Total Basketball Development

Καληνύχτα Κεμάλ

Του Τάκη Πανούλια
02/11/2010

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ομοιότητα από την ιστορία του Κεμάλ με την ιστορία του Λάζαρου και την απεργία του ΠΣΑΚ.
Με την ιστορία του Κεμάλ να επαναλαμβάνεται όσες φορές ο εκπληκτικός Βασίλης Λέκκας έχει τραγουδήσει το γνωστό τραγούδι του μεγάλου Μάνου Χατζιδάκι.

Για όσους δεν τον έχουν ακούσει αναφέρεται στην ιστορία ενός νέου του Κεμάλ απόγονου του Σεβάχ του Θαλασσινού που προσπάθησε να αλλάξει τον κόσμο, μα οι σκοτεινές ψυχές των ανθρώπων δεν τον άφησαν.

Το τραγούδι τελειώνει με τον Αλλάχ να λέει στο δύστυχο νέο
"νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί".

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ… Καληνύχτα...
Ίσως οι καιροί να μην αλλάζουν, αλλά τουλάχιστον αυτοί που μάχονται για την αλήθεια προσπαθούν να μείνουν αδάμαστοι από τις δυσκολίες. Δεν αποχωρίζονται τα όνειρα και τα ιδανικά τους με κανέναν τρόπο. Διεκδικούν το δίκιο τους με επιμονή και διατηρούν την αξιοπρέπειά τους ακόμα και όταν όλα δείχνουν να είναι εναντίον τους. Ακόμα και όταν φαίνονται νικημένοι και αποκαμωμένοι από τον ανίερο πόλεμο των αρχόντων.
Ξέρετε καμιά φορά εκεί που όλοι, θεοί και άνθρωποι, νομίζουμε ότι το μεγάλο σχέδιο μας δεν κινδυνεύει, τότε έρχεται η στιγμή που καταρρέει σαν χάρτινος πύργος. Οι ώρες που αυτοθαυμαζόμαστε και τιμάμε το εαυτό μας φθάνουν κάποτε στο τέλος.

Αυτό εδώ το site είναι φανερό ότι δεν καταθέτει τα όπλα. Δεν αναφέρομαι μόνο στην απεργία του ΠΣΑΚ, αλλά σε μια σειρά από θέματα. Για την μεταχείριση που έχει το μπάσκετ από την κρατική τηλεόραση, για τα προβλήματα του χώρου και τους βεδουίνους, για τα κακώς κείμενα, για την προβολή του για όλα.

Δεν έχω καμιά διάθεση να κάνω διαφήμιση στο basketblog. Δεν το έχει άλλωστε και ανάγκη. Ούτε το εκθειάζω επειδή μου έδωσαν μια γωνία να γράφω και εγώ μια γνώμη παραπάνω, σε τελική ανάλυση. Αλλά μου αρέσει να διαβάζω basketblog, γιατί με ηρεμεί.

Δεν μου βγάζει κανέναν φανατισμό, κανένα άρρωστο συναίσθημα, καμιά αποστροφή. Συμφωνείς ή διαφωνείς, δεν σε προσβάλει σαν προσωπικότητα, δεν απευθύνεται στα χαμηλότερα σου ένστικτα, δεν σου κάνει τα νεύρα συρματόσχοινα.

Ήταν μια έντονη εβδομάδα η προηγούμενη και το κακό είναι ότι δεν στάθηκαν όλοι στο ύψος των περιστάσεων. Δεν ήταν δύσκολο να αφουγκράζονταν όλοι τα σημάδια των καιρών και να άλλαζαν τα αστέρια της πορτοκαλί μπάλας. Να έβγαινε το άθλημα από την νιρβάνα που έχει πέσει, ακόμα και μέσα από συγκρούσεις.

Λίγο σπίθα, λίγο νεύρο δεν θα έβλαπταν καθόλου, μάλιστα. Με αντρίκειες τοποθετήσεις και καλές προθέσεις. Εγώ για αυτά τα θέματα θα αφήσω τους άλλους να συνεχίσουν και θα ξαναγυρίσω στο δικό μου πεδίο δράσης.

Παράλυση από την ανάλυση των μπασκετικών δρώμενων. Ξανά στα pick and roll, τη στρατηγική, τα στατιστικά, τα περίεργα μαθηματικά, τα X’s and O’s ρε παιδί μου. Αν υπάρξει κανένας συναγερμός δεν θα διστάσω να επανέλθω δριμύτερος. Γιατί εκτός από την ένταση, η περασμένη εβδομάδα είχε και μπασκετική δράση που θέλει κουβέντα.

● Τί πρεσβεύει ο νέος ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ; Υπάρχει τρύπα πίσω από το άσσο;
● Τί σημαίνει η πρώτη ήττα για τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ; Κουβαλάει ακόμα παιδικές ασθένειες;
● Πόσο καλή είναι αυτή η ΤΣΣΚΑ; Πόσο την επηρέασε το ταξίδι της Αμερικής και οι απουσίες;

● O A.I στην Ευρώπη; Μπααα… υπάρχει και βίντεο…
● Γιατί ο Jonas Valanciunas (γεννημένος το 1992) παίζει και πετυχαίνει και 11 πόντους με 6 rebound και η ομάδα του κέρδιζε με τρεις πόντους, όσο έπαιζε μέσα στα 17,8 λεπτά που έπαιξε εναντίον της Montepaschi. Οι δικοί μας Valanciunas ποιοί είναι;
Αυτά και πολλά όλα στις επόμενες ημέρες.

Το βίντεο με την ιστορία του Κεμάλ για όσους δεν το έχουν ακούσει…