Έβδομη μέρα στο ΟΑΚΑ (19/07/2008)
Το Σαβ
βατο, με ξυπνα ενα καλο κοριτσι και μου λεει να συναντηθουμε για να παμε για καφε για να συναντηθει ολη η παρεα ή εστω οσες μπορουσαν… Ετσι και εγινε… εστω και με μικρες καθυστερησεις…! 5 στις 7 ημασταν… καλο ποσοστο… δεν μπορω να πω…! Μετα απο καποιες ωρες … αφου ειπαμε τα νεα μας και τις εντυπωσεις μας απο εκεινες τις μερες στο ΟΑΚΑ… ειδαμε τις φωτογραφιες που ειχε τραβηξει η καθεμια μας, διαλυσανε την παρεα για να συναντηθουμε ξανα στο γηπεδο και για την ακριβεια μετα τον αγωνα εξω απο τα αποδυτηρια.
Σημερα μονο 2 αγωνες, οι ημιτελικοι! Οι Κροατες νικουν τους Γερμανους κατι που μας εξεπληξε! Στη συνετευξη τυπου ηταν φανερη η χαρα των Κραοατων και η απογοητευση των Γερμανων. Δεν εχασα την ευκαιρια ο Κραοτης, που μιλησε εκει, Ukic μου εδωσε αυτογραφο, όπως και ο προπονητης του ο Ρεπεσα. Βεβαια δεν ηταν αυτος που εψαχνα… τον Πλανινιτς, τον “αντικαταστατη” του Τεο στην Τσσκα στοχευα… αλλα… δεν προλαβα… το καθηκον στο press…! Ενα σας λεω… δεν μπορω να καταλαβω γιατι δεν εβαζαν τον Νοβιτζκι στη συνεντευξη τυπου αλλα καθοντουσαν ολοι οι δημοσιογραφοι στα flash quotes?! Όλοι οι δημοσιογραφοι τον περιμεναν για μια δηλωση του. Περασε και απο εμενα και την Ελπιδα… πλεον με ξερετε… θα αφησω το γεγονος ανεκμεταλλευτο? Όχι βεβαια! Του ζητω αυτογραφο, το οποιο μου δινει παρόλο που εχει χασει και ειναι στεναχωρεμενος και με τη γλωσσα του να τρεχει αιμα… (ποιος ξερει τι κακια κουβεντα ειπε και δαγκωθηκε…! χιχι) Να ναι καλα η Θεσσαλονικια μας… που ξερει γερμανικα και του ζητησε μια φωτογραφια για χαρη μου…! Οι μπραβοι του αμεσως… οχι… no photos! O Νοβιτζκι δεν μπορει να αντισταθει στο χαμογελο μου (:)) και δεχεται να βγαλει φωτογραφια μαζι μου!!! Πηγαινοντας στη συνεντευξη τυπου για να δω αν τελειωνουν ή αν χρειαζονται κατι με σταματα ενας γερμανος tv commenter και με ρωτα πως νιωθω που εβγαλα φωτογραφια με τον Ντιρκ, κλπ… η πλακα ήταν οτι κρατουσε καμερα και μικροφωνο… (κλειστα… ε…!) Επομενως, στο γυρισμο για να ανεβω απανω το λεω στην Ελπιδα… κοιτα που μου πηραν και “συνεντευξη” επειδη φωτογραφηθηκα με τον Ντιρκ! (χιχι)
Η Ελλαδα παιζει με το Πουερτο Ρικο! Φυσικο επομενο την νικησαν κατα κρατος! Πηραμε το εισητηριο για Πεκινο! Επιτελους ξορκισαμε τα φαντασματα των προολυμπιακων τουρνουα! Ο Παπαλουκας ειχε 10 ασιστ!!! Απο τα χερια μου δεν ξεφυγαν ο Γλυνιαδακης, ο Νικος Φιλιππου, ο Τσαρτσαρης και ο Νίκος Λινάρδος. Ετσι αφησαν και αυτοι το αυτογραφο τους στη συλλογη μου! Βγηκα φωτογραφια με τον Βασιλοπουλο… (ενα σας λεω… μια παλαμη του ήταν τα πλευρα μου… εσφιξε και εμενα και τη Μαριλια στην αγκαλια του!), ο Κωστας Τσαρτσαρης, αφου εδωσε συνεντευξη σε μια δημοσιογραφο, με τον Διαμαντιδη και με τον Αντωνη Φωτση! Ο Νικος Ζησης πηγε στο νοσοκομειο για να ελεγξουν τον τραυματισμο του στον ωμο… Επομενως τον αφησαμε να φυγει αφου μας το ειπε και τοσο ευγενικα! Εξω απο τα αποδυτηρια ήταν ολη η οικογενεια Παπαλουκα! Αμεσως αναγνωρισα τον Κωστα! Μοιαζουν πραγματικα πολυυυ! Ειδαμε την Μιχαλια! Η αλλη κυρια ισως να ηταν η μητερα του…! Και φυσικά τον πατερα του! Καποια ηθελε να μιλησει στον πατερα του Παπαλουκα… αλλα δισταζε… καποια αλλη ηθελε και να του μιλησει, αλλα κυριως να δωσει κουραγιο στη φιλη της για να του μιλησει…! Παραλληλα δεν παρελειψα να κανω πραγματικοτητα τη χαρη του γαμπρου μου να υπογραψει ο Παπαλουκας μια μπαλα… αν και στην ιδια εδωσα να υπογραψει και ο Γιαννακης. Αν και τωρα σκεφτομαι να του τη δωσω… ή να την κρατησω…! Το θεμα ειναι οτι όταν δινω τη μπαλιτσα στον Παπαλουκα ειχα τον πατερα του στα αριστερα μου ακριβως διπλα μου να καμαρωνει τον πλαισιωμενο γιο του που υπεγραφε σε οποιον του ζητουσε! Οπως καταλαβαινετε… με ιδιαιτερη τιμη και σεβασμο συνεχαρει τον πατερα του και του ευχηθηκα ο,τι καλυτερο για τον γιο του…! Εκεινος ανταπεδωσε με ενα σφιχτο χαιρετισμο (χεριων) και με σεμνοτητα και περηφανια ευχοταν υγεια… μονο υγεια! Ετσι πηρε θαρρος και η φιλη μου και του μιλησε…! Αυτο δεν θα το ξεχασω ΠΟΤΕ!
Βγηκαμε εξω…ειδαμε τα αλλα κοριτσια… που ηταν μαζι με τους πελαργους…! Ειδαμε τους παιχτες να επιβιβαζονται με τα δυσκολιας στο πουλμαν… λογω κωλλυματων κυκλοφοριας… αυτογραφα και φωτογραφιες βροχη…! Φωτογραφιες και συνομιλιες με τον Ποντιο! Φυσικα… το καλυτερο… ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΣ… ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΣ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ!… Δεν τον εχω δει πιο χαρουμενο, πιο λαμπερο με το πιο γλυκο και ομορφο χαμογελο! Αφου επιβιβαστηκαν στο πουλμαν ολοι οι παιχτες… το πουλμαν αποχωρησε υπο τις φωνες μας να φωναζουν ρυθμικα… ΕΛΛΑΣ!
Χαιρετισαμε την Καλυμνια… που θα γυρνουσε στα λιμερια της και τις αλλες κοπελιες αφου βγαλαμε φυσικα αναμνηστικες φωτογραφιες!
ΑΥΤΗ Η ΜΕΡΑ ΗΤΑΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΕ ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ!!!
Το Σαβ
βατο, με ξυπνα ενα καλο κοριτσι και μου λεει να συναντηθουμε για να παμε για καφε για να συναντηθει ολη η παρεα ή εστω οσες μπορουσαν… Ετσι και εγινε… εστω και με μικρες καθυστερησεις…! 5 στις 7 ημασταν… καλο ποσοστο… δεν μπορω να πω…! Μετα απο καποιες ωρες … αφου ειπαμε τα νεα μας και τις εντυπωσεις μας απο εκεινες τις μερες στο ΟΑΚΑ… ειδαμε τις φωτογραφιες που ειχε τραβηξει η καθεμια μας, διαλυσανε την παρεα για να συναντηθουμε ξανα στο γηπεδο και για την ακριβεια μετα τον αγωνα εξω απο τα αποδυτηρια.Σημερα μονο 2 αγωνες, οι ημιτελικοι! Οι Κροατες νικουν τους Γερμανους κατι που μας εξεπληξε! Στη συνετευξη τυπου ηταν φανερη η χαρα των Κραοατων και η απογοητευση των Γερμανων. Δεν εχασα την ευκαιρια ο Κραοτης, που μιλησε εκει, Ukic μου εδωσε αυτογραφο, όπως και ο προπονητης του ο Ρεπεσα. Βεβαια δεν ηταν αυτος που εψαχνα… τον Πλανινιτς, τον “αντικαταστατη” του Τεο στην Τσσκα στοχευα… αλλα… δεν προλαβα… το καθηκον στο press…! Ενα σας λεω… δεν μπορω να καταλαβω γιατι δεν εβαζαν τον Νοβιτζκι στη συνεντευξη τυπου αλλα καθοντουσαν ολοι οι δημοσιογραφοι στα flash quotes?! Όλοι οι δημοσιογραφοι τον περιμεναν για μια δηλωση του. Περασε και απο εμενα και την Ελπιδα… πλεον με ξερετε… θα αφησω το γεγονος ανεκμεταλλευτο? Όχι βεβαια! Του ζητω αυτογραφο, το οποιο μου δινει παρόλο που εχει χασει και ειναι στεναχωρεμενος και με τη γλωσσα του να τρεχει αιμα… (ποιος ξερει τι κακια κουβεντα ειπε και δαγκωθηκε…! χιχι) Να ναι καλα η Θεσσαλονικια μας… που ξερει γερμανικα και του ζητησε μια φωτογραφια για χαρη μου…! Οι μπραβοι του αμεσως… οχι… no photos! O Νοβιτζκι δεν μπορει να αντισταθει στο χαμογελο μου (:)) και δεχεται να βγαλει φωτογραφια μαζι μου!!! Πηγαινοντας στη συνεντευξη τυπου για να δω αν τελειωνουν ή αν χρειαζονται κατι με σταματα ενας γερμανος tv commenter και με ρωτα πως νιωθω που εβγαλα φωτογραφια με τον Ντιρκ, κλπ… η πλακα ήταν οτι κρατουσε καμερα και μικροφωνο… (κλειστα… ε…!) Επομενως, στο γυρισμο για να ανεβω απανω το λεω στην Ελπιδα… κοιτα που μου πηραν και “συνεντευξη” επειδη φωτογραφηθηκα με τον Ντιρκ! (χιχι)
Η Ελλαδα παιζει με το Πουερτο Ρικο! Φυσικο επομενο την νικησαν κατα κρατος! Πηραμε το εισητηριο για Πεκινο! Επιτελους ξορκισαμε τα φαντασματα των προολυμπιακων τουρνουα! Ο Παπαλουκας ειχε 10 ασιστ!!! Απο τα χερια μου δεν ξεφυγαν ο Γλυνιαδακης, ο Νικος Φιλιππου, ο Τσαρτσαρης και ο Νίκος Λινάρδος. Ετσι αφησαν και αυτοι το αυτογραφο τους στη συλλογη μου! Βγηκα φωτογραφια με τον Βασιλοπουλο… (ενα σας λεω… μια παλαμη του ήταν τα πλευρα μου… εσφιξε και εμενα και τη Μαριλια στην αγκαλια του!), ο Κωστας Τσαρτσαρης, αφου εδωσε συνεντευξη σε μια δημοσιογραφο, με τον Διαμαντιδη και με τον Αντωνη Φωτση! Ο Νικος Ζησης πηγε στο νοσοκομειο για να ελεγξουν τον τραυματισμο του στον ωμο… Επομενως τον αφησαμε να φυγει αφου μας το ειπε και τοσο ευγενικα! Εξω απο τα αποδυτηρια ήταν ολη η οικογενεια Παπαλουκα! Αμεσως αναγνωρισα τον Κωστα! Μοιαζουν πραγματικα πολυυυ! Ειδαμε την Μιχαλια! Η αλλη κυρια ισως να ηταν η μητερα του…! Και φυσικά τον πατερα του! Καποια ηθελε να μιλησει στον πατερα του Παπαλουκα… αλλα δισταζε… καποια αλλη ηθελε και να του μιλησει, αλλα κυριως να δωσει κουραγιο στη φιλη της για να του μιλησει…! Παραλληλα δεν παρελειψα να κανω πραγματικοτητα τη χαρη του γαμπρου μου να υπογραψει ο Παπαλουκας μια μπαλα… αν και στην ιδια εδωσα να υπογραψει και ο Γιαννακης. Αν και τωρα σκεφτομαι να του τη δωσω… ή να την κρατησω…! Το θεμα ειναι οτι όταν δινω τη μπαλιτσα στον Παπαλουκα ειχα τον πατερα του στα αριστερα μου ακριβως διπλα μου να καμαρωνει τον πλαισιωμενο γιο του που υπεγραφε σε οποιον του ζητουσε! Οπως καταλαβαινετε… με ιδιαιτερη τιμη και σεβασμο συνεχαρει τον πατερα του και του ευχηθηκα ο,τι καλυτερο για τον γιο του…! Εκεινος ανταπεδωσε με ενα σφιχτο χαιρετισμο (χεριων) και με σεμνοτητα και περηφανια ευχοταν υγεια… μονο υγεια! Ετσι πηρε θαρρος και η φιλη μου και του μιλησε…! Αυτο δεν θα το ξεχασω ΠΟΤΕ!
Βγηκαμε εξω…ειδαμε τα αλλα κοριτσια… που ηταν μαζι με τους πελαργους…! Ειδαμε τους παιχτες να επιβιβαζονται με τα δυσκολιας στο πουλμαν… λογω κωλλυματων κυκλοφοριας… αυτογραφα και φωτογραφιες βροχη…! Φωτογραφιες και συνομιλιες με τον Ποντιο! Φυσικα… το καλυτερο… ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΣ… ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΣ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ!… Δεν τον εχω δει πιο χαρουμενο, πιο λαμπερο με το πιο γλυκο και ομορφο χαμογελο! Αφου επιβιβαστηκαν στο πουλμαν ολοι οι παιχτες… το πουλμαν αποχωρησε υπο τις φωνες μας να φωναζουν ρυθμικα… ΕΛΛΑΣ!
Χαιρετισαμε την Καλυμνια… που θα γυρνουσε στα λιμερια της και τις αλλες κοπελιες αφου βγαλαμε φυσικα αναμνηστικες φωτογραφιες!
ΑΥΤΗ Η ΜΕΡΑ ΗΤΑΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΕ ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου