Δεν νομίζω Simone…

Του Τάκη Πανούλια
07/05/2001

"Να μας αφήσει να κερδίσουμε"… Δεν νομίζω Simone!
Επειδή όλοι ξέρουμε ότι σε μεγάλο χρονικό διάστημα, σε μεγάλο δείγμα η στατιστική διορθώνει δεν μπορεί πριν από τον αγώνα να μη περνάει από το μυαλό σου το εξής ερώτημα. Καλά η Siena στην τέταρτη της απόπειρα για να κατακτήσει το τίτλο της Euroleague δεν θα φθάσει και πάλι στο τελικό για τέταρτη φορά.      

Εντάξει ο Παναθηναϊκός είναι  πιο έμπειρος και είχε το πάνω χέρι στην αναμέτρηση, αλλά πάντα δεν φωλιάζει μέσα στο μυαλό σου το… μήπως σκαλώσει τελικά κάπου το πράγμα;   

Όλοι μετά το πάθημα του Ολυμπιακού δεν λέγαμε πόσο σκληρό καρύδι είναι η ιταλική ομάδα; Ο προπονητής της ο Simone Pianigani χθες στην συνέντευξη τύπου είπε χαριτολογώντας αλλά και σε μια προσπάθεια να "κοιμίσει" τον Παναθηναϊκό σαν οργανισμό "ελπίζω αυτή τη φορά να μας αφήσει ο Ζότς να κερδίσουμε".  

Συγγνώμη Simone μου αλλά ο Παναθηναϊκός του Obradovic δεν αφήνει κανέναν να τον κερδίσει. Και εξηγούμε. Όποιος θέλει να κερδίσει τους "πράσινους" θα πρέπει να είναι καλύτερος μέσα στο παρκέ για να πάρει την νίκη. Είναι ομάδα που δεν καταρρέει από μόνη της, ακόμα και με τόσο κακό ξεκίνημα, όπως το σημερινό. Έχει εμπειρία αλλά και πνευματική δύναμη όσο καμιά ομάδα. Aντέχει τα πάντα ακόμα και το ξύλο.

Φέτος δε έχει αποκτήσει μια ακόμα πρόσθετη ιδιότητα. Του αυτοέλεγχου στα συναισθήματα σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Δεν απογοητεύονται, δεν ενθουσιάζονται, δεν πανηγυρίζουν δεν νευριάζουν αλλά απλά παίζουν. Σε κάθε κατοχή σε κάθε διεκδίκηση, σε κάθε επίθεση και κάθε άμυνα. Ακόμα και αν ξεφύγουν για λίγο όπως ο Sato επανέρχονται γρήγορα.    

Δεν χρειάζεται να παίξει η ομάδα σε κάθε παιχνίδι όπως αυτά στη σειρά με την Barcelona, χρειάζεται να είναι καλύτερη από το εκάστοτε αντίπαλο που αντιμετωπίζει. Είναι συγκεντρωμένη στο πλάνο και μόνο σε αυτό. Αν δεν του βγαίνει κάτι δεν εκτροχιάζεται ούτε κάνει κάτι άλλο. Επιμένει μέχρι να βάλει το τραίνο πάλι στις ράγες του.  

Τι και αν ο Batiste έκανε λάθος rookie στο τέλος του πρώτου δεκαλέπτου και έδωσε το δικαίωμα στους διαιτητές να ακυρώσουν το τρίποντο του Διαμαντίδη, τι και αν ο Sato έκανε ανόητο αντιαθλητικό. Τίποτε δεν προκάλεσε πνευματική και ψυχολογική κατάρρευση στο τριφύλλι.  

Αντίθετα η Siena μετά το πρώτο πεντάλεπτο του τρίτου δεκαλέπτου, που παίχτηκε περισσότερο κάτι σαν μπάσκετ με ένα χορταστικό 2-2 (αν μιλάμε για ποδόσφαιρο), άρχισε να δείχνει τα διάσημα πλέον πνευματικά break downs της. Κατάρρευση πνευματική, έστω και για λίγο, και το σκορ 49-38 με ταυτόχρονο φόρτωμα πολλών παικτών της με φάουλ.    

Αν για κάποιον πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία σήμερα είναι για τον νεαρό Καλάθη. Εντάξει με την Barcelona είχε συγκεκριμένο ρόλο να σταματήσει τον Navarro. Με την Siena είχε μια συνολικά εξαιρετική εμφάνιση. Τα νούμερα του σε 29 λεπτά συμμετοχής ήταν 17 πόντοι, με 6 στα 7 δίποντα, 5 στις 7 βολές, 6 rebounds, 2 τελικές πάσες, 2 κλεψίματα, 3 λάθη, 1 κόψιμο. Και ιδού ο MVP.     

Ο Διαμαντίδης που μοίρασε 9 τελικές πάσες έκανε ότι έπρεπε και ο Φώτσης ήταν εξαιρετικός (14 πόντοι). Αν και με κάποια αχρείαστα λάθη καλός και ο Batiste με 16 πόντους και 7 rebound. Όλοι οι υπόλοιποι προσέφεραν άλλος λιγότερα άλλος περισσότερα. Πολύ καλός και ο Βουγιούκας που πέτυχε το πρώτο συναισθηματικό καλάθι αντιστροφής της ψυχολογίας για την ομάδα του.   

Αλλά επαναλαμβάνω ο Παναθηναϊκός αυτός είναι πνευματικά πολύ δυνατός και ξέρει να κερδίζει σαν ομάδα. Σε μια χρονιά που είναι και μεταβατική, με την έννοια ότι χτίζει και την ομάδα για το μέλλον με νέους παίκτες (Καλάθης, Βουγιούκας) και προσθήκες άλλων (Sato, Maric)  μετά την αποχώρηση του Jaskevitsius, Pekovic και Σπανούλη!  

Σε τέτοια χρονιά με μεγάλες αλλαγές σε πολλά επίπεδα το να πηγαίνεις στον τελικό της Euroleague σημαίνει ότι τα θεμέλια της ομάδας είναι στέρεα. Σημαίνει ότι ο Παναθηναϊκός δεν είναι οι παίκτες του ή προπονητής του ή ακόμα η διοίκηση του. ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΑΔΑ.      

Ο Παναθηναϊκός φάνηκε συνεπής στο ραντεβού του στην "επέτειο" της κατάκτησης της Ευρωλίγκα του 2007 και θα διεκδικήσει το τρόπαιο την Κυριακή στον τελικό. Μπορεί να κερδίσει μπορεί και να χάσει. Αλλά σίγουρα για να κερδίσει το τρόπαιο όποιος από τους άλλους δύο προκριθεί στον τελικό θα πρέπει να είναι καλύτερος για να τον νικήσει.

Τί πρέπει να δείτε στο Final-4

Του Τάκη Πανούλια
06/05/2011

Για πολλούς το Final Four στην Barcelona θεωρείται ίσως το καλύτερο. Ποιος ξέρει εκ των προτέρων τέτοια πράγματα που έλεγε και ο Proximo στην ταινία Gladiator. Παναθηναϊκός εναντίον Siena και Maccabi εναντίον Real. Καθίστε αναπαυτικά στην τηλεόραση όσοι άτυχοι δεν είστε στο γήπεδο και θαυμάστε σίγουρα το πιο αμφίρροπο Final Four των τελευταίων ετών λέω εγώ.

Υπάρχουν πολλές και σημαντικές εικόνες που θα περάσουν μπροστά από τα μάτια σας. Άλλες θα σας εντυπωσιάσουν, άλλες θα περάσουν απαρατήρητες. Ο κάθε θεατής θα τις αξιολογήσει σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια και προτιμήσεις.

Η αλήθεια είναι πως το μπάσκετ, σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο, είναι πιο πολύπλοκο άθλημα, και δεν είναι εύκολο λόγω της ταχύτητας του αλλά και του πλάνου της κάμερας (για τους τηλεθεατές), να κατανοήσει ο θεατής όλες τις πληροφορίες.

Εμείς θα κάνουμε μια προσπάθεια να σας δώσουμε ένα "σκονάκι″ για να είστε προετοιμασμένοι καλύτερα στο τι θα δείτε.

Στο Παναθηναϊκός vs Siena      

Οι scouters του μαγικού κόσμου του NBA θα έχουν τα μάτια τους στους ελεύθερους McCalebb - Hairston της Siena και τον Sato του ΠΑΟ. Επίσης θα παρακολουθήσουν την πρόοδο του Καλάθη και του Rakovic που τα δικαιώματα τους ανήκουν ήδη σε ομάδες του NBA. Όλοι οι υπόλοιποι θα θαυμάσουμε τον Δημήτρη Διαμαντίδη τον παίκτη-ορχήστρα.

Από τον Παναθηναϊκό

Ο Δημήτρης Διαμαντίδης κάνει την καλύτερη του χρονιά συνολικά στην Euroleague και πάει ολοταχώς για MVP. Παραμένει ασύγκριτος αμυντικά αλλά φέτος έχει ανεβάσει ταχύτητα και στο επιθετικό παιχνίδι και ψάχνει και επιθέσεις για τον εαυτό του. Τα νούμερα του είναι 12.6 πόντοι, 6 assists, 4 rebound, 1.6 κλεψίματα, 3 λάθη, 53% στα 2-ποντα και 38% στα 3-ποντα ανά αγώνα.

Αξίζει να δείτε πως καθοδηγεί την ομάδα του, κυρίως την οξυδέρκεια του στο pick and roll. Μαζί με τον Batiste κάνουν την συνεργασία στο high pick΄n roll να φαίνεται τόσο απλή όσο στο playstation.

O Batiste με τον εξαιρετικό τρόπο που "ρολάρει″ στο καλάθι είναι και ο πρώτος σκόρερ του τριφυλλιού με 13 πόντους ανά αγώνα με 58% ποσοστό επιτυχίας. Ακολουθείστε τον με τα μάτια σας μετά από κάθε screen στην μπάλα. Τα τελειώματα του είναι για σεμινάριο και έχει και μερικά alley-oop μαγεία.

Δείτε τον τρόπο που εκμεταλλεύεται τα screen μακριά από την μπάλα o Nicholas και εκτελεί με ταχύτητα, επιδεξιότητα και ευστοχία  (10 πόντοι ανά αγώνα με 42%). Ο Παναθηναϊκός άλλωστε είναι η δεύτερη πιο εύστοχη ομάδα στην Euroleague με 37.5%.

Αν δείτε τον Αντώνη τον Φώτση να ευστοχεί σε σουτ στατικά μετά από πάσα, που προέρχονται από παίκτη που έχει κάνει διείσδυση, τότε χαμογελάστε. Οι πράσινοι είναι σε καλό δρόμο. Με 8 πόντους μ.ο με ποσοστό 53% εντός παιδιάς και 40% στα τρίποντα, 5 rebound σε 23 λεπτά ο Φώτσης κάνει πολύ καλή χρονιά. Όταν είναι εύστοχος από μακριά η αντίπαλη άμυνα απλώνεται και ανοίγει διαδρόμους στο καλάθι για το διάσημο πλέον pick and roll και τα ποσταρίσματα του Zeljko Obradovic.

Ο Romain Sato δεν έχει την καλύτερη απόδοση στην πρώτη του χρονιά με τον Παναθηναϊκό αλλά αξίζει να παρατηρήσετε ότι η ενέργεια που βγάζει σε κάθε τομέα του παιχνιδιού είναι απίστευτη. Μπορεί επίσης να προσφέρει και βραδιές σε ρόλο πρωταγωνιστή όπως αυτή στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς με την Barcelona. Προσφέρει 8.9 πόντους, 3.7 rebound ανά παιχνίδι.

Ακόμα παρακολουθήστε τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται την μπάλα ο Καλάθης σαν να είναι κολλημένη στα χέρια του. Αν απειλεί γίνεται και πολύ καλός πασέρ. Στο transition είναι εξαιρετικός.
Το πόσο πολύπλευρος είναι ο Τσαρτσαρής την ικανότητα του  Περπέρογλου σε post ups, διεισδύσεις και μακρινό σουτ (αν είχαμε περισσότερη σταθερότητα).

Παίκτες ρόλου ο Βουγιούκας, ο Tepic και ο Καιμακόγλου, μπορεί να αποτελέσουν κρυφά χαρτιά.

Ο Maric αν δεν προερχόταν από πολύμηνο και σοβαρό τραυματισμό θα ήταν από τους κορυφαίους. Ψηλός με καλές κινήσεις και καλή αντίληψη. Η βελτίωση του στον Παναθηναϊκό ήταν σίγουρη αλλά η ετοιμότητα του είναι ένα ερωτηματικό.

Οι επιθετικές συνεργασίες του Παναθηναϊκού φαίνονται απλές με κύριο άξονα το screen στην μπάλα και το παιχνίδι στο post. Η εκτέλεση όμως, οι γωνίες, οι αυτοματισμοί, η ακρίβεια είναι προϊόν δουλειάς. Τα baseline screens δεν είναι τόσο συχνά αλλά αποτελεσματικά όταν εμφανίζονται.

Το αμυντικό παιχνίδι θα έχει εναλλαγές man-to-man και ζώνη αλλά θα είναι με υπομονή και όσο περνά ο χρόνος θα γίνεται πιο ποιητική. 

Από την Siena

Η Siena έχει τρεις σωματοφύλακες στο σκοράρισμα τους  Kaukenas (12.2 μ.ο), Lavrinovic (11.8 μ.ο) και Bo McCalebb (12 μ.ο) που τελειώνουν τις περισσότερες επιθέσεις με σουτ ή πάσα και έχουν κοντά στους 12 πόντους ο καθένας.

Δείτε πως ο πιο κοντός παίκτης στο Final Four  ο Bo McCalebb (μαζί με τον Derrick Sharp) με ύψος 1.83 τελειώνει τις περισσότερες φάσεις του (72.0 των συνολικών) κοντά στο καλάθι με εντυπωσιακό τρόπο. Εκρηκτικό πρώτο βήμα και με καλό διάβασμα. Τα συνολικά του νούμερα είναι   12 πόντοι, 2.2 rebounds, 2.2 assists, 2 κλεψίματα, 57.6% στα δίποντα, 46.7% στα τρίποντα και 86% στις βολές. Είπατε τίποτα; Απλά δεν ξέρουμε το επίπεδο ετοιμότητας του μετά τον τραυματισμό που τον ταλαιπώρησε.

Δείτε ότι από τα τέσσερα guards της ιταλικής ομάδας δηλαδή  τους Jaric, Ζήση, Kaukenas and McCalebb να κατευθύνουν το παιχνίδι της ομάδας τους με διαφορετικό στυλ ο καθένας με τον πρώτο να αποτελεί κατάλληλο matchup για τον Δημήτρη Διαμαντίδη.

Παρατηρήστε τον Kaukenas να πυροβολεί από τα  screens στην μπάλα και να περνά αέρινα σε διεισδύσεις και από τις δύο πλευρές. Άλλωστε και η Siena αρέσκεται στο παιχνίδι του   pick and roll. Προσωπικό νομίζω ότι το έπαιζε καλύτερα με τον Terrell McIntyre.

Ο Ζήσης είναι ο κλασικός παίκτης του προπονητή. Έτρεξε με επιτυχία την ομάδα του κατά την απουσία του McCalebb. Προσφέρει 6 πόντους και 2.9 τελικές πάσες. Προσφέρει προπάντων ηρεμία και οργάνωση.

Μην χάσετε την ευκαιρία να μελετήσετε τις κινήσεις του Lavrinovic που είναι πολύ κινητικός παίκτης, ένα υβρίδιο μεταξύ Power Forward και Center. Παίζει καλά με πρόσωπο αλλά και επιχειρεί σουτ από το pick/pop (screen στην μπάλα και κίνηση προς τα έξω). Εκτός από τους 11.8 πόντους παίρνει και 5.1 rebounds, δίνει 1.1 τελική πάσα, ενώ έχει 52.3% στα δίποντα, 32.2% στα τρίποντα και 75.7% στις βολές.

Ο Rakovic σε 16 λεπτά συμμετοχής προσφέρει (8 πόντους με ποσοστό 58% και 3.5 rebound. Μοιάζει περισσότερο με biker αλλά κάνει καλά την δουλειά του. Θα ρίξει και το (μπασκετικό) ξύλο του αν χρειαστεί.

Δείτε την κόμμωση αλλά Varejao του Stonerook αλλά μην τον μισήσετε για αυτό. Είναι πολύ πιο καλός παίκτης από όσο δείχνει και με υψηλό μπασκετικό I.Q. Παίκτης κλειδί στην άμυνα, καλός rebounder, και απειλεί και από μακριά.

Οι ψηλοί της Siena δεν είναι τόσο καλοί παίκτες στο post up παιχνίδι αλλά πολύ καλός είναι το τριάρι τους ο Hairston (8.6 πόντοι με ποσοστό 51%) που έκανε τεράστια ζημιά στον Ολυμπιακό.

Ο David Moss (7.5 πόντοι με 49%, και 43% στα τρίποντα) είναι ένας πολύ αξιόλογος παίκτης και ρόλους θα έχουν οι Carraretto, Ress.
Το παιχνίδι της στην επίθεση θα έχει και pick and roll λίγο post up παιχνίδι από τους ψηλούς (centers), σε αντίθεση με τα τριάρια (Hairston και Moss) και τον Lavrinovic.

Στην άμυνα λίγη ζώνη δεν θα τους βλάψει, και μάλλον θα την δούμε, αλλά κατά βάση man to man για να τρέξουν και στο επιθετικό transition.

Στο Maccabi vs Real

Οι scouters του μαγικού κόσμου του NBA θα έχουν τα μάτια τους στους ελεύθερους Pargo, Hendrix. Επίσης θα παρακολουθήσουν την πρόοδο του Σοφοκλή, και Eliyahu από την Maccabi και των Llull και Tomic, που τα δικαιώματα τους ανήκουν ήδη σε ομάδες του NBA αλλά και του πολύ ταλαντούχου κύριου Mirotic που θα είναι(;) στο draft του NBA.

Από την Maccabi

Αν και είναι η ομάδα με τον μεγαλύτερο μέσο όρο πόντων ανά κατοχή, απολαύστε την ομάδα του λαού και του David Blatt να παίζει άμυνα.

Μην χάσετε το highlight κάρφωμα του Jeremy Pargo (13 πόντοι με 47%, 4 assists, 3.5 rebound και 1 Κλέψιμο σε 29 λεπτά. Δεν  μπορεί να μας στερήσει σε τέτοια παιχνίδια ένα από τα υπέροχα καρφώματα του. Εκρηκτικός παίκτης δείτε τον, τρομερός στο ένας εναντίον ενός.

Δεν θα δείτε τον Perkins την μεγάλη απώλεια της Maccabi στο τρίτο παιχνίδι της σειράς των ημιτελικών.  Μαζί με τον Pargo αποτελούσαν ένα εκπληκτικό δίδυμο στο backcourt της ομάδας τους.

Απολαύστε το δικό μας παιδί τον Σοφοκλή Σκορτσιανίτη (Big Sofo) που ξενιτεύτηκε και βρήκε την υγεία του να παίζει στο low post. Με 12.3 ποντάκια και ποσοστό 59% μόλις σε 20 λεπτά συμμετοχής. Τεράστιος όγκος με σπάνια για τέτοια κιλά ταχύτητα.

Ο Eliyahu αξίζει της προσοχής σας γιατί είναι πολύ αθλητικός και κινητικός. Κόβει διαρκώς στο καλάθι και πετυχαίνει πόντους με κοντινά κάτι σαν σουτ (11 πόντοι με το άριστο 62%  4 rebounds σε 22 λεπτά συμμετοχής).

Αν δείτε τον Eidson, να κάνει δύο κλεψίματα να ξέρετε ότι θα ξεπεράσει το ρεκόρ του Διαμαντίδη με 52 κλεψίματα που έκανε την περίοδο 2006-07. καλός σουτέρ ειδικά από ντρίπλα και θα βοηθήσει τον Pargo. Έχει 9 πόντους, 4 rebound, 4 assists και 2.6 κλεψίματα ανά αγώνα.

Ο παλιός Bluthenthal  και προσφάτως David Blu (αφού έτσι του αρέσει) παραμένει καλός σουτέρ, ο Macvan και Hendrix δίνουν πολύτιμες λύσεις από τον πάγκο.

Η Maccabi θα θελήσει να ανεβάσει τον ρυθμό και θα θελήσει να τρέξει. Screen μακριά από την μπάλα και isolations (Pargo-Σκορτσιανίτης) είναι πολύ πιθανά.

Στην άμυνα θα έχουμε και ζώνες και εδώ. Άλλωστε η Real στην Euroleague δεν σουτάρει καλά σε αντίθεση με το πρωτάθλημα που τα καταφέρνει καλύτερα.

Από την Real

Δείτε την ταχύτητα εκτέλεσης του εξαιρετικού guard Sergio Llull που είναι ο πρώτος σκόρερ της  Real με 11.5 πόντους. Πολύ καλός στο ένας εναντίον ενός αν και φέτος έχει επιβαρυνθεί περισσότερο και με την οργάνωση του παιχνιδιού.

Αν θέλετε να δείτε ένα καθαρό point guard (playmaker όπως θα λέγαμε παλιά) ο Pablo Prigioni είναι αυτός. Δεν είναι στα καλύτερα του αλλά παραμένει αξιόπιστος. Παίκτης που πασάρει πολύ περισσότερο από ότι σουτάρει.

Ο Sergio Rodriquez (έχει παίξει NBA) συμπληρώνει το τρίο και προσφέρει 7 πόντους  και 3.3 τελικές πάσες σε 19 λεπτά.

Ο Shooting Guard Clay Tucker (με 9.3 πόντους μ.ο) είναι ικανός σκόρερ που βγαίνει συνήθως από τα screen και εκτελεί με σουτ από ντρίπλα.

Αν και μόλις στα είκοσι του ο Mirotic και έρχεται από τον πάγκο έχει πολύ καλά νούμερα (7 πόντους, 3 rebound, 57.6  στα δίποντα, 44% στα τρίποντα!. Λόγω της πολύ καλής παρουσίας του Mirotic έχει εκτοπιστεί ο πολυσύνθετος Velickovic.

Άλλωστε ο Mirotic μπορεί να είναι μόλις ο δεύτερος παίκτης που θα πάρει τον τίτλο της Euroleague και το βραβείο του καλύτερου ανερχόμενου παίκτη στην ίδια περίοδο μετά τον Rubio που το πέτυχε πέρυσι.

Τα post-ups της Real είναι βασικό κομμάτι στο παιχνίδι της. Τότε συνήθως θα δείτε την μπάλα στα χέρια του γίγαντα Tomic που έχει καλό ρεπερτόριο κινήσεων. Απαλές κινήσεις παρά το ύψος του περισσότερο τεχνικός παρά δυναμικός!

Ο Power Forward Felipe Reyes (με 8.4 πόντους και 5.2 rebound ανά αγώνα) παραμένει δυναμικός όπως πάντα και επικίνδυνος στο σουτ από μέση απόσταση.

Ο D'or Fisher είναι πολύτιμος και συνεισφέρει 6.5 πόντους σε ποσοστό 58% και 6 rebound ανά αγώνα. Όπως και ο Carlos Suarez που ξεκινά στο SF με το σουτ το και τα rebound του.

Αν παίξει δείτε με δέος τον πανύψηλο  Begic που βλέπει τον κόσμο από τα 2.20 και είναι ο ψηλότερος παίκτης του Final Four.

Στην επίθεση το παιχνίδι στο post είναι βασικό. Μετά πάσες από μέσα προς τα έξω για σουτ. Καλό γύρισμα με γρήγορες πάσες και transition όποτε είναι πιθανόν.

Στην άμυνα σκληρό παιχνίδι μέσα στην ρακέτα και κλειστές σχετικά άμυνες δίνοντας το μακρινό σουτ.

Οι προπονητές

Δείτε τον προπονητή μύθο Zeljko Obradovic με 7 τίτλους να κατευθύνει με την εμπειρία και την οξυδέρκεια την ομάδα του από τον πάγκο καθώς είναι μάστορας στην τακτική. Μετά το 1-4 των ημιτελικών δεν μπορεί παρά να περιμένουμε να έχει ετοιμάσει αρκετές εκπλήξεις μαζί με τον Ιτούδη. Οι εναλλαγές της άμυνας από man-to-man σε ζώνη και αντίστροφα είναι μια πιθανή επιλογή. Θα χειριστεί το υλικό του άριστα βάζοντας πάντα τον κατάλληλο παίκτη την σωστή στιγμή. Αν κάτι δεν πάει καλά θα το δείτε στο χώμα του…θα είναι κόκκινο!

Ο Simone Pianigiani δεν θέλει να γίνει η Montepaschi Siena η πρώτη ομάδα που έχει πάει σε τέσσερα Final Four και δεν έχει φθάσει στο τελικό.  Τώρα είναι μαζί με τον Άρη με τρεις αποτυχημένες απόπειρες. Είναι πολύ καλός προπονητής και πλέον έμπειρος. Μπορεί να συναγωνιστεί τα "μεγάλα″ παιδιά. Θα θελήσει να πιέσει στα όρια του φάουλ, να τρέξει τον Παναθηναϊκό και να πάει σε ένας εναντίον ενός καταστάσεις. Στα mind games προσπαθεί να στείλει τον τίτλο του φαβορί στον Παναθηναϊκό και να κοιμίσει τους πρασίνους λέγοντας πάντοτε τα καλύτερα για τον αντίπαλο.

Ο David Blatt είναι πολύ καλός την τακτική και αμυντικά στήνει καλά της ομάδες του. Έχοντας και επιθετική ισχύ η ομάδα του αρέσκεται στο να τρέχει το ανοιχτό γήπεδο. Θα δοκιμάσει και ζώνες στην άμυνα. Στην επίθεση θα χρησιμοποιήσει διάφορα screen για να κάνει την δουλειά του. Θα δώσει αρκετά την μπάλα στα χέρια του Pargo.

Ο Emanuele Molin είναι rookie σαν πρώτος προπονητής στην διοργάνωση. Συνεχίζει το πλάνο του Ettore Messina και στα θετικά του ότι έφερε την ομάδα στο Final Four μετά από 15 χρόνια. Θα προσπαθήσει να αιφνιδιάσει και έχει ήδη κερδίσει ότι δεν γίνεται πολύς ντόρος για την Real. Έχει ομάδα με μεγάλο roster και μπορεί να το εκμεταλλευτεί.


Εύχομαι να δούμε ποιοτικό μπάσκετ και να κερδίσουμε πάντα οι καλύτεροι. Σαφώς και τα θέλουμε όλα δικά μας!

Όλα μπορούν να συμβούν

Του Τάκη Πανούλια
02/05/2011

Φως στο σκοτάδι
Πέντε μέρες απέμειναν για το Final Four της Euroleague στο Palau Sant Jordi στην Βαρκελώνη στις 6 του Μάη. Ένα Final Four με την συμμετοχή ελληνικής ομάδας, για πολλοστή φορά, αυτής του Παναθηναϊκού. Συγνώμη αν δεν βάζω και εγώ το λιθαράκι μου στα τεκταινόμενα των ημερών, αλλά σε τούτο το site τουλάχιστον έχουν γραφτεί πολλά και αξιόλογα πράγματα, με τα οποία συμφωνώ και με καλύπτουν μέχρι κεραίας. Δεν ξυπνήσαμε τώρα όλοι για την πραγματικότητα του ελληνικού μπάσκετ ή του ελληνικού αθλητισμού.  

Το σκοτάδι  
Με την κορυφαία διοργάνωση σε συλλογικό επίπεδο ante portas θα έπρεπε να μιλάμε για το τι θα συμβεί στην Βαρκελώνη. Αντίθετα όλοι ασχολούμεθα με πράγματα που θα έπρεπε να είχαν λυθεί δεκαετίες πριν στο ελληνικό μπάσκετ (αθλητισμό). Πώς το έλεγε και ο Χάρρυ Κλυνν "σε λίγα χρόνια όλα τα προβλήματα μας θα τα έχουμε λύσει ή θα τα έχετε ξεχάσει".  

Όπως είχε ξεχάσει και ο Μπάμπης της ΑΕΚ και πολλοί άλλοι, ότι ο Τάσος είναι ταυτόχρονα και πρόεδρος και αντιπρόσωπος παικτών στο πρωτάθλημα των… δύο και οι άλλοι. Μια υπόθεση τόσο απίστευτη που δίνει μια ακόμα γροθιά στο σάκο που λέγεται ελληνικό μπάσκετ. Βαράτε όλοι να δούμε πόσο αντέχει το ρημάδι.

Να φτάσουμε στο κάτω - κάτω το σίχαμα και την σαπίλα του ελληνικού ποδοσφαίρου ας πούμε. Με τις παράγκες, τα κασέτα-gate, τα ντου των υπέροχων κόσμων μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, τους παραγκάρχες, τον Βαγγέλη τον Περπινιάδη, τον father, τον εναγκαλισμό με τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς της βίας.  

Βέβαια δεν μπορείς να πεις ότι η ΑΕΚ δεν έχει εν μέρει δίκιο. Αλλά οι προηγούμενοι που υποβιβάστηκαν δεν είχαν…δίκιο. Έπεσαν γιατί δεν ήταν ηγούμενοι. Εφόσον αποδειχθεί η ενοχή του Ηλυσιακού και τελεσιδικήσει η υπόθεση, αν ισχύουν όσα ισχυρίζεται η ΑΕΚ, δεν θα έπρεπε να υπάρξει και καμιά παραίτηση από Ε-ΣΑΚΕ (ποτό είναι αυτό) ή από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού;

Πέρυσι δεν ήξεραν τίποτα όλοι αυτοί; Τι πέρυσι δηλαδή, τόσα χρόνια τώρα κανόνες και νόμοι καταστρατηγούνται και κανενός δεν ίδρωσε το αυτί του. Φωνάζουν κάποιοι αλλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω…Φέτος τουλάχιστον με την ομάδα ασχολήθηκε και πλήρωσε άλλος στον Ηλυσιακό. Και το πλήρωσε ακριβά ο Παντελής.    

Battle of the Greens
Συγνώμη για την παρένθεση αλλά εγώ να μην πιώ λίγο από το δηλητήριο; Λοιπόν στα σοβαρά τώρα. Το φετινό Final Four είναι ανοιχτό σε όλα προγνωστικά. Όλα μπορούν να συμβούν. Η επιτυχία με την αποτυχία σχεδόν τέμνονται. Και οι τέσσερις ομάδες που συμμετέχουν έχουν κάνει τις περισσότερες ήττες από κάθε άλλο χρόνο φθάνοντας στα ημιτελικά.  

Η αντίπαλος του Παναθηναϊκού στον πρώτο ημιτελικό η Siena είναι ίσως η ομάδα που εξέπληξε τους περισσότερους με την παρουσία της στους τελικούς! Ομάδα με ανανεωμένο ρόστερ, τραυματισμούς των δύο πιο σημαντικών παικτών της λίγο πριν το Top16, αουτσάιντερ εναντίον του Ολυμπιακού και με μειονέκτημα έδρας κατόρθωσε αυτό που μετά το πρώτο παιχνίδι της σειράς με τους Πειραιώτες φαινόταν ακατόρθωτο.  

Σε αυτή τη χρονική στιγμή η ομάδα της Τοσκάνης θεωρείται από πολλούς η ομάδα με τις λιγότερες πιθανότητες. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πριν από τον τραυματισμό του McCalebb η ομάδα έπαιζε εξαιρετικά και εξακολουθεί να έχει το καλύτερο ρεκόρ στην περίοδο.  

Μια ομάδα που δείχνει το δρόμο σε πολλές από τις υπόλοιπες στην Ευρώπη. Με μέτριο προϋπολογισμό, καλή διοικητική οργάνωση, προπονητικό και επιστημονικό team, και προπονητή από τα σπλάχνα της δείχνει αξιοθαύμαστη σταθερότητα. Επομένως η μάχη των "πρασίνων" κάθε άλλο παρά εύκολη θα είναι και για τους δύο.    

Η στατιστική εικόνα  
Η στατιστική ανάλυση της Montepaschi Siena και του Παναθηναϊκού σίγουρα έχει την ελληνική ομάδα σε καλύτερη θέση στις περισσότερες κατηγορίες. Άλλωστε στατιστικά οι "πράσινοι" έχουν μια εξαιρετική χρονιά στην Ευρώπη και στο ελληνικό πρωτάθλημα.  

Παναθηναϊκός  
• Η ελληνική ομάδα είναι δεύτερη στην λίγκα σε πόντους / κατοχή και σε ποσοστό στα τρίποντα (37.5).
• Πηγαίνει περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα στην γραμμή των ελευθέρων βολών και έχει και καλό ποσοστό (5η).
• Καλός και στα ποσοστά σε πόντους που δέχεται ανά κατοχή αμυντικά (5ος), με βασικό ότι δεν δέχεται εύκολα πόντους από κοντά.
• Έχει και αυτός τα προβλήματα του στα rebounds επιθετικά και αμυντικά, αλλά στην σειρά με την Barcelona ήταν πολύ συγκεντρωμένος.  

Siena  
Οι κατηγορίες που χρήζουν προσοχής για την Siena είναι:
• τα κλεψίματα ανά κατοχή των Ιταλών εντός και εκτός έδρας (1η θέση)
• το γεγονός ότι κρατούν το αντίπαλο σε χαμηλό σκορ ανά κατοχή
• και ρίχνουν τα ποσοστά των αντιπάλων στα τρίποντα.  
Η αχίλλειος πτέρνα τους είναι τα αμυντικά rebound, με την επιθετική τους αποτελεσματικότητα να είναι και αυτή χαμηλά.    

Επίθεση  
Ο Παναθηναϊκός στην επίθεση του στηρίζεται στα σουτ από κοντά (61,4% στο 43,2 των συνολικών επιθέσεων του) ή στα μακρινά (37,5% στο 34,2 των συνολικών επιθέσεων του). Δεν παίρνουν πολλά σουτ από μέση απόσταση (22,6) και έτσι δεν τους στοιχίζει το χαμηλό ποσοστό (35,3).   Αντίθετα η Siena εκτελεί πολλές από τις επιθέσεις της από μέση απόσταση (32,7 του συνολικού αριθμού) και με ποσοστό 38,2 αυτό της κοστίζει.

Έχει και αυτή πολύ καλό ποσοστό από κοντά με 61,6 στο 41.9 των συνολικών επιθέσεων. Το πρόβλημα που διαφαίνεται εδώ είναι ότι παρά το καλό ποσοστό στα τρίποντα (35,9%), τα τρίποντα είναι πολύ λίγα (25,4).  

Άμυνα  
Στην άμυνα ο Παναθηναϊκός δίνει τα περισσότερα σουτ από το τρίποντο από κάθε άλλη ομάδα στην λίγκα (37.4 σε 3FGA/FGA των αντιπάλων. Σε αυτά τα σουτ οι αντίπαλοι του έχουν ποσοστό επιτυχίας στο 33,8 %. Από κοντά κρατάει τους αντιπάλους του στο ποσοστό 56,3. Αντίθετα η Siena είναι καλύτερη στην άμυνα στα τρίποντα (27,7) το καλύτερο στην λίγκα, αλλά δέχεται στις κοντινές επιθέσεις πιο εύκολα πόντους (65,6%).

Καλύτερος παίκτης
Από την πλευρά του Παναθηναϊκού δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να εξηγήσουμε το γιατί είναι ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Κάνει σχεδόν τα πάντα και συμφέρει. Από την πλευρά της Siena αν είναι έτοιμος θα πάμε με τον McCalleb.

Παίκτες κλειδιά στην επίθεση
Στην επίθεση του Παναθηναϊκού οι πιο σημαντικοί παίκτες είναι ο Διαμαντίδης (έκπληξη;), ο Batiste και ο Nicholas, ενώ για την Siena οι Kaukenas, Lavrinovic και McCalleb. Αυτοί οι τρεις από κάθε ομάδα τελειώνουν τις περισσότερες επιθέσεις με εκτέλεση ή τελική πάσα.  

Simone Pianigiani vs Zeljko Obradovic  
Ο Obradovic (ο Ιτούδης θα κάψει πάλι ένα DVD), θα προετοιμαστεί και πάλι μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Θα πρέπει να μελετήσουν τον αντίπαλο και από την McCalebb καλή περίοδο για να βγάλουν ολοκληρωμένα συμπεράσματα. Τα plays του αντιπάλου θα περάσουν από το μικροσκόπιο όπως οι αμυντικές και οι ειδικές καταστάσεις.  

Θα πρέπει όμως να αντιμετωπίσει αρκετά από τα isolations των αντιπάλων, το επιθετικό transition, και την προσήλωση στο πλάνο τους που και αυτό από τη μεριά των αντιπάλων θα έχει προετοιμάσει τις δικές του εκπλήξεις.  

Το pick and roll της δεν είναι τόσο καλό όσο τα προηγούμενα χρόνια με τον McIntyre οπότε ίσως να πιέσει περισσότερο τα σουτ σε κάποιους παίκτες. Με βάση τα λίγα τρίποντα που εκτελεί η Siena η ζώνη θα έχει και πάλι θέση στο αμυντικό ρεπερτόριο των "πρασίνων".  

Τα "ποσταρίσματα" από επιθετικής και αμυντικής πλευράς θα κρίνουν πολλά. Μην ξεχνάμε ότι ο Παναθηναϊκός σαν ομάδα επενδύει πολλά στο Low Post Game αμέσως μετά το pick and roll. Η εκμετάλλευση των mismatch σε όλες τις θέσεις στο χαμηλό post δίνει στην ομάδα του Obradovic εύκολα καλάθια από κοντινή απόσταση, φθορά σε φάουλ και ελεύθερες βολές, αλλά και αμαρκάριστα σουτ από τους ψηλούς που σουτάρουν από μακρινή απόσταση (Φώτσης - Τσαρτσαρής).  

Το ίδιο όμως περιμέναμε και από τον Ολυμπιακό αλλά δεν το είδαμε. Αντίθετα ο Hairston σκότωσε τα τριάρια του στην επίθεση και κυρίως στα επιθετικά rebound. Απέναντι στους Sato, Περπέρογλου αλλάζουν τα δεδομένα. Εκεί μπορούν να προσφέρουν και οι Καιμακόγλου - Tepic. 

Ο Pianigiani θα πρέπει να βρει τρόπους να σταματήσει το low post παιχνίδι των "πρασίνων". Οι Lavrinovic, Stonerook και Rakovic θα πρέπει να αντέξουν απέναντι στους ψηλούς του Παναθηναϊκού.    

Το pick and roll του Παναθηναϊκού επιθετικά με τον άξονα συνεργασίας των Διαμαντίδη και Batiste κυρίως θα απαιτήσει πολύ προσοχή από την άμυνα των Ιταλών. Αν οι παίκτες μακριά από την μπάλα σουτάρουν με καλά ποσοστά, οι "πράσινοι" είναι μια ομάδα πολύ δύσκολη για να την σταματήσεις.  

Η άμυνα ζώνης μπορεί να εμφανιστεί και από τον Pianigiani όπως και εναντίον του Ολυμπιακού (3-2) καιδεν έιναι άσχημη ιδέα τηρουμένων των πονοκεφάλων που θα έχει και για το pick and roll αλλά και για πολλά match ups.  

Τα πιο δυνατά σημεία της Siena είναι η άμυνα και η ακρίβεια στην εκτέλεση στο πλάνο του αγώνα. Είναι ομάδα με παίκτες που έχουν πολύ καλό μπασκετικό I.Q ικανούς να φέρουν σε πέρας τα πλάνα του προπονητή τους.  

Πάντως η Montepaschi έχει αρκετές φορές στο παρελθόν παρουσιάσει απροσδόκητες αγωνιστικές καταρρεύσεις. Δύο φορές εναντίον της Maccabi πέρυσι στο Top 16 και στο Final Four του 2008. Επίσης και εναντίον του Παναθηναϊκού όταν πέτυχε 53 πόντους στα playoffs του 2009.  

Με τον Ολυμπιακό όμως έδειξε χαρακτήρα και μετέτρεψε την καταστροφική πρώτη βραδιά σε μια θριαμβευτική πρόκριση που ίσως ατσάλωσε τον χαρακτήρα της και της έδωσε τεράστια αυτοπεποίθηση. Όμως και ο Παναθηναϊκός απέκλεισε το φερόμενο ως φαβορί της διοργάνωσης με εμφατικό τρόπο και αισθάνεται να πατάει πολύ καλά.  

Συνήθως σε παιχνίδια με τέτοιες λεπτές ισορροπίες ο ψυχολογικός παράγοντας παίζει καθοριστικό ρόλο. Η πιο έτοιμη ομάδα σε αυτόν τον τομέα έχει το πλεονέκτημα. Η προετοιμασία σε επίπεδο πληροφοριών από τα προπονητικά team των δύο ομάδων, είναι η κυρίαρχη συνισταμένη για τους αθλητές να νιώσουν επαρκείς τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες του αγώνα.  

Οι λεγόμενες "ψυχολογικές ντόπες" είναι για τα μικρά παιδιά που δεν έχουν ισχυροποιημένο συναισθηματικό κόσμο. Όπως λέω πάντα τα 3 άλφα είναι το Ευαγγέλιο της πνευματικής προετοιμασίας των αθλητών:
• αυτοσυγκέντρωση,
• αυτοκυριαρχία
• και αυτοπεποίθηση  

Ας ελπίσουμε αν ο Παναθηναϊκός κερδίσει τον τίτλο, και προσθέσει το έκτο αστέρι στην φανέλα του, να φωτίσει λίγο και όλους όσους ασχολούνται με το(ν) ελληνικό μπάσκετ (αθλητισμό). Να αποτελέσει ένα φωτεινό μονοπάτι στο σκοτάδι της νύχτας της δικής μας πραγματικότητας. Ας πούμε και κανένα αστείο!