Του Τάκη Πανούλια
05/02/2011
Οι δύο πρέσβεις του ελληνικού μπάσκετ στην Euroleague δεν κατάφεραν το 2/2 όπως την προηγούμενη εβδομάδα στο Top-16. Ο Ολυμπιακός πήρε την εμφατική νίκη που ήθελε για να παραμείνει στο κυνήγι της πρόκρισης αλλά και της πρώτης θέσης του ομίλου. Μην αμφιβάλετε η ομάδα του Πειραιά είναι ικανή να νικήσει και μέσα στην Τουρκία άσχετα αν προς το παρόν η τουρκική ομάδα δείχνει να έχει το προβάδισμα.
Ο Παναθηναϊκός δεν τα κατάφερε αλλά εξακολουθεί να έχει το πλεονέκτημα στον όμιλο. Οι "πράσινοι" δεν είχαν το πάνω χέρι στο παιχνίδι αλλά μπορούσαν να το κλέψουν στο τέλος με καλύτερες επιλογές. Όπως μπορούσαν κάλλιστα να μην χάσουν με επτά πόντους αν ήταν λίγο προσεκτικοί στην τελευταία επίθεση. Σε αυτή την φάση όλα παίζουν τον ρόλο τους ακόμα και ο ένας πόντος.
Σε γενικές γραμμές από το 3-5 της προηγούμενης εβδομάδας (δηλαδή 3 νίκες για τους γηπεδούχους και 5 για τους φιλοξενούμενους) περάσαμε στο εμφατικό 7-1 για τους γηπεδούχους. Η μόνη φιλοξενούμενη που κέρδισε ήταν η Montepaschi με αναπάντεχο ήρωα τον Michelori με 15 πόντους και 5 ριμπάουντ σε 19 λεπτά συμμετοχής.
Οι Ιταλοί δείχνουν να έχουν σφυγμό και πάλι και με άμυνα που τσάκιζε κόκαλα έδειξαν ότι θα διεκδικήσουν τις πιθανότητες τους έως το τέλος. Τρεις είναι οι αήττητοι πλέον (Barcelona, Real και Fenerbahce) ενώ τρεις επίσης και οι ομάδες που αποχαιρετούν νωρίς τον θεσμό με 0-3 έως τώρα (Partizan, Zalgiris, Roma).
Στα δικά μας τώρα... Ολυμπιακός...
Τα καλά νέα: Οι πειραιώτες παρά την ήττα τους μέσα στο ΣΕΦ από την Fenerbahce παραμένουν εξαιρετικά δυνατοί στην έδρα τους. Σε αντίθεση με την απόδοση τους στα εκτός έδρας πράγμα που είναι λίγο αφύσικο δεδομένου του ρόστερ της ομάδας. Γενικά ο Ολυμπιακός κέρδισε κατά κράτος την Valencia και την ανάγκασε σε ρόλο κομπάρσου στο παιχνίδι. Με πολύ καλή άμυνα την υποχρέωσε σε πολλά λάθη και το κυριότερο της αφαίρεσε το μεγαλύτερο της πλεονέκτημα από την ημέρα που την ανέλαβε ο Pesic.
Την ηρεμία στο επιθετικό της παιχνίδι που μπορούσε να σου σπάσει τα νεύρα. Από τους ισπανούς ο πιο φορμαρισμένος παίκτης της ο Victor Claver σκόραρε αλλά "έμπαζε" στην άμυνα και οι Martinez και De Colo υστέρησαν στην δημιουργία παιχνιδιού αλλά και τα τελειώματα που συνήθως κάνουν. Η οργάνωση των επιθέσεων πριν από τον αγώνα ήταν και είναι (;) το θέμα για την ομάδα του Ίβκοβιτς.
Ποιός θα πάρει την μπάλα στα χέρια του περισσότερο και θα τρέξει την επίθεση από τους Σπανούλη - Τεόντοσιτς. Μήπως είναι τελικά καλύτερα όταν την τρέχει λίγο και ο Παπαλουκάς; Κυρίως όμως ο Σπανούλης περιόρισε την κατάχρηση της ντρίπλας και ο Τεόντοσιτς την κατάχρηση του σουτ. Γιατί μπορεί και οι δύο να είναι πρώτοι σε assists στην Ευρωλίγκα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ομάδα δεν πονούσε στην οργάνωση των επιθέσεων.
Το assist ή λάθος δεν είναι καλός συνδυασμός για ένα point guard. Επίσης ο Τεόντοσιτς πρέπει να πάψει να είναι στόχος στην άμυνα κάθε αντίπαλου προπονητή.
Οι centers (Μπουρούσης - Nesterovic) για μια ακόμα φορά ήταν εξαιρετικό δίδυμο και συνδυάζουν τα στοιχεία εκείνα για να δώσουν υπεροχή στην θέση του center. Ποιοτικά δεν έχουν σχέση με τους Javtokas, Lishchuk που αν και πέτυχαν πόντους δεν είχαν την ίδια επίδραση στον αγώνα.
Τα κακά νέα: Ο Ολυμπιακός παραμένει μια ομάδα που όταν έχει καθαρό προβάδισμα στο σκορ στα παιχνίδια λειτουργεί καλά, αλλά σε συνθήκες μπρα-ντε-φερ δεν έχει δοκιμαστεί πολλές φορές. Τι εννοούμε; Όταν το παιχνίδι είναι σε κρίσιμη κατάσταση (κάτω από 5 πόντους διαφορά) και προς το τέλος του δεν είναι μπαρουτοκαπνισμένος.
Τα ερωτηματικά στο "3" και στο "4" παραμένουν και εκεί πρέπει κάποιος ή κάποιοι να κάνουν ένα βήμα μπροστά για να επέλθει ισορροπία στην ομάδα. Θα είναι ο Παπανικολάου, ο Keselj στο small forward, ή ο Μαυροκεφαλίδης, ο Nielsen ή ο Erceg στα power forward; Στα 3άρια υπάρχει η δικαιολογία για το νεαρό της ηλικίας αλλά αν δούμε τις επιδόσεις πολλών νεαρών παικτών στην λίγκα τότε δεν ευσταθεί σαν το απόλυτο επιχείρημα.
Θέλετε παραδείγματα: Nikola Mirotic γεννημένος το 1991, ο Boban Marjanovic (1988), ο Jonas Valanciunas (1992), ο Jan Vesely (1990), ο Victor Claver (1988), Vladimir Dasic (1988) and Nihad Djedovic (1990), Ricky Rubio (1990) ο Martynas Gecevicius.
O Jamon Lucas δήλωσε παρόν στο παιχνίδι αλλά χρειάζεται περισσότερο δείγμα για να πούμε ότι θα αποτελέσει σταθερό σημείο αναφοράς στην επίθεση όπως είναι και στην άμυνα.
Δεν έπιασε τα στάνταρ του
Για τον Παναθηναϊκό τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα περίμενε ο προπονητής του. Σε ένα μάλλον νευρικό παιχνίδι (ειδικά στο ξεκίνημα) λόγω της κρισιμότητας του η Caja Laboral ξαναγύρισε στις επιτυχίες μετά από μια συννεφιασμένη περίοδο απόδοσης. Με τον San Emeterio σε πολύ καλή ημέρα με 21 πόντους και 4 assists, τον shooting-forward Teletovic με 17 ήσυχους πόντους, τους Batista με 11, και τον ασταθή Logan με 10, αλλά και το 3/3 τρίποντα του Ribas (όλα στο τελευταίο τρίλεπτο της τρίτης περιόδου) μοιράζεται πλέον την πρώτη θέση με τον αντίπαλο του.
Ο Διαμαντίδης είχε double-double με 12 πόντους και 11 assists. Ο Drew Nicholas πέτυχε 15, και οι ψηλοί Batiste και Τσαρτσαρής τα πήγαν καλά με 14 και 11 πόντους αντίστοιχα. Η αστοχία του Φώτση σε σουτ - πέναλτι στο ξεκίνημα επηρέασε το επιθετικό παιχνίδι της ομάδας, και σε γενικές γραμμές με εξαίρεση τον αρχηγό δεν υπήρχε δημιουργία στο παιχνίδι για μεγάλα διαστήματα.
Οι παίκτες που πρέπει να συνεισφέρουν περισσότερο στην δημιουργία του παιχνιδιού είναι οι Καλάθης και Tepic. Δεν είναι αρκετοί οι Διαμαντίδης και Nicholas που σε τελική ανάλυση θα έπρεπε να εκτελεί περισσότερο. Με point guard να παίζει συνεχώς 35 λεπτά στο σύγχρονο μπάσκετ δεν φθάνεις στον τίτλο. Το έχουμε ξαναγράψει από την αρχή της περιόδου.
Αφού ο Παναθηναϊκός δεν πήρε κάποιον άλλο παίκτη πρέπει να εμπιστευτεί τους δύο που έχει. Το πρόβλημα δε ειδικά για τον Καλάθη δεν είναι ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει όπως ευρέως ακούγεται. Το πρόβλημα είναι ότι δεν απειλεί το καλάθι για να του δοθεί η δυνατότητα να δημιουργήσει.
Και o Καλάθης και ο Tepic είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχουν βρει τι ακριβώς κάνουν στο γήπεδο, έχουν έλλειμμα αυτοπεποίθησης και παίζουν με ένα διαρκές βάρος πάνω στους ώμους τους. Αν διαχειριστεί και λύσει αυτό το πρόβλημα πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να προχωρήσει μακριά, αλλιώς θα έχει σοβαρό πρόβλημα.
Η απουσία του Maric φυσικά δεν είναι μικρή αλλά το πρόβλημα αυτό δεν λύνεται σε αυτή την φάση και οι υπόλοιποι μπορούν να τα καταφέρουν.
Τα αξιοσημείωτα της Euroleague
• Ο Παπαλουκάς τα έχει πλέον τρακόσια…τα κλεψίματα και είναι ο Arsène Lupin της λίγκας. Για την ακρίβεια 302 και από κοντά έρχεται και ο Διαμαντίδης (3ος) για να γίνουν ντουέτο στην κορυφή της σχετικής κατηγορίας σε λίγο.
• Το NOKIA Arena (Yad Eliyahu) στο Tel Aviv μάλλον πρέπει να είναι κατηφορικό. Και επειδή δεν είναι όλοι οι αντίπαλοι της Maccabi αδύνατοι όπως είπε ο προπονητής της μάλλον αυτή είναι καλή ομάδα. Δεν γίνεται να κερδίζει μια ομάδα τους αντιπάλους της με 21 πόντους μ.ο. χωρίς να είναι καλή. Δεν νομίζω να είναι ευχαριστημένος όποιος την βρει μπροστά του στην επόμενη φάση. Πιέζουν σαν τρελοί και τρέχουν σαν διάβολοι.
• Η μέτρια χρονιά του Rubio συνεχίζεται καθώς έμεινε χωρίς πόντο σε ένα εύκολο παιχνίδι για την ομάδα του. Πολλοί αναρωτούνται για το αν θα παραμείνει ταλέντο ή θα μετατρέψει τις δυνατότητες του σε παραγωγικότητα. Άραγε το παιχνίδι διακρίνεται από υπερβολική ανιδιοτέλεια γιατί θέλει να παίζει έτσι λόγω ηλικίας ή δεν μπορεί να πάρει την ομάδα στις πλάτες του και με σκοράρισμα. Το μέλλον και η εξέλιξη του νεαρού θα δείξει τι από τα δύο ισχύει.
• Τα γεμάτα γήπεδα της Euroleague είναι η πιο τρανή απόδειξη ότι όπου υπάρχει καλό θέαμα, υψηλός ανταγωνισμός και ψηλά στάνταρ οργάνωσης ο κόσμος ανταποκρίνεται. Πόσο μάλλον σε ένα άθλημα εντυπωσιακό κα συναρπαστικό όσο το μπάσκετ. Το Ευρωπαϊκό μπάσκετ έχει πολύ καλό επίπεδο και δεν χρειάζεται πολλές λίγκες αλλά μια και καλή που θα βελτιώνεται διαρκώς.
Αλλά αυτό είναι μια…άλλη ιστορία που θα την αναλύσουμε αργότερα.
05/02/2011
Οι δύο πρέσβεις του ελληνικού μπάσκετ στην Euroleague δεν κατάφεραν το 2/2 όπως την προηγούμενη εβδομάδα στο Top-16. Ο Ολυμπιακός πήρε την εμφατική νίκη που ήθελε για να παραμείνει στο κυνήγι της πρόκρισης αλλά και της πρώτης θέσης του ομίλου. Μην αμφιβάλετε η ομάδα του Πειραιά είναι ικανή να νικήσει και μέσα στην Τουρκία άσχετα αν προς το παρόν η τουρκική ομάδα δείχνει να έχει το προβάδισμα.
Ο Παναθηναϊκός δεν τα κατάφερε αλλά εξακολουθεί να έχει το πλεονέκτημα στον όμιλο. Οι "πράσινοι" δεν είχαν το πάνω χέρι στο παιχνίδι αλλά μπορούσαν να το κλέψουν στο τέλος με καλύτερες επιλογές. Όπως μπορούσαν κάλλιστα να μην χάσουν με επτά πόντους αν ήταν λίγο προσεκτικοί στην τελευταία επίθεση. Σε αυτή την φάση όλα παίζουν τον ρόλο τους ακόμα και ο ένας πόντος.
Σε γενικές γραμμές από το 3-5 της προηγούμενης εβδομάδας (δηλαδή 3 νίκες για τους γηπεδούχους και 5 για τους φιλοξενούμενους) περάσαμε στο εμφατικό 7-1 για τους γηπεδούχους. Η μόνη φιλοξενούμενη που κέρδισε ήταν η Montepaschi με αναπάντεχο ήρωα τον Michelori με 15 πόντους και 5 ριμπάουντ σε 19 λεπτά συμμετοχής.
Οι Ιταλοί δείχνουν να έχουν σφυγμό και πάλι και με άμυνα που τσάκιζε κόκαλα έδειξαν ότι θα διεκδικήσουν τις πιθανότητες τους έως το τέλος. Τρεις είναι οι αήττητοι πλέον (Barcelona, Real και Fenerbahce) ενώ τρεις επίσης και οι ομάδες που αποχαιρετούν νωρίς τον θεσμό με 0-3 έως τώρα (Partizan, Zalgiris, Roma).
Στα δικά μας τώρα... Ολυμπιακός...
Τα καλά νέα: Οι πειραιώτες παρά την ήττα τους μέσα στο ΣΕΦ από την Fenerbahce παραμένουν εξαιρετικά δυνατοί στην έδρα τους. Σε αντίθεση με την απόδοση τους στα εκτός έδρας πράγμα που είναι λίγο αφύσικο δεδομένου του ρόστερ της ομάδας. Γενικά ο Ολυμπιακός κέρδισε κατά κράτος την Valencia και την ανάγκασε σε ρόλο κομπάρσου στο παιχνίδι. Με πολύ καλή άμυνα την υποχρέωσε σε πολλά λάθη και το κυριότερο της αφαίρεσε το μεγαλύτερο της πλεονέκτημα από την ημέρα που την ανέλαβε ο Pesic.
Την ηρεμία στο επιθετικό της παιχνίδι που μπορούσε να σου σπάσει τα νεύρα. Από τους ισπανούς ο πιο φορμαρισμένος παίκτης της ο Victor Claver σκόραρε αλλά "έμπαζε" στην άμυνα και οι Martinez και De Colo υστέρησαν στην δημιουργία παιχνιδιού αλλά και τα τελειώματα που συνήθως κάνουν. Η οργάνωση των επιθέσεων πριν από τον αγώνα ήταν και είναι (;) το θέμα για την ομάδα του Ίβκοβιτς.
Ποιός θα πάρει την μπάλα στα χέρια του περισσότερο και θα τρέξει την επίθεση από τους Σπανούλη - Τεόντοσιτς. Μήπως είναι τελικά καλύτερα όταν την τρέχει λίγο και ο Παπαλουκάς; Κυρίως όμως ο Σπανούλης περιόρισε την κατάχρηση της ντρίπλας και ο Τεόντοσιτς την κατάχρηση του σουτ. Γιατί μπορεί και οι δύο να είναι πρώτοι σε assists στην Ευρωλίγκα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ομάδα δεν πονούσε στην οργάνωση των επιθέσεων.
Το assist ή λάθος δεν είναι καλός συνδυασμός για ένα point guard. Επίσης ο Τεόντοσιτς πρέπει να πάψει να είναι στόχος στην άμυνα κάθε αντίπαλου προπονητή.
Οι centers (Μπουρούσης - Nesterovic) για μια ακόμα φορά ήταν εξαιρετικό δίδυμο και συνδυάζουν τα στοιχεία εκείνα για να δώσουν υπεροχή στην θέση του center. Ποιοτικά δεν έχουν σχέση με τους Javtokas, Lishchuk που αν και πέτυχαν πόντους δεν είχαν την ίδια επίδραση στον αγώνα.
Τα κακά νέα: Ο Ολυμπιακός παραμένει μια ομάδα που όταν έχει καθαρό προβάδισμα στο σκορ στα παιχνίδια λειτουργεί καλά, αλλά σε συνθήκες μπρα-ντε-φερ δεν έχει δοκιμαστεί πολλές φορές. Τι εννοούμε; Όταν το παιχνίδι είναι σε κρίσιμη κατάσταση (κάτω από 5 πόντους διαφορά) και προς το τέλος του δεν είναι μπαρουτοκαπνισμένος.
Τα ερωτηματικά στο "3" και στο "4" παραμένουν και εκεί πρέπει κάποιος ή κάποιοι να κάνουν ένα βήμα μπροστά για να επέλθει ισορροπία στην ομάδα. Θα είναι ο Παπανικολάου, ο Keselj στο small forward, ή ο Μαυροκεφαλίδης, ο Nielsen ή ο Erceg στα power forward; Στα 3άρια υπάρχει η δικαιολογία για το νεαρό της ηλικίας αλλά αν δούμε τις επιδόσεις πολλών νεαρών παικτών στην λίγκα τότε δεν ευσταθεί σαν το απόλυτο επιχείρημα.
Θέλετε παραδείγματα: Nikola Mirotic γεννημένος το 1991, ο Boban Marjanovic (1988), ο Jonas Valanciunas (1992), ο Jan Vesely (1990), ο Victor Claver (1988), Vladimir Dasic (1988) and Nihad Djedovic (1990), Ricky Rubio (1990) ο Martynas Gecevicius.
O Jamon Lucas δήλωσε παρόν στο παιχνίδι αλλά χρειάζεται περισσότερο δείγμα για να πούμε ότι θα αποτελέσει σταθερό σημείο αναφοράς στην επίθεση όπως είναι και στην άμυνα.
Δεν έπιασε τα στάνταρ του
Για τον Παναθηναϊκό τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα περίμενε ο προπονητής του. Σε ένα μάλλον νευρικό παιχνίδι (ειδικά στο ξεκίνημα) λόγω της κρισιμότητας του η Caja Laboral ξαναγύρισε στις επιτυχίες μετά από μια συννεφιασμένη περίοδο απόδοσης. Με τον San Emeterio σε πολύ καλή ημέρα με 21 πόντους και 4 assists, τον shooting-forward Teletovic με 17 ήσυχους πόντους, τους Batista με 11, και τον ασταθή Logan με 10, αλλά και το 3/3 τρίποντα του Ribas (όλα στο τελευταίο τρίλεπτο της τρίτης περιόδου) μοιράζεται πλέον την πρώτη θέση με τον αντίπαλο του.
Ο Διαμαντίδης είχε double-double με 12 πόντους και 11 assists. Ο Drew Nicholas πέτυχε 15, και οι ψηλοί Batiste και Τσαρτσαρής τα πήγαν καλά με 14 και 11 πόντους αντίστοιχα. Η αστοχία του Φώτση σε σουτ - πέναλτι στο ξεκίνημα επηρέασε το επιθετικό παιχνίδι της ομάδας, και σε γενικές γραμμές με εξαίρεση τον αρχηγό δεν υπήρχε δημιουργία στο παιχνίδι για μεγάλα διαστήματα.
Οι παίκτες που πρέπει να συνεισφέρουν περισσότερο στην δημιουργία του παιχνιδιού είναι οι Καλάθης και Tepic. Δεν είναι αρκετοί οι Διαμαντίδης και Nicholas που σε τελική ανάλυση θα έπρεπε να εκτελεί περισσότερο. Με point guard να παίζει συνεχώς 35 λεπτά στο σύγχρονο μπάσκετ δεν φθάνεις στον τίτλο. Το έχουμε ξαναγράψει από την αρχή της περιόδου.
Αφού ο Παναθηναϊκός δεν πήρε κάποιον άλλο παίκτη πρέπει να εμπιστευτεί τους δύο που έχει. Το πρόβλημα δε ειδικά για τον Καλάθη δεν είναι ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει όπως ευρέως ακούγεται. Το πρόβλημα είναι ότι δεν απειλεί το καλάθι για να του δοθεί η δυνατότητα να δημιουργήσει.
Και o Καλάθης και ο Tepic είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχουν βρει τι ακριβώς κάνουν στο γήπεδο, έχουν έλλειμμα αυτοπεποίθησης και παίζουν με ένα διαρκές βάρος πάνω στους ώμους τους. Αν διαχειριστεί και λύσει αυτό το πρόβλημα πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να προχωρήσει μακριά, αλλιώς θα έχει σοβαρό πρόβλημα.
Η απουσία του Maric φυσικά δεν είναι μικρή αλλά το πρόβλημα αυτό δεν λύνεται σε αυτή την φάση και οι υπόλοιποι μπορούν να τα καταφέρουν.
Τα αξιοσημείωτα της Euroleague
• Ο Παπαλουκάς τα έχει πλέον τρακόσια…τα κλεψίματα και είναι ο Arsène Lupin της λίγκας. Για την ακρίβεια 302 και από κοντά έρχεται και ο Διαμαντίδης (3ος) για να γίνουν ντουέτο στην κορυφή της σχετικής κατηγορίας σε λίγο.
• Το NOKIA Arena (Yad Eliyahu) στο Tel Aviv μάλλον πρέπει να είναι κατηφορικό. Και επειδή δεν είναι όλοι οι αντίπαλοι της Maccabi αδύνατοι όπως είπε ο προπονητής της μάλλον αυτή είναι καλή ομάδα. Δεν γίνεται να κερδίζει μια ομάδα τους αντιπάλους της με 21 πόντους μ.ο. χωρίς να είναι καλή. Δεν νομίζω να είναι ευχαριστημένος όποιος την βρει μπροστά του στην επόμενη φάση. Πιέζουν σαν τρελοί και τρέχουν σαν διάβολοι.
• Η μέτρια χρονιά του Rubio συνεχίζεται καθώς έμεινε χωρίς πόντο σε ένα εύκολο παιχνίδι για την ομάδα του. Πολλοί αναρωτούνται για το αν θα παραμείνει ταλέντο ή θα μετατρέψει τις δυνατότητες του σε παραγωγικότητα. Άραγε το παιχνίδι διακρίνεται από υπερβολική ανιδιοτέλεια γιατί θέλει να παίζει έτσι λόγω ηλικίας ή δεν μπορεί να πάρει την ομάδα στις πλάτες του και με σκοράρισμα. Το μέλλον και η εξέλιξη του νεαρού θα δείξει τι από τα δύο ισχύει.
• Τα γεμάτα γήπεδα της Euroleague είναι η πιο τρανή απόδειξη ότι όπου υπάρχει καλό θέαμα, υψηλός ανταγωνισμός και ψηλά στάνταρ οργάνωσης ο κόσμος ανταποκρίνεται. Πόσο μάλλον σε ένα άθλημα εντυπωσιακό κα συναρπαστικό όσο το μπάσκετ. Το Ευρωπαϊκό μπάσκετ έχει πολύ καλό επίπεδο και δεν χρειάζεται πολλές λίγκες αλλά μια και καλή που θα βελτιώνεται διαρκώς.
Αλλά αυτό είναι μια…άλλη ιστορία που θα την αναλύσουμε αργότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου