Του Τάκη Πανούλια
18/04/2011
Ο Ολυμπιακός νίκησε τον Παναθηναϊκό και μετά από πολλά χρόνια (περίοδο 1999/2000), πέτυχε το 2-0 απέναντι στους μόνιμους πρωταθλητές Ελλάδας. Παράλληλα με την νίκη αυτή θα τελειώσει αήττητος την κανονική περίοδο πράγμα που δεν έχει συμβεί στην Α1 (από καταβολής πρωταθλήματος ΕΣΑΚΕ την περίοδο 1991-92).
Οι δύο μονομάχοι έφθασαν κοντά να το πραγματοποιήσουν τις δύο προηγούμενες χρονιές αλλά τελείωσαν με 25-1 χάνοντας ο ένας στην έδρα του άλλου.
Η νίκη αυτή απορροφά πολλούς από τους κραδασμούς στο οικοδόμημα του Ολυμπιακού μετά τον αποκλεισμό από το Final 4 της Euroleague από τη Montepaschi Siena. Δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι ο Ολυμπιακός έτσι και αλλιώς είχε σαν πρώτο και βασικό στόχο το πρωτάθλημα.
Αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους οι πραγματικά μεγάλες ομάδες, διεκδικούν τα πάντα. Απλά αφότου αποκλείστηκε από την Ευρωλίγκα, ο μεγάλος στόχος που απέμεινε είναι το ελληνικό πρωτάθλημα και στην συνέχεια το κύπελλο. Επομένως το κίνητρο στο συγκεκριμένο ματς ήταν για τους κόκκινους μεγαλύτερο αλλά το ίδιο και η πίεση. Τώρα αν θα κοιτάξουν να επωφεληθούν στην πορεία από την φθορά και την κούραση του Παναθηναϊκού από το κυνήγι και των τριών τίτλων αυτό είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό.
Στο παιχνίδι τώρα έχουμε πολλά και περίεργα.
· Δεν μπορείς να πεις πως ο Yotam Halperin είναι στην πρώτη γραμμή των πλάνων του προπονητή του. Γενικά σε μεγάλα παιχνίδια στον Ολυμπιακό δεν θυμόμαστε να είχε ανάλογη απόδοση. Με 25 πόντους, 8 στα 13 σουτ εντός παιδιάς (6/9 τρίποντα) ήταν ο καταλύτης του παιχνιδιού από πλευράς Ολυμπιακού. Ίσως και η ομάδα του να τον έχει αδικήσει λίγο αυτά τα χρόνια γιατί παραμένει ένας εξαιρετικός σουτέρ.
· Ο Παναθηναϊκός δεν χάνει σχεδόν ποτέ όταν έχει σε πολύ καλή μέρα τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Μιλάμε για μια από τις καλύτερες επιδόσεις της περιόδου με 21 πόντους με 8 στα 13 εντός παιδιάς (και αυτός), 7 rebounds και 6 assists. Αυτό και αν είναι παράδοξο.
· Μετά από ένα ημίχρονο με αρκετά air ball στο δεύτερο έμπαιναν από τα αράουτ και τα σουτ με ταμπλό του Teodosic έως το σουτ υψικάμινος του Halperin. Δείγμα ότι το σουτ θέλει καμιά φορά και λίγο τύχη, αλλά σίγουρα είναι προϊόν καλής ψυχολογίας που είναι μεταδοτική σε μια ομάδα.
· Ο Teodosic που ξεκίνησε στον άσσο ήταν πολύ καλός οργανωτικά πράγμα που δεν είχαμε δει καθόλου στην φετινή περίοδο. Αυτό βοήθησε να πάρει διαφορά στην αρχή ο Ολυμπιακός και ήταν από τις εμπνεύσεις που βγήκαν στο στον προπονητή του. Αντίθετα χρησιμοποίηση του Keselj απέτυχε και ο νεαρός παίκτης ήταν και πάλι αόρατος.
· Αυτός και ο Tepic από πλευράς Παναθηναϊκού εξακολουθούν να μην εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες των προπονητών τους στο ελάχιστο. Εκτός κλίματος, με εύθραυστη ψυχολογία δεν δίνουν τίποτα από αυτά που θέλουν να πάρουν οι προπονητές τους για να μεγαλώσουν το rotation. Εδώ το παράδοξο δεν είναι η απόδοση τους αλλά ότι ο ένας ξεκίνησε και ο άλλος έπαιξε όσο έπαιξε. Ο Tepic μάλιστα "έφαγε" χρόνο από τον Sato που και σε κακή μέρα προσφέρει περισσότερα.
· Αν και είναι ξεκάθαρο ότι ο Διαμαντίδης και ο πάγκος του Παναθηναϊκού ήθελαν παράταση όταν οι "πράσινοι" κέρδισαν το επιθετικό ριμπάουντ από την ηθελημένα άστοχη βολή του αρχηγού τους, επιχείρησαν επίθεση!!! Αν είχαν αποφασίσει να στείλουν το παιχνίδι στην παράταση έπρεπε να κρατήσουν την μπάλα.
Εκτός και αν σκέφτηκαν γρήγορη επίθεση με τρίποντο και άμεσο φάουλ για να διεκδικήσουν τις όποιες πιθανότητες τους στον κανονικό αγώνα (;). Από την αντίδραση με την λήξη έδειχναν ότι μάλλον ήθελαν το πρώτο σενάριο και ο Διαμαντίδης ή παρασύρθηκε ή σκέφτηκε το δεύτερο σε μια στιγμιαία αναλαμπή δεύτερης σκέψης!
· Το γεγονός ότι ο Σπανούλης ήταν τραυματίας και είχε χάσει προπονήσεις οδήγησε στην απουσία του από την βασική πεντάδα. Η παρατεταμένη χρησιμοποίηση του στο τέλος, όπου και παραλίγο να αποβεί μοιραίος για την ομάδα του, είναι κάτι που σηκώνει αρκετή κουβέντα.
· Η αντιμετώπιση του pick and roll από τον Ivkovic δεν ήταν κακή έμπνευση (2 εναντίον 2), και τις περισσότερες φορές παραλίγο να φέρει σε πέρας την αποστολή της. Παραλίγο όμως, γιατί η οξυδέρκεια του Διαμαντίδη και η αποφασιστικότητα του Batiste με κάποιο τρόπο ολοκλήρωναν την συνεργασία και έβαλαν τον Παναθηναϊκό στο παιχνίδι και την νίκη.
· Δύο συνεχόμενες λάθος επαναφορές από την τελική γραμμή για την ομάδα του τριφυλλιού δεν θυμάμαι σε όλη την εποχή Obradovic. Δείγμα έλλειψης αυτοσυγκέντρωσης στο παιχνίδι των "πρασίνων" όπως και τα πολλά επιθετικά rebounds του αντιπάλου ειδικά στα πρώτα τρία δεκάλεπτα.
· Η ατμόσφαιρα στο ΣΕΦ ήταν εξαιρετική, χωρίς να γίνει το παραμικρό. Άρα σε δύο παιχνίδια αυτής της περιόδου έχουμε παιχνίδια χωρίς έκτροπα πράγμα ενθαρρυντικό. Τώρα θα μου πείτε γιατί το προφανές το λέμε παράδοξο; Ελάτε τώρα στην Ελλάδα ζούμε. Απλά θα περιμένουμε την ίδια συμπεριφορά και σε παιχνίδια που θα κρίνουν τίτλο.
Γενικά το πρώτο ημίχρονο προδιέθετε σε παιχνίδι καρμπόν από τον πρώτο γύρο αλλά στην συνέχεια είχαμε αλλαγή σκηνικού και τελικά έγινε ένα ενδιαφέρον παιχνίδι. Επιμένω ότι η ποιότητα των ομάδων μπορεί να μας προσφέρει περισσότερες συγκινήσεις και κυρίως καλύτερο θέαμα.
Έχουμε όμως δρόμο ακόμα και πολλά παιχνίδια που θα έχουν τρομερό ενδιαφέρον τόσο τακτικά, στην μονομαχία των κουμπάρων, όσο και από πλευράς καθαρού μπασκετικού θεάματος από την ποιότητα των παικτών και στα δύο στρατόπεδα.
18/04/2011
Ο Ολυμπιακός νίκησε τον Παναθηναϊκό και μετά από πολλά χρόνια (περίοδο 1999/2000), πέτυχε το 2-0 απέναντι στους μόνιμους πρωταθλητές Ελλάδας. Παράλληλα με την νίκη αυτή θα τελειώσει αήττητος την κανονική περίοδο πράγμα που δεν έχει συμβεί στην Α1 (από καταβολής πρωταθλήματος ΕΣΑΚΕ την περίοδο 1991-92).
Οι δύο μονομάχοι έφθασαν κοντά να το πραγματοποιήσουν τις δύο προηγούμενες χρονιές αλλά τελείωσαν με 25-1 χάνοντας ο ένας στην έδρα του άλλου.
Η νίκη αυτή απορροφά πολλούς από τους κραδασμούς στο οικοδόμημα του Ολυμπιακού μετά τον αποκλεισμό από το Final 4 της Euroleague από τη Montepaschi Siena. Δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι ο Ολυμπιακός έτσι και αλλιώς είχε σαν πρώτο και βασικό στόχο το πρωτάθλημα.
Αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους οι πραγματικά μεγάλες ομάδες, διεκδικούν τα πάντα. Απλά αφότου αποκλείστηκε από την Ευρωλίγκα, ο μεγάλος στόχος που απέμεινε είναι το ελληνικό πρωτάθλημα και στην συνέχεια το κύπελλο. Επομένως το κίνητρο στο συγκεκριμένο ματς ήταν για τους κόκκινους μεγαλύτερο αλλά το ίδιο και η πίεση. Τώρα αν θα κοιτάξουν να επωφεληθούν στην πορεία από την φθορά και την κούραση του Παναθηναϊκού από το κυνήγι και των τριών τίτλων αυτό είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό.
Στο παιχνίδι τώρα έχουμε πολλά και περίεργα.
· Δεν μπορείς να πεις πως ο Yotam Halperin είναι στην πρώτη γραμμή των πλάνων του προπονητή του. Γενικά σε μεγάλα παιχνίδια στον Ολυμπιακό δεν θυμόμαστε να είχε ανάλογη απόδοση. Με 25 πόντους, 8 στα 13 σουτ εντός παιδιάς (6/9 τρίποντα) ήταν ο καταλύτης του παιχνιδιού από πλευράς Ολυμπιακού. Ίσως και η ομάδα του να τον έχει αδικήσει λίγο αυτά τα χρόνια γιατί παραμένει ένας εξαιρετικός σουτέρ.
· Ο Παναθηναϊκός δεν χάνει σχεδόν ποτέ όταν έχει σε πολύ καλή μέρα τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Μιλάμε για μια από τις καλύτερες επιδόσεις της περιόδου με 21 πόντους με 8 στα 13 εντός παιδιάς (και αυτός), 7 rebounds και 6 assists. Αυτό και αν είναι παράδοξο.
· Μετά από ένα ημίχρονο με αρκετά air ball στο δεύτερο έμπαιναν από τα αράουτ και τα σουτ με ταμπλό του Teodosic έως το σουτ υψικάμινος του Halperin. Δείγμα ότι το σουτ θέλει καμιά φορά και λίγο τύχη, αλλά σίγουρα είναι προϊόν καλής ψυχολογίας που είναι μεταδοτική σε μια ομάδα.
· Ο Teodosic που ξεκίνησε στον άσσο ήταν πολύ καλός οργανωτικά πράγμα που δεν είχαμε δει καθόλου στην φετινή περίοδο. Αυτό βοήθησε να πάρει διαφορά στην αρχή ο Ολυμπιακός και ήταν από τις εμπνεύσεις που βγήκαν στο στον προπονητή του. Αντίθετα χρησιμοποίηση του Keselj απέτυχε και ο νεαρός παίκτης ήταν και πάλι αόρατος.
· Αυτός και ο Tepic από πλευράς Παναθηναϊκού εξακολουθούν να μην εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες των προπονητών τους στο ελάχιστο. Εκτός κλίματος, με εύθραυστη ψυχολογία δεν δίνουν τίποτα από αυτά που θέλουν να πάρουν οι προπονητές τους για να μεγαλώσουν το rotation. Εδώ το παράδοξο δεν είναι η απόδοση τους αλλά ότι ο ένας ξεκίνησε και ο άλλος έπαιξε όσο έπαιξε. Ο Tepic μάλιστα "έφαγε" χρόνο από τον Sato που και σε κακή μέρα προσφέρει περισσότερα.
· Αν και είναι ξεκάθαρο ότι ο Διαμαντίδης και ο πάγκος του Παναθηναϊκού ήθελαν παράταση όταν οι "πράσινοι" κέρδισαν το επιθετικό ριμπάουντ από την ηθελημένα άστοχη βολή του αρχηγού τους, επιχείρησαν επίθεση!!! Αν είχαν αποφασίσει να στείλουν το παιχνίδι στην παράταση έπρεπε να κρατήσουν την μπάλα.
Εκτός και αν σκέφτηκαν γρήγορη επίθεση με τρίποντο και άμεσο φάουλ για να διεκδικήσουν τις όποιες πιθανότητες τους στον κανονικό αγώνα (;). Από την αντίδραση με την λήξη έδειχναν ότι μάλλον ήθελαν το πρώτο σενάριο και ο Διαμαντίδης ή παρασύρθηκε ή σκέφτηκε το δεύτερο σε μια στιγμιαία αναλαμπή δεύτερης σκέψης!
· Το γεγονός ότι ο Σπανούλης ήταν τραυματίας και είχε χάσει προπονήσεις οδήγησε στην απουσία του από την βασική πεντάδα. Η παρατεταμένη χρησιμοποίηση του στο τέλος, όπου και παραλίγο να αποβεί μοιραίος για την ομάδα του, είναι κάτι που σηκώνει αρκετή κουβέντα.
· Η αντιμετώπιση του pick and roll από τον Ivkovic δεν ήταν κακή έμπνευση (2 εναντίον 2), και τις περισσότερες φορές παραλίγο να φέρει σε πέρας την αποστολή της. Παραλίγο όμως, γιατί η οξυδέρκεια του Διαμαντίδη και η αποφασιστικότητα του Batiste με κάποιο τρόπο ολοκλήρωναν την συνεργασία και έβαλαν τον Παναθηναϊκό στο παιχνίδι και την νίκη.
· Δύο συνεχόμενες λάθος επαναφορές από την τελική γραμμή για την ομάδα του τριφυλλιού δεν θυμάμαι σε όλη την εποχή Obradovic. Δείγμα έλλειψης αυτοσυγκέντρωσης στο παιχνίδι των "πρασίνων" όπως και τα πολλά επιθετικά rebounds του αντιπάλου ειδικά στα πρώτα τρία δεκάλεπτα.
· Η ατμόσφαιρα στο ΣΕΦ ήταν εξαιρετική, χωρίς να γίνει το παραμικρό. Άρα σε δύο παιχνίδια αυτής της περιόδου έχουμε παιχνίδια χωρίς έκτροπα πράγμα ενθαρρυντικό. Τώρα θα μου πείτε γιατί το προφανές το λέμε παράδοξο; Ελάτε τώρα στην Ελλάδα ζούμε. Απλά θα περιμένουμε την ίδια συμπεριφορά και σε παιχνίδια που θα κρίνουν τίτλο.
Γενικά το πρώτο ημίχρονο προδιέθετε σε παιχνίδι καρμπόν από τον πρώτο γύρο αλλά στην συνέχεια είχαμε αλλαγή σκηνικού και τελικά έγινε ένα ενδιαφέρον παιχνίδι. Επιμένω ότι η ποιότητα των ομάδων μπορεί να μας προσφέρει περισσότερες συγκινήσεις και κυρίως καλύτερο θέαμα.
Έχουμε όμως δρόμο ακόμα και πολλά παιχνίδια που θα έχουν τρομερό ενδιαφέρον τόσο τακτικά, στην μονομαχία των κουμπάρων, όσο και από πλευράς καθαρού μπασκετικού θεάματος από την ποιότητα των παικτών και στα δύο στρατόπεδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου