους τον James “Flight” White, ο νικητής “T-Dub”, οι Golden Child, Jus Fly, Air Dogg, Werm, και πολλοί άλλοι.
Πολλοί θεωρούσαν φαβορί τον πρώην παίκτη στο D-League και το NBA τον White (έχει παίξει και Ευρώπη σε Τουρκία, Ρωσία και Ιταλία), αλλά τραυματίστηκε και άνοιξε τον δρόμο για τους T-Dub και Werm. Να και ο Werm πήδηξε πάνω από 3 θεατές σε ένα από τα καρφώματα του, τα άλματα και η αθλητικότητα του μόλις 5′9 T-Dub υπερίσχυσε με ένα κάρφωμα 720ο στην τελική του προσπάθεια!!!. Πολλοί λένε ότι ήταν στην πραγματικότητα 540ο και κάτι…αλλά ποιός σκοτίζετε. Εμείς πάντως όχι…
Και για να σας εντυπωσιάσουμε περισσότερο θα προσθέσουμε λίγο από τον διαγωνισμό 2010 McDonald's Dunk Contest με τον Josh Selby και άλλους…
Ή ακόμα μπορείτε να θαυμάσετε το 17χρόνο Deuce Bello να κάνει το περίφημο "East Bay Funk Dunk" κάρφωμα σε αγώνα παρακαλώ!!!
Ένα κάρφωμα που το ονόμασε έτσι ο Isaiah Rider νικητής στο All-Star Slam Dunk Contest του 1994 ένα κάρφωμα ανάμεσα από τα πόδια (και το οποίο ο Charles Barkley αποκάλεσε το καλύτερο που είχε δει).
Που το είχε κάνει πριν και ο Vince Carter…
Και όσοι δεν χορτάσατε μπορείτε να δείτε...τον Nate "Kryptonite" Robinson...και το 2010 Nike 3-on-3 Slam Dunk Contest, ολόκληρο μαζί με τις αποτυχημένες προσπάθειες…καλή διασκέδαση…
Ελπίζω το θέαμα να ήταν χορταστικό….
Nenad Krstic fights like a little brother...
Nenad Krstic fights like a little brother...διαβάστε το...έχει πολύ γέλιο η ανάλυση του δημοσιογράφου για τον τρόπο που παλεύει ο Κρστιτς σαν μικρός αδελφός...πολύ γέλιο...βέβαια ο καλλιτέχνης των ύπουλων χτυπημάτων τρόμαξε όταν είδε μπροστά του τον Σόφο...και όπως γράφουν στο BallinEurope... A man doesn’t know what he’s capable of until he sees Sofoklis Schortsanitis stalking him like a bigger, angrier terminator.”
Όλο το άρθρο στο παρακάτω link....
Υπάρχει ευθύνη…
Του Τάκη Πανούλια
20/08/2010
Όπως και να το δεις, τα επεισόδια στο ΟΑΚΑ στο παιχνίδι Ελλάδας - Σερβίας, χωρίς καμιά δόση εθνικισμού έχουν ονοματεπώνυμο. Σε οποιοδήποτε γήπεδο της Ελλάδας (τί λέω του κόσμου όλου), συμπεριφορές σαν αυτές του Ντούσαν Ίβκοβιτς του επονομαζόμενου και "σοφού" θα καταδικάζονταν, και με συνοπτικές διαδικασίες ο προπονητές που θα επιδείκνυε τέτοια συμπεριφορά θα χαρακτηρίζονταν ως ακατάλληλος για το επάγγελμα του προπονητή.
Πόσο μάλλον να είσαι στην ηλικία του Ίβκοβιτς και να εργάζεσαι σε ξένη χώρα. Η οποία σου προσφέρει εργασία και προσκαλεί την ομάδα σου για τουρνουά προετοιμασίας. Να δεχτώ ότι οι διαιτητές αδίκησαν την ομάδα του, δεν έχω κανένα πρόβλημα. Άλλωστε αυτό σε πολλά τουρνουά που σφυρίζουν εγχώριοι διαιτητές συμβαίνει πολύ συχνά. Αλλά να δικαιολογήσω τα λόγια του που ακούστηκαν μπροστά στις κάμερες, την εν γένει συμπεριφορά του καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα, και τις δηλώσεις του στο τέλος, δεν γίνεται.
Το δικό του παράδειγμα ακολούθησαν ο Τεόντοσιτς που ξεκίνησε τη σύρραξη, με τη γροθιά στον Φώτση, και ο Κρστιτς που αφού κτυπούσε με μίσος τον Σχορτσιανίτη (ύπουλα), πέταξε και μια καρέκλα που άνοιξε το κεφάλι του Μπουρούση!
Αν δει κανείς τα επεισόδια μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Γιατί, αν ξεκινήσει σύρραξη πάγκων…χάνεται η μπάλα. Πάντως κάποια πράγματα φάνηκαν ξεκάθαρα. Ο προπονητής της ελληνικής ομάδας και οι παίκτες της δεν είπαν ούτε τον πρώτο λόγο…και δεν έριξαν την πρώτη γροθιά. Ούτε καν την τελευταία…
Μήπως να αλλάξουμε;
ΠΑΝΟΥΛΙΑΣ
Μήπως να αλλάξουμε;
Του Παναγιώτη Πανούλια
19/08/2010
Το μπάσκετ αλλάζει, γιατί αλλάζουν οι κανονισμοί του, και πολλοί προπονητές και δημοσιογράφοι μπήκαν στον κόπο να αναλύσουν τις διαφορές, αλλά κυρίως την επίδραση τους στο παιχνίδι. Γιατί -προπονητικά- αυτό είναι που μας ενδιαφέρει. Τί επιρροή θα έχουν αυτές οι αλλαγές στο μπάσκετ. Θα αναφερθούμε και σε αυτό εκφράζοντας την άποψη μας σύντομα...
Μήπως, όμως, είναι καιρός να αλλάξουμε και τον τρόπο που κρίνουμε το μπάσκετ; Ο αθλητισμός, γενικότερα, και οι ομάδες, είναι κάτι που πρέπει να μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτερα. Δεν πρέπει να μας εξαχρειώνει και να μας εξαγριώνει.
Μην βιαστείτε να με βγάλετε ονειροπόλο και εκτός εποχής. Ξέρω -από πρώτο χέρι- ότι ζούμε στην εποχή που ο αθλητισμός είναι βιομηχανία παραγωγής θεάματος. Και οι απαιτήσεις, οι ευθύνες και το άγχος όλων όσων συμμετέχουν είναι στο κόκκινο. Παίκτες, μέλη του προπονητικού και υποστηριχτικού team, διοικητικοί, όλοι, κάνουν μια δουλειά που καθημερινά υπόκειται σε διαρκή κρίση.
Ακόμα και οι οπαδοί των ομάδων πολλές φορές, οδηγούμενοι από υπέρμετρο φανατισμό, βρίσκονται παγιδευμένοι σε έναν αέναο κύκλο μίσους, που οδηγεί πολύ συχνά (ειδικά στα μέρη μας), σε πράξεις βίας που εκτός των άλλων κάνουν κακό στο άθλημα.
Όλοι αυτοί διαβάζουν άρθρα του γραπτού και ηλεκτρονικού τύπου για να μάθουν τα νέα των ομάδων, να πληροφορηθούν τα δρώμενα, και να εισπράξουν την κριτική για τις επιδόσεις τους. Το… "δεν διαβάζω εφημερίδες, ή αθλητικά site στο internet", μην το παίρνετε τοις μετρητοίς. Όλοι θέλουμε να γνωρίζουμε τί πιστεύουν οι άλλοι και κυρίως… "οι ειδικοί" για την απόδοση μας, ή της ομάδας μας, άσχετα με την προσωπική μας άποψη.
Πολλές φορές οι… "ειδικοί" κάνουν δύο βασικά λάθη (;):
Πρώτον, η κριτική τους βασίζεται στην εκμετάλλευση οπαδικών πεποιθήσεων και τον φανατισμό του κοινού τους, με στόχο την πώληση, αλλά και την καθοδήγηση. Και δεύτερον, η κριτική γίνεται με τόσο καυστικό ή κολακευτικό τρόπο, ανάλογα με την προτίμηση του "ειδικού - αυθεντία", με αποτέλεσμα να μειώνει την αξιοπρέπεια του κρινόμενου, ή να αναδεικνύει αυθεντίες και ήρωες εκεί που δεν υπάρχουν.
Άλλωστε μην ξεχνάτε ότι και οι κρίνοντες…κρίνονται. Και μάλιστα, με τα μέτρα και σταθμά που κάνουν τη δική τους κριτική. Επομένως η κριτική, η ανάλυση ενός αγώνα μπάσκετ, η απόδοση ενός αθλητή ή προπονητή, ή ακόμα και η στρατηγική μιας ομάδας σε όλα τα επίπεδα, πρέπει να είναι βασισμένη σε γεγονότα και αλήθειες, στη γνώση και την ανάλυση, με μετριοπαθείς χαρακτηρισμούς και να δώσει στον αναγνώστη την αίσθηση της αλήθειας και της ομορφιάς.
Ας σταματήσουμε να χύνουμε δηλητήριο και να τροφοδοτούμε τα χαμηλότερα ένστικτα μας, για να αναδειχτούμε σε έναν χώρο, που όλοι πρέπει να αγαπάμε και να υπηρετούμε.
Τα παραπάνω δεν προωθούν σε καμιά περίπτωση την απλή και στείρα καταγραφή γεγονότων, ή το βαρετό και χωρίς άποψη γράψιμο, αλλά ας μιλήσουμε για μπάσκετ γράφοντας την ιστορία του, έτσι όπως του αρμόζει, σαν ένα από τα δημοφιλέστερα και ομορφότερα αθλήματα ανά τον κόσμο και… ας αλλάξουμε και σε αυτό το κομμάτι του… τους κανονισμούς.
Jonas Valanciunas vs France
Ακόμα περισσότερος... Jonas Valanciunas (17 χρονών) vs. France U18 με 37 pts,19 reb, 4 .... όχι και άσχημα...
Przemyslaw Karnowski vs Jonas Valanciunas
Δείτε δύο από τους ποιο εξελίξιμους Center στην Ευρώπη και μάλιστα το έναν απέναντι στον άλλο στο U18 European Championship στο Vilnius. Ο Jonas Valanciunas της Λιθουανίας είναι γεννημένος το 1992 ενώ ο Przemyslaw Karnowski της Πολωνίας είναι το 1993. Η ανάλυση του Christophe στο http://www.europeanprospects.com/ είναι διαφωτιστική…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)