Το σκηνικό ήταν στημένο

Του Τάκη Πανούλια 

16/09/2011

Το σκηνικό ήταν στημένο για να επαναλάβει η επίσημη αγαπημένη μια ακόμα λαμπρή σελίδα στην ιστορία της. Ο σκηνοθέτης (Ζούρος) αφού είχε παίξει το έργο στο μυαλό του, διένειμε τους ρόλους ανάλογα και οι πρωταγωνιστές (παίκτες) τους είχαν μελετήσει όσο καλυτέρα μπορούσαν.

Το σενάριο

Σε μια προσωπική δικαίωση, για να ευλογήσουμε λίγο τα γένια μας, είχαμε πει ότι προτιμούσαμε τους Γάλλους για αντιπάλους. Αρκεί το πλάνο να είναι χαμηλός ρυθμός, πολύ σετ παιχνίδι, έλεγχος των ριμπάουντ, post game στην επίθεση,προσοχή στις διεισδύσεις και το σουτ από μέση απόσταση του Parker (pull up jumpers).

Όλα αυτά έγιναν σε μεγάλο βαθμό, ειδικά στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Εμείς, όμως, είχαμε επιστήσει και την προσοχή στον De Colo (και στο τρίποντο), για να μην πάθουμε ότι και με τον Shved.

Οι δύο παίκτες με καλό ποσοστό στα τρίποντα για τους Γάλλους ήταν οι Batum(12/29 41.4%) και Gelabale (12/20 60%) και ίσως έπρεπε να προσέξουμε περισσότερο τον τρόπο που έδειχνε "ζεστός". Περιμέναμε επίσης, ένα ελαφρώςκαλύτερο ποσοστό στα δικά μας τρίποντα ή τουλάχιστον να μην ξοδέψουμε τόσες επιθέσεις, αφού δεν είχαμε και καλό ποσοστό.

Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορείς να τα έχεις όλα δικά σου. Το αναμφισβήτητο γεγονός είναι ότι έως το ξεκίνημα του τέταρτου δεκαλέπτου (31ο λεπτό) τα πράγματα έδειχναν ιδανικά με το σκορ στο 45-40 υπέρ της Εθνικής μας. ΗΓαλλία έδειχνε κάθε άλλο παρά η ομάδα φόβητρο και βραχυκυκλωμένη. 

Ο χαμηλός ρυθμός μείωσε την παραγωγικότητα τους και αυτό τους προκαλούσεεκνευρισμό. Το κυριότερο είχαμε τον έλεγχο του αγώνα, τον ηγέτη των Γάλλων ήσυχο, με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι μας να έχουν αρχίσει να βλέπουν φαντάσματα.  

Πόσο κοστίζει η κατοχήσε άμυνα και επίθεση

Εδώ να διευκρινίσουμε κάτι. Άλλο καλή άμυνα και άλλο χαμηλός ρυθμός. Χαμηλός ρυθμός σημαίνει μικρότερος αριθμός κατοχών. Καλή άμυνα σημαίνει πόσους πόντους δέχεσαι ανά κατοχή. Να το κάνουμε λιανά. Αν μια ομάδα σε 74 κατοχές δέχεται 74 πόντους και μια άλλη ομάδα δέχεται σε 69 κατοχές 69 πόντους έχουν και οι δύο άμυνες την ίδια αποτελεσματικότητα. Απλά διαφέρουν στον ρυθμό. Η κατοχή στοιχίζει έναν πόντο. Οι πόντοι ανά κατοχή δείχνουν την καλή αμυντική συμπεριφορά. Το ίδιο ισχύει και για την επίθεση.  

Αν δηλαδή σε 70 άμυνες δεχθείς 65 πόντους η άμυνα σου κοστίζει λιγότερο από ένα πόντο (0,92 π. ανά κατοχή). Η άμυνα σου θέλεις να κοστίζει λίγο η επίθεση σου όμως να κοστίζει τουλάχιστον 1 πόντο ή και περισσότερο. Άρα θέλεις να πετύχεις σε 70 επιθέσεις τουλάχιστον 70 πόντους (1 π. ανά επίθεση). Ότι καταθέτεις ανά κατοχή σε άμυνα και επίθεση είναι σαν τα έσοδα - έξοδα. Στο τέλος θέλεις το ισοζύγιο να είναι θετικό.

Το καταστροφικό φινάλε

Στο πρώτο ημίχρονο τους κρατήσαμε σε χαμηλό ρυθμό και παίξαμε και καλή άμυνα. Στο δεύτερο ημίχρονο ανέβηκε ελαφρά ο ρυθμός ειδικά στο τέταρτο δεκάλεπτο αλλά και η άμυνα μας έχασε την αυτοσυγκέντρωση της. Μάλιστα στο καταστροφικό σημείο που δεχτήκαμε πέντε (5) πόντους στην ίδια επίθεση μας έκαναν στην συνέχεια ένα επί μέρους 9-0.

Οι Les Bleus έκαναν ένα ισοπεδωτικό σερί 16-5 ψαλιδίζοντας τις ελπίδες μας. Στο 56-50 τα ανόητα φάουλ των De Colo και Diaw μας έβαλαν στο παιχνίδι αλλά τοσυνολικό 4/6 των Μπουρούση και Φώτση και κυρίως δύο δίποντα μαχαιριές τουBatum μας οδήγησαν σε πικρό φινάλε.

Καθόρισε τη μοίρα σου 

Το παιχνίδι κύλησε σε ένα ρυθμό που μας βόλευε και, τολμώ να πω, ότι όλο το σκηνικό ήταν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μας. Όμως τα πράγματα στο μπάσκετ όπως και στην ζωή είναι απλά. Σε κάθε αγώνα ή στην πορεία της ζωής μας, έρχονται κάποιες καθοριστικές στιγμές. Αν είσαι έτοιμος τότε καθορίζεις εσύ αυτές τις στιγμές, αλλιώς οι στιγμές σε καθορίζουν.  

Με άλλα λόγια, σε τέτοιες στιγμές πρέπει να είσαι έτοιμος να ανταπεξέλθεις στο βάρος των περιστάσεων. Σε αυτή την περίπτωση αναδεικνύεσαι σαν ομάδα ή ατομικά σε πρωταγωνιστή. Αλλιώς χάνεις την ευκαιρία να καθορίσεις την τύχη σου.  

Δεν έχουμε κανένα παράπονο από αυτήν την ομάδα. Πάλεψε το παιχνίδι, έκανε τακτικά πολλά πράγματα σωστά και δεν απείχε πολύ από την ανατροπή των αρχικών δεδομένων και εκτιμήσεων πριν την έναρξη του παιχνιδιού. 

Απλά θα ήταν υπέροχο να ολοκληρώσει αυτό που είχε μόνη της κατακτήσει στατρία δεκάλεπτα του αγώνα. Αλλά και στο 56-56 πάλι μέσα στο στόχο της ήταν. Και ας είχε γυρίσει το momentum του αγώνα υπέρ των Γάλλων.  

Το σημείο που γύρισε το παιχνίδι: Οι πέντε πόντοι που δεχτήκαμε στο ξεκίνημα του τέταρτου δεκάλεπτου ήταν σκέτη καταστροφή. Πρώτον γιατί χάσαμε το προβάδισμα σε εκείνο το σημείο αλλά ταυτόχρονα έγινε σημαντικός παράγοντας του αγώνα πλέον ο Parker.

MVP: Μπορεί ο De Colo να έκανε πολύ καλό παιχνίδι και ο Parker να πέτυχε διαδοχικούς πόντους στην αντεπίθεση των Γάλλων στο τέταρτο δεκάλεπτο αλλά νομίζω ότι αυτός που προκάλεσε στην Εθνική μας τα θανατηφόρα τραύματα ήταν ο Nicolas Batum.

Η μαύρη τρύπα: Το 3 στα 21 τρίποντα δυστυχώς τα λέει όλα. Είναι η μόνιμη αδυναμία μας σε αυτό το τουρνουά με ελάχιστες εξαιρέσεις. 

Καλύτερος παίκτης της Εθνικής μας: Ο Γιάννης Μπουρούσης με 17 πόντους και 11 ριμπάουντ ήταν ο καλύτερος από την ομάδα μας.

Μπορεί οι δύο πρώτοι όμιλοι να ήταν ισχυρότεροι στα χαρτιά από τον τρίτο και τον τέταρτο, αλλά οι δύο ομάδες (ΠΓΔΜ και Ρωσία) που προχώρησαν στη τετράδα είναι από τον τρίτο και τέταρτο όμιλο. Τελικά το γήπεδο είναι ο πραγματικός καθρέπτης και όχι τα ρόστερ και τα προγνωστικά.  

Τις καλύτερες μας ευχές στην ομάδα στο παιχνίδι με τους Σέρβους για την διεκδίκηση μιας θέσης στη εξάδα που θα μας οδηγήσει στο προολυμπιακό τουρνουά. Παιχνίδι δύσκολο γιατί πρέπει να ξεπεράσουμε γρήγορα το παιχνίδι με τη Γαλλία και να συγκεντρωθούμε στο σημερινό.

Ελπίζω να καθορίσουμε εμείς τις στιγμές αυτή τη φορά.

Ασύμμετρος μπασκετικός πόλεμος

Του Τάκη Πανούλια

14/09/201

Η Eθνική μας ομάδα μπάσκετ σταθερά και αθόρυβα μπήκε ήδη στην οχτάδα και αυτού του Eurobasket στην Λιθουανία και συνεχίζει. Το τονίζουμε γιατί αυτή τη φορά οι απουσίες είναι πολλές και καταλυτικές. Επομένως η πορεία της κρίνεται με βάση και αυτήν την παράμετρο.

Έξυπνη κίνηση ή φυγομαχία

Οι Γάλλοι φάνηκε ότι μας διάλεξαν ως αντιπάλους στο χιαστί παιχνίδι που θα κρίνει την είσοδο στην τετράδα. Σε αυτές τις περιπτώσεις πάντα όλοι αναρωτιούνται αν είναι έξυπνη κίνηση ή απλά φυγομαχία. Ανάλογα από ποια πλευρά είναι κανείς το ερμηνεύει όπως τον βολεύει. Εμείς δεν μπήκαμε σε αυτή την διαδικασία και γλυτώσαμε το debate.

Ότι και αν είναι δεν συμμερίζομαι την απόφαση τους και θεωρώ ότι δεν τα υπολόγισαν πολύ καλά τα πράγματα. Νομίζω ότι θα είμαστε πολύ πιο δυνατός αντίπαλος από τους Σλοβένους. Εκτός αν θεώρησαν ότι είμαστε αντίπαλοι παρόμοιας δυναμικότητας και ξεκουράστηκαν ενώ παράλληλα προσπάθησαν να κοιμίσουν τους Ίβηρες.

Για να μην παρεξηγηθώ αυτή την φορά οι Les Bleus είναι το φαβορί. Η καλύτερηΓαλλία των τελευταίων ετών αναμφίβολα. Με το Tony Parker ηγέτη και σκόρερ, τους Nando De Colo, Joakim Noah, Nic Batum, Florent Pietrus, Kévin Seraphin και Boris Diaw σε εξαιρετική κατάσταση. Μια ομάδα γεμάτα αθλητικάforward. Αθλητικά Forwards και guards που είναι όπλα που δύσκολα αντιμετωπίζει η δική μας ομάδα. το είδαμε αυτό με τους Ρώσους.

Από την άλλη είμαστε και ο κακός τους δαίμονας. Ποιος ξέρει ίσως θέλουν να μας ξορκίσουν!!! Ειδικά αν το παιχνίδι πάει σε γρήγορο ρυθμό η πλάστιγγα θα γείρει απόλυτα προς το μέρος τους. Αντίθετα αν το παιχνίδι είναι κλειστό και με χαμηλό σκορ ανεβάζουμε τις πιθανότητες μας. Σε κάθε περίπτωση προτιμώ την Γαλλία από το απόλυτο φαβορί την Ισπανία, ακόμα και από την γηπεδούχο Λιθουανία.

Επιπλέον το άγχος είναι περισσότερο στην αντίπαλη πλευρά και αυτό μπορούμε να το εκμεταλλευτούμε. Έλλειψη άγχους βέβαια δεν μπορεί να υπάρχει όπως βλέπω γραμμένο σε αρκετά sites. Έλλειψη άγχους έχουν μόνο οι πεθαμένοι.

Βέβαια να δούμε αυτή την εθνική ομάδα στην πραγματική της διάσταση και να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε του βεληνεκούς άλλων διοργανώσεων. Φέτος αρκετές άλλες ομάδες είναι πιο ποιοτικές από εμάς και δεν είναι ντροπή να το παραδεχτούμε.

Δείτε το…αξίζει

Οι λόγοι που αξίζει να δείτε το παιχνίδι είναι πολλοί και δεν μιλάω μόνο για τους εραστές της "πορτοκαλί″ μπάλας. Αυτοί έτσι και αλλιώς θα κάνουν τα πάντα για να δουν την προσπάθεια της εθνικής μας ομάδας.

Αλλά και όλοι οι υπόλοιποι μπορείτε να το δείτε γιατί είναι ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου. Τέτοια παιχνίδια είναι συνήθως κλειστά και επομένως συναρπαστικά. Προσέξτε δεν εννοώ ποιοτικά αλλά συναρπαστικά όσον αφορά την εξέλιξη τους.

Η αίσθηση μου είναι ότι θα μπορέσουμε να τους παγιδεύσουμε στο ρυθμό που θέλουμε. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν παίζεται μόνο η πρόκριση στους τέσσερις αλλά και η πρόκριση για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου.

Μην ξεχνάτε ότι το μπάσκετ είναι από τα ελάχιστα "εξαγώγιμα προϊόντα" αυτής της χώρας. Ένα άθλημα που μας έχει κάνει πολλές φορές υπερήφανους. Δεν νομίζετε ότι χρειάζεται λίγη τόνωση η αυτοπεποίθηση μας έστω και μέσω των παιδιών της εθνικής που καταβάλουν μια αξιοπρεπή προσπάθεια.

Ασύμμετρος οικονομικός πόλεμος

Μην μου πείτε ότι θα καθίσετε να ακούσετε για τον ασύμμετρο οικονομικό πόλεμο του υπουργού Οικονομικών Ευ. Βενιζέλου. Για να δικαιολογήσει ένα ακόμα χαράτσι στο κεφάλι μας. Και να αφήσει (όπως νομίζει) και μια ακόμα βαρύγδουπη φράση στο πάνθεον των μεγάλων ανδρών που έμειναν στην Ιστορία με τα μεγάλα λόγια τους.

Τι νομίζετε ότι υπάρχει μόνο ασύμμετρος στρατιωτικός πόλεμος. Λάθος, υπάρχει και ασύμμετρος οικονομικός πόλεμος. Για την αντιμετώπιση των ασύμμετρων απειλών όμως Βαγγέλη μου υπάρχουν και απαιτούνται και μηχανισμοί ασφάλειας. Υπάρχει κάποιο πλάνο; Η χορήγηση δανείων "μηχανικής υποστήριξης" πάντως να ξέρεις ότι είναι οι τοκογλυφικοί μηχανισμοί, που συνιστούν τις ασύμμετρες απειλές.

Α, ξέχασα κόψατε τα λεφτά από τον αθλητισμό και τις ομοσπονδίες. Άλλωστε τι να ξοδεύετε τώρα για τον "αναθεματισμένο" τον αθλητισμό. Για την μπάλα που έλεγαν και κάποιοι παλιοί που δεν καταλάβαιναν την έννοια των σπορ.

Ο νονός μου άλλωστε όταν του είπα ότι θα σπουδάσω στα ΤΕΦΑΑ με ειδικότητα basketball πικραμένος και ενοχλημένος (με προόριζε για γιατρό), μου είπε "μπάλα παιδάκι μου θα σπουδάσεις".

Μόνο που τα έχετε μπερδέψει. Αθλητισμός δεν είναι οι αθλητικές εταιρίες που κακώς τόσα χρόνια χρηματοδοτούσατε. Ο αθλητισμός έχει τεράστια αξία σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο. Άξια βιολογική, κοινωνική, πολιτιστική. Τα φαινόμενα εκφυλισμού του αθλητισμού όπως η άκρατη εμπορευματοποίηση, το doping, ο χουλιγκανισμός να καταπολεμηθούν.

Το να βουλιάξεις όμως τον αθλητισμό για να εισπράξεις πρόσκαιρα οικονομικά οφέλη, θα έχει αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που προσδοκάτε ακόμα και σεοικονομικό επίπεδο. Μελετήστε και καμιά έρευνα για τον αθλητισμό.

Αν νομίζετε ότι σε καιρούς σαν αυτούς που βιώνουμε το να στερείτε τον κόσμο, ΚΑΙ από την διασκέδαση του ακόμα να βλέπει μπάσκετ, ποδόσφαιρο ή όποια άλλο άθλημα του αρέσει κάνετε τεράστιο λάθος. Ακούω κάποιους να λένε ότι τόσα προβλήματα έχουμε ποιος ασχολείται με το κάθε τόπι. Ειδικά όταν υπάρχουν και παραβατικές συμπεριφορές. Μα και στην πολιτική υπάρχουν συμπεριφορές που κάνουν παράγοντες του αθλητισμού να φαντάζουν αγγελούδια που έκαναν "κατεργαριά" αλλά δεν σταματάτε να ψηφίζετε.

Εδώ θα έχουμε πλάνο

Ο Ηλίας Ζούρος σε αντίθεση με το Βαγγέλη για παράδειγμα έχει το πλάνο του για να αντιμετωπίσει την Γαλλία. Μπορείς να συμφωνήσεις ή να διαφωνήσεις με το πλάνο του, να του βγει ή να μην του βγει. Αλλά έχει και πλάνο και εναλλακτικά σενάρια. Οι παίκτες του εργάζονται ΟΛΟΙ… και όχι τουλάχιστον ένας στους τρεις για να πετύχουν τον στόχο τους που είναι:

* Να περιορίσουν την παραγωγικότητα και την δημιουργία του Parker αναγκάζοντας τον να πάρει μακρινά σουτ. Το μακρινό σουτ άλλωστε παραμένει το αδύνατο σημείο της γαλλικής ομάδας. Μια προσεκτική άμυνα ζώνης δεν είναι κακή ιδέα.

* Η ζημιά που μας έκανε ο Shved στο παιχνίδι με τους Ρώσους πρέπει να μας γίνει μάθημα και να προσέξουμε τον De Colo.

* Να μην τους αφήσουμε να τρέξουν και να χτυπήσουν στον αιφνιδιασμό.

* Να πάμε σε αργό ρυθμό γιατί είναι ίσως η ομάδα με τους πιο physical παίκτες και αρέσκεται στο να τρέχει. Σε σετ παιχνίδι μπορεί εύκολα να παρασυρθούν σε ανοργάνωτες επιθέσεις και να αποσυντονιστούν.

* Μεγάλη προσοχή στα ριμπάουντ γιατί εμφανίζονται από το πουθενά στα επιθετικά. Άλλο ένα σημείο που μας κόστισε στο παιχνίδι με την Ρωσία.

* Να παίξουμε κοντά στο καλάθι όπου ακόμα και με τους ψηλούς και αθλητικούς Ρώσους τα πήγαμε καλά περιορίζοντας τα σκοτωμένα τρίποντα αφού και το ποσοστό μας δεν είναι καλό. Να πάρουμε δηλαδή τα τρίποντα σε συνθήκες ροής του δικού μας παιχνιδιού και όχι αναγκασμένοι από την αμυντική πίεση του αντιπάλου.

Ας κάνουμε λοιπόν και εμείς έναν ασύμμετρο μπασκετικό πόλεμο στουςΓάλλους και να τους κάνουμε να μετανιώσουν που διάλεξαν εμάς για αντίπαλους τους. Έναν ανταρτοπόλεμο και αμυντικό πόλεμο κάτι στο οποίο είμαστε συνηθισμένοι άλλωστε σαν λαός στα χρόνια της Ιστορίας μας. Υπήρχαν βέβαια και εξαιρέσεις και στην Ιστορία μας, αλλά και στο μπάσκετ αλλά δεν είναι κατάλληλη η συγκυρία.

Αξίζει λοιπόν να καθίσετε αναπαυτικά στον καναπέ σας μόνοι σας ή με φίλους, με καφεδάκι ή ότι άλλο προτιμάτε και να δείτε τον αγώνα με την Γαλλία για να απολαύσετε θέαμα και συγκινήσεις. Να ξεδώσετε και να ξεχάσουμε για δύο ώρες τα λεφτά που υπήρχαν, το ΔΝΤ, τους ασύμμετρος οικονομικούς πολέμους.

Μπορεί να είμαστε αυτή τη φορά το αουτσάιντερ αλλά δεν έχει καμιά σημασία. Σε κάθε μάχη οφείλεις να παίξεις με τις πιθανότητες σου. Στην πορεία (της μάχης) μπορεί κάλλιστα να αλλάξουν τα δεδομένα και να ανατραπούν οι ισορροπίες.

Κλείνοντας να τονίσω ότι καλό είναι να δείτε όλα τα παιχνίδια στις διασταυρώσεις αρχίζοντας με τα σημερινά. Ισπανία-Σλοβενία και ΠΓΔΜ- Λιθουανία με την Ισπανία και την Λιθουανία να είναι βέβαια τα ξεκάθαρα φαβορί.

Με τις καλύτερες ασύμμετρες ευχές μου για την νίκη. 

Μείνετε πιστοί στο πλάνο σας

Του Τάκη Πανούλια

04/09/2011 

Η ήττα της ομάδας μας από την ομάδα των Σκοπίων δεν είναι καμία εθνική καταστροφή ούτε κανένας λόγος να αρχίσουμε τα αναθέματα για τον προπονητή, το τεχνικό επιτελείο, τους παίκτες και τουςπροδότες που δεν πήγαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην ομάδα.  

Η ήττα θέλει ανάλυση με ψύχραιμο μάτι για να καταλάβεις τα αίτια της. Είναι τόσο απλό θα μου πείτε; Φυσικά και είναι τόσο απλό. Αυτό που δεν είναι απλό είναι να διαχειριστείς το αποτέλεσμα ή ακόμα και να το χρησιμοποιήσεις σε όφελος σου. Εντάξει από τους 32 πόντους διαφορά στο Eurobasket του 2009 στην ήττα με 14 πόντους σήμερα δεν είναι μικρό πράγμα.  

Το 31% στα δίποντα (15/42!) ας πούμε είναι μια καλή αρχή για να ξεκινήσεις το ψάξιμο. Τα ποσοστά εντός παιδιάς είναι ένας από τους καθοριστικότερους παράγοντες αν θέλεις να κερδίσεις έναν αγώνα μπάσκετ. Δεν είχες και τα καλύτερα ποσοστά στα τρίποντα με 36% (4/19), ενώ είχες και 6 περισσότερα λάθη από τον αντίπαλο (13 λάθη έναντι μόλις 7 των αντιπάλων).  

Το προφανές είναι ότι η στατιστική σου είναι για κλάματα, αλλά το τεχνικό επιτελείο πρέπει να δει γιατί έφτασε στο σημείο να έχεις στατιστική για κλάματα.  

Αν οι επιθέσεις σου ήταν σωστές και δημιούργησες σουτ με καλές προϋποθέσεις ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της ομάδας σου, τότε μικρό το κακό.Αύριο θα τα βάλεις και θα κερδίσεις. Είπαμε ο όμιλος είναι ανοικτός και βατός. Αν όμως δεν δημιούργησες τα σουτ που ήθελες βάσει του πλάνου σου, τότε έχεις μεγαλύτερο πρόβλημα να λύσεις. Δεν εκτέλεσες σωστά τα συστήματα σου και πρέπει να δεις το πώς και το γιατί.  

Η δική μου εκφρασμένη γνώμη μέσα από το προηγούμενο άρθρο μου για τηνΕθνική είναι ότι αυτή η ομάδα πρέπει να παίζει ένα μπάσκετ τελείως διαφορετικό από την προηγούμενη. Κάτι που έκανε σε καλό βαθμό στα φιλικά και στα δύο πρώτα παιχνίδια. Ένα μπάσκετ με συστήματα, με screen και γρήγορη κίνηση,γρήγορες και αποφασιστικές εκτελέσεις, χτυπήματα στο ανοιχτό γήπεδο καισυμπαγή άμυνα.  

Εντάξει, δεν αντιμετώπισε μεγαθήρια στους δύο πρώτους αγώνες, ούτε κρίνουμε με βάση την νίκη ή την ήττα. Αλλά ο τρόπος που προσπαθούσε να παίξει με συνεχή -και προπάντων γρήγορη κίνηση, με πολλά screen μακριά από την μπάλα, με inside παιχνίδι με καθαρό μυαλό, εκτελέσεις χωρίς δεύτερες σκέψεις και προσήλωση στην άμυνα ήταν σωστός.  

Αγάπη μου συρρίκνωσα το ρόστερ   
Κάτι που δεν μου κάθισε καλά σε αυτό τα παιχνίδι είναι ότι η Εθνική ξέφυγε από τοσύνηθες rotation στις αλλαγές της χωρίς λόγο. Ο χρόνος συμμετοχής κάποιων παικτών που έρχονται από τον πάγκο μπορεί να πλησίασε ή και αν έφτασε στους μέσους όρους των αλλά αυτό έγινε όταν κρίθηκε το παιχνίδι.  

Ο κινηματογραφικός Oscar Wilde στην ταινία Wilde (1997) που τον υποδύεται οStephen Fry λέει σε μια σκηνή ότι "ότι το αλκοόλ σε αρκετή ποσότητα προκαλεί όλα τα συμπτώματα της μέθης". Οι Ξανθόπουλος, Σλούκας σε αρκετή ποσότητα ξεκουράζουν τον Καλάθη και τον διατηρούν φρέσκο σε όλο το παιχνίδι. Το ίδιο ισχύει και για τους Βασιλειάδη - Μπράμο για τον Ζήση και ο Κουφός για τον Μπουρούση. Έτσι μπορείς να ανεβάσεις τον ρυθμό.

Ειδικά όταν ο αντίπαλος σου έχει μικρό rotation στο ρόστερ του με 8 παίκτες. Για να τον φθείρεις σωματικά και με φθορά σε φάουλ. Δεν τον αφήνεις 40 λεπτά να κρατά το ρυθμό χαμηλά ώστε να είναι φρέσκοι οι Ilievski και McCalebb παρότι έπαιξαν 39 και 35 λεπτά ο καθένας.  

Στο 0-11 στην αρχή του 4ου δεκαλέπτου αμέσως μετά το μακρινό τουΞανθόπουλου που έκανε το σκορ 49-50 και έγινε αλλαγή στην επόμενη φάση. Μετά από μια καλή διείσδυση πάσαρε στο Φώτση, που μόνος κάτω από το καλάθι, έσπασε το ταμπλό. Συγνώμη το λάθος είναι του Φώτση και όχι του Ξανθόπουλου.  

McCalebb μαινόμενος   

Πέτυχε 27 πόντους και ήταν πρωταγωνιστής στα κρίσιμα σημεία. Στο ξεκίνημα ήταν ήσυχος, αλλά όταν πήρε εμπρός μα έκανε μεγάλη ζημιά με τις διεισδύσεις του και μας φόρτωσε με πολλά φάουλ και καλάθια. Ειδικά στο τρίτο δεκάλεπτο επέτυχε δέκα πόντους σε πέντε λεπτά. Πάντως τα τρίποντα των center Antic καιChekovski (5/7 συνολικά), ήταν μαχαιριές στην καρδιά της ελληνικής ομάδας.  

Το σημείο αλλαγής της ψυχολογίας   

Το ψυχολογικό σημείο στροφή του αγώνα ήταν στις αρχές του τέταρτου δεκαλέπτου και αφού η Εθνική μας πλησίασε στον έναν πόντο τότε οι Σκοπιανοί βρήκαν την ψυχική δύναμη και έκαναν ένα 11-0 ρίχνοντας την ελληνική ομάδα στο καναβάτσο.  

Οι παλιοί   

Θα πρέπει οι Φώτσης, Ζήσης και Μπουρούσης να οδηγήσουν την Εθνική μας καλύτερα στην συνέχεια του τουρνουά μέσα και έξω από το γήπεδο. Ο Φώτσηςήταν πρώτος σκόρερ για την Εθνική που ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο με ένασερί 11 συνεχόμενων πόντων που έβαλαν την Εθνική μπροστά στο σκορ με 38-35, αλλά σε όλο το υπόλοιπο διάστημα όμως ήταν εκτός παιχνιδιού.  

Η ψυχολογία της ομάδας δέχτηκε ένα πλήγμα και πλέον το παιχνίδι με τοΜαυροβούνιο έχει σημασία όσον αφορά την αντίδραση των παικτών μας. Γιατί το αποτέλεσμα που θέλαμε ήταν και είναι νίκη ανεξάρτητα από το σημερινό αποτέλεσμα.  

Ίσως, τελικά η ήττα στον χρόνο που ήρθε να λειτουργήσει ευεργετικά λένε κάποιοι. Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω. Μπορεί να λειτουργήσει και διαλυτικά. Δυστυχώς για μας δεν τα ξέρουμε τα αντισώματα αυτής της ομάδας. Όποτε θα δούμε τι θα γίνει. Η διαφορά των 14 πόντων δημιουργεί προβλήματα και σε πιθανές ισοβαθμίες, καθώς η Εθνική μπορεί να πάρει μαζί της πιθανότατα αυτό το αποτέλεσμα και στη δεύτερη φάση.  

Ποια είναι η επόμενη μας κίνηση   
Η επιστροφή στο αρχικό πλάνο παιχνιδιού είναι μονόδρομος. Πίσω στα βασικά. Δεν σκεφτόμαστε, αντιδρούμε χωρίς δεύτερες σκέψεις και αμφιβολίες. Αν δεν ξεχειλίζεις από ταλέντο τότε παίζεις fundamentally sound basketball λένε οι αμερικάνοι. Δηλαδή ορθόδοξο και τακτικά πειθαρχημένο μπάσκετ.

Για να το κάνω λίγο πιο κατανοητό. Το παιχνίδι της ομάδας πρέπει να έχει ροή. Δηλαδή να γίνονται όλα αβίαστα, συνεχόμενα και χωρίς διακοπές στην επίθεση μας. Ακόμα και η ατομική πρωτοβουλία θα πρέπει να γίνεται αβίαστα, σαν το τελευταίο κομμάτι ενός πάζλ, που μπαίνει οπωσδήποτε σε μια και μοναδική θέση για να συμπληρώσει την συνολική εικόνα.  

Στην άμυνα, μπορούμε να βγάλουμε περισσότερη ενέργεια αλλά πάντα έχοντας απλές και σταθερές κατευθύνσεις στο τι θέλουμε να πετύχουμε.

Η δήλωση του coach "να μείνουμε ενωμένοι" είναι κατά την γνώμη μου περιττή, αν και την κατανοώ με βάση το πώς σκεφτόμαστε σαν Έλληνες. Αλίμονο αν με την πρώτη τουφεκιά διαλύσουμε το σύμπαν και σκορπίσουμε. Απλά να γυρίσουμε στο μοντέλο παιχνιδιού που συμφωνεί με την ικανότητα των παικτών μας.  

Τελειώνοντας θέλω να πω ότι η κριτική δεν πρέπει να είναι απαξίωση, αλλά ούτε να απαξιώνουμε την κριτική.   

Πλάθει άλλα κουλούρια...

Του Τάκη Πανούλια

31/08/2011

Πρεμιέρα σήμερα για την Eθνική μας στο Eurobasket της Λιθουανίας με πρώτο αντίπαλο την Βοσνία και πλέον πρέπει  να μπούμε στο πνεύμα της διοργάνωσης. Με 24 ομάδες πλέον το τουρνουά σε 4 ομίλους των 6 ομάδων σε μια μικρή σε πληθυσμό χώρα που ξέρουν όμως μπάσκετ ακόμα και οι γιαγιάδες.

Θα γίνει μάχη για το πολυπόθητο τρόπαιο αλλά και για την πρόκριση στουςΟλυμπιακούς του Λονδίνου αυτομάτως (1η και 2η θέση), αλλά έχουμε και τους τέσσερις επιλαχόντες (3η-6η θέση) για το προ-ολυμπιακό τουρνουά τον επόμενο Ιούλιο. Οι εραστές της πορτοκαλί μπάλας θα πρέπει να ετοιμαστούν για δράση.

Το τελευταίο παιχνίδι της εθνικής και η ήττα από την Ιταλία έκανε "δώρο″ στον ομοσπονδιακό προπονητή Ηλία Ζούρο την αφορμή να οδηγήσει την ομάδα "προσγειωμένη"  στην Λιθουανία.  

Για να αντιληφθεί αυτή η νεανική Εθνική, που μόλις αρχίζει να γράφει την δική της ιστορία, τον κίνδυνο. Γιατί τον κίνδυνο που έχεις προβλέψει, μπορείς να τον αποφύγεις. Από τέτοιες ήττες μαθαίνεις και προβληματίζεσαι για καταστάσεις που πιθανότητα θέλουν λίγο παραπάνω δουλειά.

Ο κόσμος του μπάσκετ πρέπει να καταλάβει πως η ομάδα αυτή πλάθει άλλα κουλούρια. Με αυτό εννοούμε ότι το μπάσκετ που πρέπει να παίξει και παίζει είναι διαφορετικό από αυτό της προηγούμενης, απλούστατα γιατί αυτή η ομάδα έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά. Έχουμε καινούργιο προπονητή, αλλά και οι πολλές απουσίες. Διαμαντίδης, Σπανούλης, Σxορτσιανίτης, Παπαλουκάς,Περπέρογλου και Μαυροκεφαλίδης σε κάθε περίπτωση είναι μεγάλες απώλειες.

Σίγουρα μετά το αρχικό μούδιασμα ήρθαν οι καλές εμφανίσεις στα τουρνουά για να ανεβάσουν ξανά τις "μετοχές″ της επίσημης αγαπημένης. Ειδικά τις τελευταίες εβδομάδες είχαμε μεγάλη βελτίωση  στην κυκλοφορία της μπάλας, στην αξιοποίηση καταστάσεων αιφνιδιασμού, και σταθερότητα στην άμυνα με πίεση σε κάθε σουτ.

Στα δύσκολα θα της λείψουν οι δημιουργικοί guards όπως ο Διαμαντίδης, Σπανούλης και ο Παπαλουκάς. Την ομάδα την "έτρεχαν″ αυτοί για πολλά χρόνια και δεν έχουμε συνηθίσει να παίζουμε χωρίς αυτούς. Ο Καλάθης δείχνει να έχει ξεπεράσει τον τραυματισμό του και πιστεύω ότι μπορεί να συνεχίσει τις πολύ καλές εμφανίσεις του με τον Παναθηναϊκό.

Δεν είναι πλέον rookie και έχει προσθέσει στα δυνατά του στοιχεία αρκετά πράγματα. Εκτός από τον εξαιρετικό χειρισμό της μπάλας, την άριστη οπτική του γηπέδου, την πάσα, και το άνοιγμα του αιφνιδιασμού, έχει αναπτύξει την ικανότητα στα τελειώματα με δύο προσωπικές κινήσεις (signature moves).              

Πίσω του οι Σλούκας και Ξανθόπουλος δείχνουν να κατανοούν τους ρόλους τους που είναι διαφορετικοί. Ο Σλούκας είναι εκρηκτικός και έχει το θράσος του σουτ ειδικά από ντρίπλα, ενώ ο Ξανθόπουλος είναι σίγουρος χειριστής με συνέπεια στο αγωνιστικό πλάνο και πασάρει διαβάζοντας τις γωνίες πάσας όπως διδάσκονται στα σεμινάρια.   

Ο combo guard της ομάδας ο Νίκος Ζήσης είναι παλιά σειρά, αλλά θα πρέπει να κάνει ένα βήμα μπροστά σε σχέση με τον ρόλο που είχε στην ομάδα στο πρόσφατο παρελθόν. Θα πρέπει να δημιουργήσει από θέση 2 αλλά και να εκτελέσει στα δύσκολα. Όπλο του τα σουτ από μέση απόσταση μετά από screen κινούμενος προς το καλάθι.   

Οι Βασιλειάδης και Μπράμος θα δώσουν στην ομάδα το μακρινό σουτ απαραίτητο για να ανοίξουν οι αντίπαλες άμυνες για τους πολύ καλούς ψηλούς μας. ΟΜπράμος είναι και αμυντικό εργαλείο. Το άνοιγα των χεριών (2μ.13 εκατοστά) τον κάνει φόβητρο για τα σουτ των αντίπαλων guards.

Θα πάρουν πολύ χρόνο και στο Small Forward όπου βασικός θα είναι ο νεαρόςΠαπανικολάου που ψάχνει την σταθερότητα στα πολλά διαφορετικά πράγματα που κάνει. Θα πρέπει να επιχειρήσει τα στατικά σουτ από τρίποντο μετά τις διεισδύσεις των περιφερειακών μας. Ο Καϊμακόγλου θα είναι όπως πάντα πολύτιμος σε πολλά διαφορετικά πράγματα και θέσεις.

Οι Φώτσης, Μπουρούσης και Κουφός είναι τα βαριά χαρτιά σε αυτή την Εθνική μας ομάδας. Ο πρώτος ίσως στην καλύτερη φάση της καριέρας του και πιο ώριμος από ποτέ κάνει πράγματα που δεν τα είχαμε συνηθίσει στην εθνική.

Εκτός από spot shooter ο πρώην πράσινος forward δέχεται σκριν για να σουτάρει σε κίνηση, βάζει την μπάλα στο παρκέ πολύ περισσότερο, σε σημείο που παίρνει ακόμα και σκριν με την μπάλα στα χέρια από το πεντάρι της ομάδας για να παίξειpick and roll. Μια κίνηση που μπορεί να αιφνιδιάσει την αντίπαλη άμυνα και παίζεται σε ομάδες σποραδικά αν ο παίκτης που παίζει στο "τέσσερα″ μπορεί να το κάνει.

Ο Μπουρούσης δείχνει απελευθερωμένος και βελτιωμένος στο παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι και στα hook του. Βάζει την μπάλα στο παρκέ και με την εξαιρετική του ταχύτητα προβληματίζει οποιονδήποτε αντίπαλο. Κορυφαίος στα κοψίματα αλλά υπολείπεται ακόμα στο παιχνίδι του pick and roll.

Εκεί που δεν έχει πρόβλημα ο παίκτης έκπληξη ο Κουφός που παρουσιάζεται φέτος πολύ καλός και δείχνει να έχει ακόμα μεγαλύτερα περιθώρια εξέλιξης. Οι δύο τους είναι στο 5 είναι από τα καλύτερα δίδυμα του τουρνουά.

Προσωπικά πιστεύω ότι ο Φώτσης μαζί με τον Ζήση και τον Μπουρούση θα πρέπει να επωμιστούν την "καθοδήγηση″ της ομάδας στο παρκέ. Έχουν την εμπειρία και το ταλέντο. Από την άλλη τέτοιο ρόλο δεν το έχε παίξει κανείς τους αλλά για όλα υπάρχει η πρώτη φορά και αυτή είναι η ώρα να ανταποκριθούν στην πρόκληση.  

Στα θετικά και το γεγονός ότι το γκρουπ C είναι βατό. Η αλήθεια είναι ότι στα δύο πρώτα γκρουπ υπάρχει συνωστισμός από καλές ομάδες είναι το δικός μας και το τέταρτο είναι ποιο εύκολα. Βέβαια θα είναι κακό για εμάς όταν θα έρθει η ώρα για τις διασταυρώσεις.

Μεγάλο φαβορί της διοργάνωσης είναι η Ισπανία με τους Pau Gasol και Calderonνα επιστρέφουν αλλά και την προσθήκη του Ibaka. ενώ η Λιθουανία λόγω έδρας θα παίξει για τα μετάλλια.. Ίσως και οι Σέρβοι να έχουν ένα πλεονέκτημα για τα μετάλλια. 

Η πρόβλεψη για την πορεία της ομάδας μας είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο κυρίως διότι οι αλλαγές έγιναν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και δεν έχουμε δείγμα γραφής από επίσημο αγώνα. Αρχικά η οκτάδα και μετά βλέπουμε. Άλλωστε είναι πολλές οι καλές ομάδες.

Η αθλητική Γαλλία με τους NBAers (Parker, Noah, Diaw, Batum), η Ρωσία τουKirilenko, η ταλαντούχα αλλά μπερδεμένη Τουρκία με την πλειάδα των καλών ψηλών,  η Γερμανία του τεράστιου Dirk Nowitzki και του Kaman, η Σλοβενία, ηΚροατία και Ιταλία δημιουργούν συνωστισμό ακόμα και για την οκτάδα.   

Στην παρακολούθηση του αγώνων της εθνικής μας  επικεντρώστε την προσοχή σας στα παρακάτω:

Την συνηθισμένη  και παρατεταμένη χρήση του pick and roll ειδικά στο ξεκίνημα των επιθέσεων δεν θα την δείτε σε αυτή την ομάδα. Πρώτα θα έχουμε άλλου είδους παιχνίδια με πολλά σκριν μακριά από την μπάλα και στο τέλος αν δεν βγει επίθεση, θα υπάρχει σκριν στον παίκτη με την μπάλα.

Δεν θα έχουμε επίσης σχήματα με τρεις γκαρντ, και σπάνια ο ένας από τους δύο δεν θα είναι ο Ζήσης, ο οποίος θα παίζει μεν σε θέση  shooting guard αλλά θα αναλαμβάνει δημιουργεί εκτός από το να εκτελεί όπως τονίσαμε και παραπάνω.

Τα center της ομάδας παίρνουν συχνά την μπάλα σε καταστάσεις απομόνωσης (isolation) στο low post μετά από σκριν κοντά στο καλάθι. Κουφός,Μπουρούσης και Μαυροειδής θα έχουν αυτόν τον ρόλο. Η ταχύτητα και των τριών άφησε έξω τον Βουγιούκα που με πλάτη έχει πολύ καλό παιχνίδι.

Μια άλλη διαφορά είναι ότι στις διεισδύσεις παικτών που δημιουργούν εύκολα ρήγματα όπως ο Καλάθης και ο Ξανθόπουλος πάντα κάποιος παίκτης κάνει κόψιμο στο καλάθι για να δεχτεί πάσα με αποτελέσαμε να δέχονται πάσες πάρε βάλε για τελειώματα στο ένα μέτρο (finishes). Οι Παπανικολάου, Μπράμος,Καιμακόγλου το κάνουν πολύ καλά.   

Οι Ζήσης και Βασιλειάδης δέχονται πολλά σκριν για σουτ σε κίνηση ενώ οΣλούκας από ντρίπλα και ο Μπράμος στατικά θα πάρουν αρκετά σουτ.

Γενικότερα το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα προσπαθεί αποφεύγοντας τα λάθη να τρέξει τον αντίπαλο και στο transition αλλά και στην επίθεση 5 εναντίον 5 για να εξαντλήσει με την πολύ κίνηση τον αντίπαλο άσχετα αν η εκδήλωση της επίθεσης γίνεται με υπομονή.

Στην άμυνα θα έχουμε πίεση σε μεγαλύτερη απόσταση από το καλάθι. Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρουσιάζεται στα ριμπάουντ, όταν μετά από διεισδύσεις των αντίπαλων περιφερειακών κάνουν περιστροφές οι ψηλοί μας για να βοηθήσουν. Θέλει προσοχή το ατομικό μαρκάρισμα.

Αλλά το προπονητικό επιτελείο  έχει  εναλλακτικά σχέδια άμυνας, με 2-1-2 ζώνη αλλά και zone press που δεν είναι καθόλου κακή ιδέα. Δεν αποκλείουμε κάποια άλλη έκπληξη στην άμυνα με αμυντικά τρυκ για να αιφνιδιάσουμε τους αντίπαλους μας.

Ελπίζω το Eurobasket να μας δώσει συναρπαστικά παιχνίδια, με καλό θέαμα και συγκινήσεις. Η ομάδα μας που την συνοδεύουν οι ευχές μας, θέλουμε να μας δώσει ικανοποίηση παίζοντας ομαδικά, συγκεντρωμένα και με αυτοπεποίθηση. Δεν χρειάζεται να "γεμίζουν″ το μυαλό τους με σκέψεις, αλλά να εκτελούν όταν και όπως έχουν προγραμματίσει μαζί με τους προπονητές τους, το αγωνιστικό τους πλάνο. Δεν χρειάζονται δεύτερες σκέψεις… 

Αλλά αυτή είναι απλά η δική μου άποψη… 

Διακοπές, προετοιμασία και ρόστερ

Του Τάκη Πανούλια 

19/08/2011

Οι διακοπές   

Οι διακοπές τελείωσαν και επιστρέφουμε πάλι στο κυνήγι της καθημερινότητας. Άλλωστε για αυτό τις λένε "διακοπές" ρε παιδιά γιατί διακόπτουν, δηλαδή παρεμβάλλονται ανάμεσα σε μεγάλες (μα πολύ μεγάλες) περιόδους  εργασίας.  

Τα θέματα πολλά σε ένα καλοκαίρι ανακατεμένο με πανευρωπαϊκό στην Λιθουανία,lockout στο NBA, θολό μεταγραφικό τοπίο στην χώρα λόγω ΔΝΤ. Μεγάλο θόρυβο είχαμε και με τις περιβόητες "απουσίες" της εθνικής ομάδας μπάσκετ. Ακόμα και οι παίκτες έχουν ανάγκη για "διακοπές" κάποια στιγμή.  

Στο θέμα των απουσιών ο καθένας είπε το μακρύ του και το κοντό του. Προδότες,αχάριστοι για μερικούς, δικαιολογημένοι για άλλους. Η πραγματικότητα είναι ότι κάποια στιγμή θα μπαίναμε και εμείς σε μια μεγάλη διοργάνωση με απουσίες όπωςΟΛΕΣ οι εθνικές ομάδες στο παρελθόν. Αν κάποιος απαριθμήσει τις απουσίες στοΠαγκόσμιο στην Τουρκία θέλει μια σελίδα. Gasol, Nowitzki, Kirilenko και καμιά τριαντάρια άλλοι.

Μην το ψάχνετε όλοι έχουν ξεκουραστεί σε κάποια διοργάνωση ή σταμάτησαν να παίζουν όπως ο Stojakovic. Ο μόνος και που αποτελεί πιστό στρατιώτη σε μόνιμη βάση είναι ο καλός στρατιώτης Navarro (!!!) που από τους Ολυμπιακούς του2000 δεν έχει λείψει ούτε ένα καλοκαίρι από την Εθνική και ετοιμάζεται για τη12η συνεχόμενη μεγάλη διοργάνωση.   

Τον Διαμαντίδη τώρα θα τον περάσει ο Φώτσης, που ετοιμάζεται για το 9ο τουρνουά, με τον Παπαλουκά να έχει 7 συμμετοχές. Οπότε τα συμπεράσματα δικά σας, και όπως είχα πει, κάθε περίπτωση έχει τις ιδιαιτερότητες της, και πρέπει να αντιμετωπίζεται ανάλογα. Σε κάθε περίπτωση με διαφάνεια, λογική και κυρίως χωρίς υπερβολές. Αλλάζω κεφάλαιο…        

Το ρόστερ 

 
Οι απουσίες που λέγαμε παραπάνω έπεσαν μαζεμένες και σημαντικές στην εθνική μας ομάδα και σίγουρα το ρόστερ παρουσιάζεται αλλαγμένο και αδυνατισμένο. Αυτό είναι το προφανές. Αλλά και μια πραγματικότητα που πρέπει όλοι να την αντιμετωπίσουμε. Οι φίλαθλοι είναι φίλαθλοι και λένε τα δικά τους. Εκείνοι που νομίζουν ότι το ρόστερ από μόνο του θα καθορίσει και την πορεία της ομάδας μας δεν είναι οι επαγγελματίες του χώρου.  

Το ρόστερ δεν είναι ονόματα σκορπισμένα στο μπλοκ του προπονητή. Τα ονόματα αυτά είναι άτομα με ικανότητες και  αδυναμίες που θα αγωνιστούν σαν ομάδα για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Στη Λιθουανία θα δούμε τι ψάρια πιάνουν. Τότε θα δούμε το ρόστερ. Πολλές φορές οι απουσίες κάποιων παικτών είναι το εφαλτήριο για κάποιους άλλους.     

Η προετοιμασία 

 
Δέκα μέρες πριν από την πρεμιέρα του Eurobasket και ο προπονητής της εθνικής μας Ηλίας Ζούρος έκοψε δύο ακόμα παίκτες (Χαραλαμπίδη – Πατ Καλάθη). Με το σημερινό εναρκτήριο παιχνίδι του τουρνουά του Bamberg με την Τουρκία η προετοιμασία μπαίνει στην τελική ευθεία. Το τονίζουμε αυτό γιατί το δείγμα γραφής στην απόδοση αλλά και τα αποτελέσματα παίζουν πλέον καθοριστικό ρόλο.          

Ακούγεται συχνά η άποψη "φιλικά παιχνίδια είναι, δεν μετράει το αποτέλεσμα" αλλά σημασία έχουν οι πληροφορίες και τα συμπεράσματα των προπονητών. Βεβαίως, αλλά μην ξεχνάμε ότι η προετοιμασία σημαίνειπροσαρμογή. Αυτή όμως επιτυγχάνεται με την πιστή απομίμηση (όσο είναι δυνατόν) των πραγματικών αγωνιστικών συνθηκών.

Στα παιχνίδια αυτά φαίνεται η προετοιμασία στην τακτική, την ροή, το τέμπο, τηνομαδικότητα και την κατανομή ρόλων. Ο ομοσπονδιακός προπονητής δεν βελτιώνει τους παίκτες, αλλά προσπαθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα να φτιάξει ένα σύνολο που θα παίξει όσο το δυνατόν καλύτερα. Για να μην λέμε και ανοησίες δηλαδή.     

Επίσης δεν πρέπει να παραβλέπουμε την λαχτάρα, η προσπάθεια και τον εθισμό στη νίκη σαν μέρος της προετοιμασίας. Δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να υποτιμούμε την προετοιμασία στην ψυχολογική κατάσταση. Μέρος της είναι η συμπεριφορά των παικτών σε αυτούς τους φιλικούς αγώνες. Από αυτή εισπράττουν και οι ίδιοι πληροφορίες για την ομαδική και ατομική τους κατάσταση. Και επηρεάζονται ανάλογα.  

Τα πρώτα φιλικά παιχνίδια της νέας εθνικής μας ομάδας δεν έδειξαν φυσικά την τελική μας εικόνα. Ο νέος προπονητής έπρεπε να περάσει καινούργια πράγματα και λογικά υπήρχε διστακτικότητα και σκέψη, για να συνηθίσουν και να προσαρμοστούν σε νέα δεδομένα.     

Υπάρχουν αρκετές πινελιές αλλαγής στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας πράγμα λογικό με την αλλαγή του προπονητή αλλά και του έμψυχου δυναμικού.    
·        Κυρίως η απουσία του Διαμαντίδη και του Σπανούλη αδυνατίζουν το παιχνίδι του pick and roll.  
·        Δίνεται έμφαση στο inside / low post game.  
·        Περισσότερα screen για να απελευθερωθούν οι σουτέρ της ομάδας όπως οΜπράμος και ο Βασιλειάδης.  
·        Προσπάθεια για επιθετική άμυνα σε απόσταση μεγαλύτερη από το καλάθι μας.  
·        Θα δούμε ίσως και ζώνες ή σύνθετες άμυνες και zone press.  

Αρχής γενομένης από σήμερα περιμένουμε να δούμε το τεχνικό τιμ να "κοουτσάρει" περισσότερο την ομάδα για να τελειοποιήσει το παιχνίδι της. Εννοούμε να πλησιάσει ακόμα περισσότερο τον τρόπο προσέγγισης του αγώνα, με κριτήρια ίδια με αυτά που θα επιλέξει στο πανευρωπαϊκό στην Λιθουανία δηλαδή στα επίσημα παιχνίδια.    

Πολύ σημαντικά είναι τα δύο επόμενα τουρνουά για τον Νίκο Καλάθη που πλέον δεν είναι ρούκι και πρέπει να δούμε τον βαθμό ετοιμότητας του.  

Το έργο της εθνικής μας είναι εκ των πραγμάτων δύσκολο, όπως συμβαίνει σε κάθε ομάδα που κάνει ανανέωση. Αλλά πρέπει να δούμε και τι υπάρχει σαν συνέχεια στο ελληνικό μπάσκετ. Η ανανέωση θα ερχόταν σε κάποια χρονική στιγμή οπότε ας το δούμε έτσι και ας προσπαθήσουμε για το καλύτερο. Αν δεν πάρουμε μετάλλιο σε μια διοργάνωση δεν θα καταστραφεί το οικοδόμημα του ελληνικού μπάσκετ.  

Υπήρξαν αποτυχίες και στο παρελθόν με φαινομενικά ισχυρότερα ρόστερ. Το θέμα είναι η ομάδα να μας κάνει υπερήφανους με την αγωνιστικότητα της και την προσπάθεια για το καλύτερο. Ας δούμε λοιπόν και το παιχνίδι με την Τουρκία και θα έχουμε πολλά να συζητήσουμε στην συνέχεια.  

Καλοκαιρινοί Μουσώνες

Του Τάκη Πανούλια 

19/07/2011

Είχα πάρει την απόφαση να μην ξαναγράψω στο blog μας μέχρι να υποκύψει η εργοδοσία στις απαιτήσεις μου. Με ενοχλούσε αφάνταστα ότι οι εργαζόμενοι δεν κερδίζαμε το 57% των εσόδων και έκανα την κίνηση μου. Στο κρίσιμο ραντεβού έθεσα το θέμα επί τάπητος (όπως ο Ντούντα τα μεταγραφικά), και ήμουν σίγουρος ότι θα κέρδιζα την παρτίδα.

Η εργοδοσία αντεπιτέθηκε και με απείλησε με lockout. Τότε πέταξα το κρυφό μου χαρτί και απείλησα με την σειρά μου ότι θα πάω να γράψω σε άλλο site. "Θα αφήσεις τις ανέσεις που έχεις εδώ να πας σε άλλο site" μου είπαν ξέροντας ότι δεν μου αρέσουν οι αλλαγές.  

Οι μέρες πέρασαν, η στέρηση με κατέβαλε και αφού τουλάχιστον πήρα εγγυήσεις ότι θα πάω περισσότερες μέρες διακοπές, επέστρεψα. Έτσι θα ενσωματωθώ στο ξεκίνημα της νέας περιόδου αργότερα από τους άλλους σαν τους διεθνείς των ομάδων.  

Μουσώνες

   
Λοιπόν ξέρετε τι είναι οι καλοκαιρινοί μουσώνες; Οι μουσώνες είναι ισχυροί εποχικοί άνεμοι που δημιουργούνται κυρίως στον Ινδικό Ωκεανό και στη Ν. Σινική θάλασσα. Το όνομα τους προέρχεται από την αραβική λέξη "μονσούν", που σημαίνει εποχικός.  

Οι μουσώνες ανάλογα με την εποχή που πνέουν, διακρίνονται σε χειμερινούς και σε θερινούς μουσώνες, και παρουσιάζουν αντίθετες μεταξύ τους φορές (διευθύνσεις). Τους χειμερινούς μήνες πνέουν από τις Ηπείρους προς τους Ωκεανούς, ενώ τους θερινούς μήνες αντίστροφα, από τους Ωκεανούς προς τις Ηπείρους.  

Υπάρχουν και οι λεγόμενοι Ευρωπαϊκοί μουσώνες ή όπως είναι περισσότερο γνωστοί, the Return of the Westerlies. Τα γεγονότα στον χώρο του μπάσκετ αυτό το καλοκαίρι είναι τόσο έντονα και καταιγιστικά σε Ευρώπη και Αμερική, όσο και οι μουσώνες.  

Με τ' εμποδίων

Πολλά και σημαντικά τα εμπόδια για τον Ηλία Ζούρο στο ξεκίνημα του στην εθνική μας ομάδα. Κάποια αναμενόμενα και κάποια άλλα απρόσμενα. Η οριστική αποχώρηση των δύο χαρισματικών guards Διαμαντίδη - Παπαλουκά σηματοδοτεί σημαντικές αλλαγές στην ραχοκοκαλιά της ομάδας. Νέα πρόσωπα θα πλαισιώσουν τους Σπανούλη, Ζήση και Καλάθη στις θέσεις των guards με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό.  

Ο τραυματισμός του Καλάθη στις διακοπές, μια από τις πιο αξιόπιστες λύσεις στην περιφέρεια ξαφνικά μεγάλωσε το πρόβλημα αφού κινδυνεύει να χάσει τοEurobasket της Λιθουανίας.  

Οι Σλούκας, Μάντζαρης από το νέο αίμα και ο πάντα πολύτιμος και έμπειρος πλέον Ξανθόπουλος θα πρέπει να καλύψουν την ηγετική παρουσία αλλά και τιςπολλές και ποιοτικές δουλειές που προσέφεραν οι Διαμαντίδης-Παπαλουκάς. Ο ελληνοαμερικανός Michael Bramos, ένα υβρίδιο ψηλού shooting guard και small forward (1.98μ), με το εκπληκτικό άνοιγμα χεριών (2.13μ), ίσως μπορεί να δώσει μια λύση.  

Πάντως δεν ωφελεί σε τίποτα να αναπολούμε αυτούς που δεν παίζουν αλλά να βρεθούν οι κατάλληλοι αντικαταστάτες. Άλλωστε η αλλαγή φρουράς είναιαναγκαστικό γεγονός. Για να κερδίσεις τους νέους παίκτες η λύση είναι πάντα μονόδρομος. Πρέπει να τους εμπιστευτείς.  

Δεν εξετάζεις αν μπορούν να κάνουν την δουλειά των προκατόχων τους αλλά αν μπορούν να σταθούν στο επίπεδο της Εθνικής ομάδας με τα δικά τους πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.  

Εδώ παίζει ρόλο το "μάτι" του προπονητή και η ικανότητα του να προσαρμόσει το στυλ της ομάδας σε νέα δεδομένα. Δεν είναι εύκολο ειδικά σε αυτό το μεταβατικό στάδιο και όλοι αναγνωρίζουμε την δυσκολία του εγχειρήματος.  

Προσωπική μου άποψη και ελπίδα είναι αυτή την φορά να είναι στην δωδεκάδα και ο Βασιλειάδης που αξίζει μια ευκαιρία. Παίκτης με το σουτ του χρειάζεται και δεν έχουμε πολλούς καθαρόαιμους σουτέρ. Αν δεν είναι και τώρα στην δωδεκάδα, η κλήση στο μέλλον για προετοιμασία θα είναι ψυχοφθόρα διαδικασία για το παιδί.

Η υπεροπλία στους ψηλούς ήταν τα καλά νέα για τον Ζούρο παρά τα προβλήματα τραυματισμών του Μπουρούση και του Σχορτσιανίτη. Αλλά και εκεί η άρνηση του Μαυροκεφαλίδη δημιούργησε αναταραχές. Δεν είναι τόσο η απουσία του (αφού υπάρχουν εναλλακτικές) αλλά η γκρίνια για το αν και κατά πόσο αποτελεί εθνική προδοσία η συμμετοχή ή όχι στις υποχρεώσεις της Εθνικής.

Το δεύτερο είναι το χειρότερο αφού προκαλεί μια συζήτηση που μπορεί να βλάψει άμεσα και στο μέλλον την υπόθεση της Εθνικής μας ομάδας μπάσκετ. Οι απόψεις αντιμαχόμενες αλλά συνήθως μιλάνε περισσότερο οι παράγοντες και οι δημοσιογράφοι. Θα θέλαμε να ακούμε περισσότερο τη γνώμη των παικτών και των προπονητών γι' αυτό το ζήτημα.  

Δική μου άποψη είναι, ότι κάθε υπόθεση είναι ιδιαίτερη και πρέπει να κρίνεται κάτω από το πρίσμα της γενικότερης συμπεριφοράς του αθλητή αλλά και του προβλήματος του. Ένας αθλητής αποδεδειγμένα τραυματίας, ή στα πρόθυρα τραυματισμού λόγω υπερβολικής κόπωσης, ή με κάποιο ιδιαίτερο προσωπικό πρόβλημα, μήπως τελικά δεν πρέπει να συμμετέχει;  

Άλλωστε εύκολο είναι να διαπιστωθεί αν αληθεύει κάποιο από τα παραπάνω και να συνεκτιμηθεί η γενικότερη προσφορά και συμπεριφορά του παίκτη απέναντι στον θεσμό της Εθνικής. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να μιλούν οι ίδιοι οι παίκτες και οι προπονητές και να εξηγούν με ειλικρίνεια την κατάσταση. Είναι καλύτερα από το χαλασμένο τηλέφωνο.  

Ας ελπίσουμε να σταματήσει αυτή η κακοδαιμονία και η γκρίνια για να μπορέσει η Εθνική ομάδα να δουλέψει με την ησυχία της πάνω στο πλάνο του προπονητή της. Εμείς όλοι ευχόμαστε καλή επιτυχία στην νέα αυτή περιπέτεια…

Μαζικές αποχωρήσεις και γκρίνια

 
Η οικονομική κρίση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα είναι λογικό να αγγίξει και το μπάσκετ. Οι μεγάλοι σύλλογοι, συνηθισμένοι σε πολυδάπανες και εντυπωσιακές μεταγραφικές κινήσεις κατά το μεταγραφικό παζάρι, εμφανίζονται αναγκαστικά πολύ πιο "λογικοί".  

Φώτσης, Nicholas κούνησαν μαντήλι στους "πράσινους", ενώ το λιμάνι αποχωρίστηκαν εν ριπή οφθαλμού οι Μπουρούσης, Μαυροκεφαλίδης, Gordon,Teodosic, Halperin, Nesterovic και η καταμέτρηση συνεχίζεται και για τις δύο ομάδες. Ας μην ξεχνάμε ότι από τον Ολυμπιακό αποχώρησαν(;) οιΑγγελόπουλοι ενώ από τον Παναθηναϊκό θέλουν να αποχωρήσουν(;) και οι Γιαννακόπουλοι.  

Όλα αυτά έχουν προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις από τους οπαδούς των δύο ομάδων αλλά και του τύπου. Το περίεργο είναι ότι ενώ οι αποχωρήσεις και η έλλειψη τίτλων είναι περισσότερες στον Ολυμπιακό, η γκρίνια είναι μεγαλύτερη στον Παναθηναϊκό! Οι οπαδοί των "κόκκινων" στηρίζουν και θέλουν επιστροφή των αδελφών, σε αντίθεση με τους "πράσινους" που συγκριτικά "χαλάνε" τον κόσμο.  

Σαν να κόλλησαν από την ποδοσφαιρική γκρίνια, ολοένα και περισσότερο ακούγονται φωνές κατά τις οικογένειας, τόσο από φιλάθλους όσο και από τον "πράσινο" Τύπο. Βέβαια υπάρχουν και πολλοί που "κατανοούν" την κατάσταση, εκφράζουν την συμπάθεια και τις ευχαριστίες τους για όσα έχουν προσφέρει στον μπασκετικό Παναθηναϊκό.  

Άποψη μου είναι ότι αν κάποιος θέλει να αποχωρήσει από μια ομάδα στην οποία βάζει χρήματα είναι δικαίωμα του. Ειδικά αν η προσφορά του είναι πολυετής. Στις ομάδες όλοι έρχονται και παρέρχονται. Άλλοι σύντομα και άλλοι μετά από πολλά χρόνια παρουσίας. Η ζωή συνεχίζεται και βρίσκει τον τρόπο να προσαρμόζεται σε νέα δεδομένα. Υπάρχουν οι περίοδοι ακμής αλλά και παρακμής.  

Το τι έχουν στο μυαλό τους σαν διοίκηση στον Παναθηναϊκό δεν το γνωρίζω. Ίσως το ότι δεν βγαίνει να μιλήσει κάποιος επίσημα να δημιουργεί και αυτή την νευρικότητα. Εμένα αυτό που πάντα με τρέλαινε σε τέτοιες είδους καταστάσεις είναι οι υστερίες και οι κραυγές. Η ευαισθητοποίηση καταστάσεων που μόνο έτσι δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται. Το κλάμα και το ανάθεμα για παίκτες που έφυγαν ή και που έρχονται πολλές φορές με ξαφνιάζει. 

Δεν λέω η αποχώρηση παικτών και προπονητών ειδικά αν η παρουσία τους έχει συνδυαστεί με τίτλους και έχουν δεθεί με τον κόσμο της ομάδας είναι φυσιολογικό να είναι δυσάρεστη. Και για τις δύο πλευρές. Αλλά ο επαγγελματικός αθλητισμός τα έχει αυτά. Οι ομάδες είναι ζωντανοί οργανισμοί άλλωστε και πάντα υπάρχουν αλλαγές.  

Όταν κάποιος παίκτης δεν δέχεται την μείωση (δικαίωμα του) και αλλάζει ομάδα, έτσι και η ομάδα έχει το δικαίωμα να επιλέξει να συνεργαστεί με άλλους παίκτες. Ή θα έχουμε συναισθηματισμούς και από τις δύο πλευρές ή θα έχουμε επαγγελματισμό (πάλι εκατέρωθεν).  

Οι οπαδοί των ομάδων και οι δημοσιογράφοι δεν είναι λογιστές για να ασχολούνται με τα οικονομικά των ομάδων. Οι επαγγελματικές ομάδες όμως έχουν υποχρέωση να ασχολούνται με τα οικονομικά αν θέλουν να υπάρχουν. Το value for money είναι συνήθως η βασική τους επιδίωξη στις μεταγραφές.  

Σε τελική ανάλυση ο κόσμος της κάθε ομάδας πρέπει να στέκεται στο πλευρό της ανεξάρτητα από πρόσωπα. Τα πρόσωπα τα εκτιμάς, τα θυμάσαι, τα σέβεσαι αλλά υποστηρίζεις την ομάδα. Δεν πρέπει να ξεχνούν άλλωστε αυτούς που μένουν πίσω στην ομάδα και μάχονται για το καλό της.  

Ο αθλητισμός σε αυτό το επίπεδο προκαλεί έντονα συναισθήματα και συγκινήσεις σε όλους όσους συμμετέχουν και παρακολουθούν κατά την διάρκεια της δράσης. Όμως σε επίπεδο σχεδιασμού συνήθως (υπάρχουν και εξαιρέσεις) κυριαρχεί η λογική και ο προγραμματισμός.  

Κυρίως απαιτείται να ολοκληρωθούν οι κινήσεις στο σύνολο των ομάδων για να έχει κανείς ολοκληρωμένη εικόνα. Όλα τα άλλα είναι φιλολογικές συζητήσεις.  

Ο D-Will

   
Η αλά Dominique Wilkins μεταγραφή του Deron Williams στη Μπεσικτάς προκαλεί "σεισμό" στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο superstar των New Jersey Netsμε 20.1 πόντους μ.ο και 10.3 ασίστ, αφήνει το NBA και μετακομίζει στην Κωνσταντινούπολη εξ αιτίας του lockout. Με τον όρο ότι αν γίνει άρση του lockout μπορεί να λύσει το συμβόλαιο του και να επιστρέψει στις ΗΠΑ.  

Ένας από τους καλύτερους point guard του κόσμου στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και όλοι προσπαθούν να αξιολογήσουν την κίνηση του Deron. Πήρε την σωστή ή λάθος απόφαση ή απλά γίνεται για να πιεστούν οι ιδιοκτήτες του NBA και να προχωρήσουν σε άρση του lockout. Πολλοί υποθέτουν ότι η κίνησή του θα ανοίξει το δρόμο και σε άλλους παίκτες από τον φανταστικό κόσμο του NBA προς την Ευρώπη.  

Ο Billy Hunter, ο επικεφαλής του σωματείου παικτών του NBA, έστειλε πρόσφατα γράμμα στους παίκτες και τους προτρέπει να εξετάσουν την πιθανότητα να παίξουν σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα αν το NBA επιμείνει στο lockout. Πολλοί ερμηνεύουν αυτή την κίνηση περισσότερο ως μπλόφα για να πιέσουν καταστάσεις με τους ιδιοκτήτες. 

Από την άλλη πολλοί αναλυτές του NBA θεωρούν λανθασμένη την επιλογή του Deron Williams γιατί θεωρούν ότι οι παίκτες του διαμετρήματος του δεν θα μπορέσουν να προσαρμοστούν στην ζωή και τον τρόπο παιχνιδιού στην Ευρώπη και ρισκάρουν το ενδεχόμενο τραυματισμού με συνέπεια να χάσουν τα παχυλά συμβόλαια που έχουν με τις ομάδες τους.  

Βέβαια όλοι αυτοί σε καμιά περίπτωση δεν θέλουν να γίνει πραγματικότητα το εφιαλτικό για αυτούς σενάριο όπου και το lockout θα συνεχιστεί αλλά και οι παίκτες θα παίξουν στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και θα το ευχαριστηθούν. Οι απολύσεις καραδοκούν αν πάψει να υπάρχει το αντικείμενο τους.

Ήδη, για να μην το ξεχνάμε, πάνω από 100 υπάλληλοι έχασαν την δουλειά τους στο NBA. Το σίγουρο είναι ότι θα έχουμε ένα συναρπαστικό μπασκετικό καλοκαίρι. Μουσώνες φίλοι μου… καλοκαιρινοί μουσώνες…

Ο κακός λύκος

Του Τάκη Πανούλια

15/06/2011  

Αν θέλει κανείς να γράψει δύο γραμμές για την κατάκτηση του τίτλου στο NBA από τους Dallas Mavericks, και του superstar τους Dirk Nowitzki, δεν απέμειναν λόγια, ούτε σε αυτήν την πλούσια ελληνική γλώσσα που να μην έχουν γραφτεί. Τι Ri-Dirk-ulous, τι δικαίωση τουDirk, λύτρωση, ο καλύτερος ευρωπαίος παίκτης του μπάσκετ, η ραψωδία του μεγάλου Γερμανού, δεν υπάρχει τελειωμός. Τα "κλικαρίσματα″ στο όνομα στο Google είχαν την τιμητική τους.  

Το πόσα κλικαρίσματα πιάνεις είναι δείγμα αναγνωσιμότητας πλέον. Δεν το αξίζει ο Γερμανός και η ομάδα του άραγε; Το άξιζαν περισσότερο από τον καθένα, και παρότι στις προβλέψεις μου έδωσα το Miami με 4-2, το είχα γράψει ότι δεν θα με χαλούσε καθόλου αν το έπαιρνε το Dallas. Το αντίθετο μάλιστα θα το χαιρόμουν, για μια παλιοσειρά που παραλίγο να βγει στην σύνταξη χωρίς δαχτυλίδι τίτλου.  

Μια ομάδα που οι περισσότεροι παίκτες της είχαν από μια προσωπική ιστορία και οιNowitzki και Terry έψαχναν την δικαίωση για τον χαμένο τελικό το 2006 από τους Heat. Ο ίδιος ο Nowitzki που οδήγησε την ομάδα του 11 συνεχόμενες φορές στα playoffs, με περισσότερες από 50 νίκες τις περισσότερες φορές, και τόσες ατομικές διακρίσεις δεν είχε ολοκληρωμένο το βιογραφικό του.  

Πολλοί αναλυτές και ειδικοί του NBA μάλιστα είχαν αποφανθεί ότι δεν μπορεί να οδηγήσει την ομάδα του σε τίτλο. Τον πήρε κάμποσα χρόνια αλλά τελικά το πήρε το πολυπόθητο δαχτυλίδι και πέρασε για τα καλά στο πάνθεον της ιστορίας του NBA. Γιατί οι τίτλοι παίζουν το μεγαλύτερο ρόλο στο να σε θυμούνται οι φίλοι του αθλήματος ακόμα και όταν σταματήσεις να αγωνίζεσαι.  

Η ιστορία όμως είχε και έναν μεγάλο, κακό λύκο. Από τον Αίσωπο μέχρι τουςBrothers Grimm κάθε ιστορία έχει έναν κακό λύκο. Ειδικά τώρα που τα media με το internet έχουν γιγαντωθεί και υπάρχει υπέρ-έκθεση στην δημοσιότητα, ο "κακός" πολλές φορές πουλάει περισσότερο. Ειδικά αν ο κακός είναι ο βασιλιάς LeBron James.  

Στο Cleveland χάρηκαν σχεδόν όσο και στο Dallas γιατί ο προδότης απέτυχε. Η αλήθεια είναι πως και ο ίδιος το προκάλεσε με τις δηλώσεις του και τα καμώματα του αυτήν την αντιπάθεια ακόμα και σε ουδέτερους. Έτσι ο καλύτερος του Jordanπριν από μερικές μέρες έγινε αποδιοπομπαίος τράγος μέσα σε μια νύχτα. ΈγινεLeFraud (fraud σημαίνει απατεώνας). Έτσι είναι η σημερινή πραγματικότητα σταmedia. Σε χρησιμοποιούν και όταν δεν σε χρειάζονται πλέον σε πετούν σαν στυμμένη λεμονόκουπα.  

Όταν πάλι έρθεις στο προσκήνιο δεν θα διστάσουν να σε βαφτίσουν πάλι βασιλιά, εφάμιλλο του Air και ότι άλλο βάζει ο νους σας. Είναι μεγάλη υπόθεση να μπορείςνα χειριστείς τα media στις μέρες μας σε αυτό το επίπεδο. Να μην αφήσεις να την επικαιρότητα να σε καταβάλει, να σε απορροφήσει, να σε μεταλλάξει.  

Αυτό που δεν συγχωρείται περισσότερο στον LeBron James είναι ότι δεν έμεινε στην ομάδα του, και με υπομονή και δουλειά από μέρους του, αλλά και της υπόλοιπης ομάδας να φθάσει στο ιερό δισκοπότηρο. Προτίμησε να κόψει δρόμο στην πορεία του για την επιτυχία. Αυτό δεν άρεσε σε κανέναν. Το χειρότερο είναι ότι χειρίστηκε την υπόθεση του άσχημα και στο επικοινωνιακό κομμάτι. Από την μέρα του reality show που έστησε για να ανακοινώσει την απόφαση του αλλά και στη συνέχεια.  

Έτσι παρότι το Miami έχασε στο τελικό, και ήταν η ομάδα που όλοι αγαπούσαν να μισούν, όλη η μομφή θα πέσει επάνω του. Γιατί "πούλησε" την ομάδα του και ένωσε τις δυνάμεις του με άλλους δύο superstars για να πάρει τον τίτλο γρήγορα. Έτσι ο ιδιοκτήτης του Cleveland έγραψε "Οι Mavs ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΠΟΤΕ και τώρα όλη η ομάδα παίρνει τα δαχτυλίδια της…"

Μάθημα για όλους: Δεν υπάρχει ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΡΟΠΟ". 

Ο ίδιος ο James προσπάθησε να αποποιηθεί της ευθύνης, παίρνοντας το ύφος του άνετου ή μάλλον προσπαθώντας να το κάνει γιατί έδειχνε εμφανώς πειραγμένος. Εξάλλου το καλοκαίρι του έφταιγαν οι υπόλοιποι που δεν έφθανε στο τέλος του δρόμου. Τώρα τι, δεν του κάνουν οι Wade και Bosh; Ο Terry το 2006 έχασε και ξαναγύρισε πίσω για τον τίτλο στα 33 του, όπως και ο Nowitzki.

Ο Jason Kidd, έφθασε 38 χρονών και περίμενε. Τώρα πρέπει να κάνει και αυτός το ίδιο. Να περιμένει την σειρά του, να δουλέψει μαζί με την ομάδα του, νακαταλάβει τι σε "κάνει" πρωταθλητή και κάποια μέρα ίσως το σηκώσει και αυτός. Με περισσότερο αδυνατισμένους κροτάφους, με λιγότερη εκρηκτικότητα, περισσότερη εμπειρία αλλά κυρίως με διαφορετική νοοτροπία.  

Αν αλλάξει νοοτροπία υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πάρει με την ομάδα του το πρωτάθλημα. Αν το πάρει τότε όλοι θα αλλάξουν διάθεση απέναντι του. Ίσως να μπορέσει και αυτός συγκινημένος να κάνει δηλώσεις μπροστά από τις κάμερες και όλοι γύρω του να το συγχαίρουν και να τον επευφημούν.  

Κυρίως όμως να χαίρονται για το κατόρθωμα του! Ο κόσμος όσο και αν δεν το παραδέχεται έχει ανάγκη από καλούς ήρωες και όχι από…κακούς λύκους.

Μάγκες και… τζάμπα μάγκες

Του Τάκη Πανούλια

06/06/2011

Δεν μας άφησαν να χαρούμε το παιχνίδι!
Αν κάτι μας έχει διδάξει η αθλητική ιστορία αυτού εδώ του τόπου την τελευταία δεκαπενταετία, αν κάτι για το οποίο είμαστε απόλυτα σίγουροι, είναι το γεγονός ότι η πιθανότητα να απολαύσουμε ως θεατές ένα αθλητικό γεγονός υψίστης σημασίας (που κρίνεται τίτλος)χωρίς ασχήμιες είναι μηδαμινές.  

Για όσους λοιπόν σήμερα καταγράφουν, καταδικάζουν, και αηδιάζουν, δικαίως βέβαια, έχω να πω τα εξής. Είναι πολύ αργά για δάκρυα. Το σκηνικό έχει επαναληφθεί τόσες φορές που η απλή καταγραφή του, αλλά και η καταδίκη του με λόγια, είναι απλά ασπιρίνη για τον καρκίνο.  

"Πρέπει να το καταλάβουν οι υπόλοιποι οπαδοί και να τους σταματήσουν. Εγώ και η ομάδα δεν έχουμε την δύναμη να το κάνουμε". Αυτά ήταν τα λόγια, γεμάτα πικρία, ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του ανθρώπου που θα έπρεπε να είναι ο πιο ευτυχισμένος της βραδιάς. Αλλά είπε την μισή αλήθεια. Γιατί οι ευθύνες μιας πολιτείας ανίκανης να επιβάλει την νομιμότητα στον αθλητισμό, σε όλα τα επίπεδα, μετά από τόσα χοντρά γεγονότα σε όλα τα αθλήματα είναιπαροιμιώδης, εγκληματική και εσκεμμένη.  

Εγώ ορκίζομαι να αποκλείσω από τα γραπτά μου τις φράσεις, 50 ή 100 ανεγκέφαλοι, υπέροχος λαός ή κόσμος, να φθάσει το μαχαίρι στο κόκαλο, ναπαρθούν τα κατάλληλα μέτρα, το βαρέλι δεν έχει πάτο ή έχει ή πιάσαμε πάτο,γνωστοί - άγνωστοι, κουκουλοφόροι, η βλακεία είναι ανίκητη. Αν ξέχασα κάποια από τις φράσεις κλισέ που χρησιμοποιούμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ θα τις προσθέσω όταν κάνω ένα σατυρικό άρθρο γι' αυτές.  

Όπως επίσης δεν έχω να προτείνω και τίποτα. Γιατί απλά σε πράξεις που αφορούν τον ποινικό κώδικα και που υπάρχουν νόμοι και ποινές για κάθε ένα από αυτά τα αδικήματα δεν χρειάζεται τίποτε άλλο… από την επιβολή του νόμου.

Αν δεν μπορείτε να επιβάλλετε τον νόμο απλά δηλώστε ανίκανοι καιπαρατεθείτε. Όλοι όσοι είστε υπεύθυνοι. Όσοι δεν μπορείτε να τουςαποβάλλετε από το γήπεδο, να τους συλλάβετε, να τους δικάσετε και να τουςτιμωρήσετε, να τους παρακολουθήσετε και να τους εξαρθρώσετε, όσοι συναλλάσσεστε και όσοι τους χρησιμοποιείτε για ίδιους σκοπούς και συμφέροντα.Τώρα λουστείτε τους.

Από το προηγούμενο παιχνίδι η κατάσταση κλιμακωνόταν και είχαμε πει ότι δεν πάμε καλά. Γιατί μην μου πει κανείς ότι τώρα είχαμε χειρότερα γιατί έτσι είναι αυτά.  

Υπήρχε και αγώνας   
Ναι υπήρξε ο τέταρτος τελικός που ήταν μάλιστα ίσως το καλύτερο παιχνίδι της δεκαετίας μεταξύ των δύο απόλυτων μονομάχων στην φετινή περίοδο. Σαράντα πέντε λεπτά μάχης, θεάματος και μπασκετικής πανδαισίας. Τελικός νικητής οΠαναθηναϊκός που άξιζε τον τίτλο γιατί είχε ξεκάθαρα περισσότερα ποιοτικά διαστήματα από τον αντίπαλο του συνολικά στη σειρά του πρωταθλήματος.  

Ο Ολυμπιακός ήθελε να διατηρήσει το momentum από το τέλος του προηγούμενου παιχνιδιού. Ο τραυματισμός του Διαμαντίδη στο πρώτο λεπτό του άνοιξε διάπλατα τον δρόμο να στείλει την σειρά σε πέμπτο παιχνίδι. Αλλά η αντίδραση του Παναθηναϊκού ήρθε από "τρεις σωματοφύλακες". Καλάθης,Φώτσης και Batiste έπαιξαν και για τον αρχηγό τους. Όλοι οι υπόλοιποι κατέθεσαν ότι είχαν και δεν είχαν αλλά οι τρεις τους έκριναν το αποτέλεσμα.

Οι τρεις σωματοφύλακες   
Ο Καλάθης που έπαιξε 42 λεπτά κάνοντας μόλις 3 λάθη με 16 πόντους και 11 ασίστ μπήκε στα παπούτσια του αρχηγού του. Το καλάθι του στην παράταση στο 1 εναντίον 1 με τον Μπουρούση ήταν μαχαιριά αλλά και δείγμααυτοπεποίθησης. Ο Φώτσης που στην καλύτερη και πιο ώριμη περίοδο της καριέρας του συνολικά έκανε το απόλυτο με 6/6 τρίποντα, 1/1 δίποντα και 2/2 βολές για 22 πόντους. Το κυριότερο όμως είναι ότι το κάθε ένα από τα τρίποντα του ήρθε σε τέτοιο χρονικό σημείο που ήταν σαν τις γροθιές του πυγμάχου στο πληγωμένο μάτι του αντιπάλου του.  

Ο Batiste συνεχίζει να εκπλήσσει τους πάντες στα 34 του και αποδεικνύει ότι αν αγαπάς αυτό που κάνεις η ηλικία έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Οι 22 πόντοι και τα 11 ριμπάουντ λένε πολύ λιγότερα για την προσφορά του στον συγκεκριμένο αγώνα.

Ο D' Artagnan   
Η δικαίωση του Obradovic για την ομάδα του, την οποία όπως ο ίδιος ανέφερε κανείς δεν πίστευε, με το δέκατο τρίτο πρωτάθλημα τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια (9ο συνεχόμενο) ήταν γλυκιά εκδίκηση από τους "ειδικούς". Απέδειξε σε όλους πως η ομαδική δουλειά, η ομάδα είναι η πραγματική αιτία για όλες τις επιτυχίες και τους τίτλους όλα αυτά τα χρόνια.  

Απέδειξε επίσης πως όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Η κριτική είναι αποδεκτή και απαραίτητη, αλλά η αμφισβήτηση στο πρόσωπο και την ικανότητα ή τι γνώσεις ενός ανθρώπου απόλυτα επιτυχημένου, δείχνουναχαριστία, μνήμη χρυσόψαρου και έλλειψη σωστού τρόπου αξιολόγησης.  

Ο Ολυμπιακός   
Οι "ερυθρόλευκοι" φέτος νίκησαν τον αντίπαλο τους σε τέσσερα παιχνίδια και έχασαν σε τρία. Αυτό για πολλούς δείχνει ότι οι δύο ομάδες είναι ισοδύναμες. Το σωστό είναι ότι οι δύο ομάδες είναι ανταγωνιστικές η μία έναντι της άλλης. Οι βαρύτεροι τίτλοι όμως κατέληξαν στους πράσινους και έμειναν όπως και πέρυσι με την κατάκτηση του κυπέλου. Φέτος μάλιστα δεν πήγαν και στο Final-4 της Euroleague.  

Οι δύο ομάδες μπορεί να είναι ανταγωνιστικές αλλά είναι και διαφορετικές. ΟΟλυμπιακός δεν έχει το βάθος δουλειάς που έχει ο Παναθηναϊκός με τον ίδιο προπονητή και τον ίδιο κορμό. Αυτό δίνει στον Παναθηναϊκό το πλεονέκτημα τηςσυνοχής, του αυτοματισμού, και της σταθερότητας της απόδοσης κάτω από αντίξοες συνθήκες.

Η αλήθεια όμως είναι ότι φέτος οι "ερυθρόλευκοι" δυσκόλεψαν τους αντιπάλους τους και ήταν καλύτεροι από κάθε άλλη φορά. Πρέπει όμως να επενδύσει σταθερά πάνω σε πρόσωπα και φιλοσοφία και να αντέξει την αποτυχία αντιδρώντας με ορθολογιστικό τρόπο. Αν προχωρήσει πάλι σε σαρωτικές αλλαγές θα ξεκινήσει πάλι από την αρχή. Πρέπει να πατήσει επιτέλους πάνω σε θεμέλια αν θέλει να κτίσει το δικό του επιτυχημένο οικοδόμημα.  

Βέβαια κάποιες περυσινές επιλογές του δεν πέτυχαν σε επίπεδο υλικού παικτών με βάση το στυλ της ομάδας που ήθελε να κτίσει ο Ivkovic. Αλλά το πρόβλημα είναι ησυνέχεια και η συνέπεια σε επίπεδο δουλειάς στο κτίσιμο της ομάδας μεμπασκετική λογική και όχι εντυπωσιασμούς και επικοινωνιακές λογικές.  

Τα ριμπάουντ   
Τα 16 (!) επιθετικά ριμπάουντ ήταν η βάση, το θεμέλιο αν θέλετε της νίκης τουΠαναθηναϊκού στο τέταρτο και τελευταίο παιχνίδι. Δεν είναι μόνο οι πόντοι, αλλά και το ψυχολογικό πλεονέκτημα όταν ανανεώνεις 16 επιθέσεις σε ένα τόσο κρίσιμο και οριακό παιχνίδι. Οι "πράσινοι" έστειλαν πολλούς παίκτες να πηδήξουν στο επιθετικό ριμπάουντ και ειδικά όσοι είχαν το πλεονέκτημα λόγω ύψους ή δύναμης ή στην πλάτη της άμυνας στις περιστροφές της άμυνας.  

Ο επίλογος   
Τα συναισθήματα από το χθεσινό παιχνίδι είναι ανάμικτα για όλους μας. Έναςτελικός αντάξιος της αξίας των δύο ομάδων αγωνιστικά, αλλά και ασχήμιες. Αλλά όσο μιλάμε και δεν κάνουμε κάτι για ένα φαινόμενο που πλέον αποτελεί καθημερινότητα στα αθλητικά δρώμενα κάθε φορά θα γράφουμε ευχολόγια.  

ΥΓ: Θα ασχοληθούμε περισσότερο με την ανάλυση του αγώνα αλλά και όλης της σειράς σε επόμενο άρθρο με περισσότερες λεπτομέρειες.

Ασυνήθιστοι ύποπτοι

Του Τάκη Πανούλια 
03/06/2011   

Κατ' αρχήν να πω ότι ο σχολιασμός του τρίτου αγώνα της σειράς των τελικών καθυστέρησε λίγο, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων και μιας υπόσχεσης στον Γιώργο Κογκαλίδη, οπότε είμαι δικαιολογημένος. Ξέρω ότι πλέον έχουν γραφτεί και ειπωθεί αρκετά για το παιχνίδι αλλά πάντα υπάρχουν θέματα προς συζήτηση. Γενικά αυτή η σειρά έχει τρομερό ενδιαφέρον τόσο σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο, όσο και στα απόνερά της.   


Ο Παναθηναϊκός παρότι προηγήθηκε σε μεγάλο διάστημα του παιχνιδιού και έδειχνε ικανός για το "σκούπισμα" στο τέλος νικήθηκε από την υπερπροσπάθεια του Ολυμπιακού. Ενός Ολυμπιακού που πίεσε ασφυκτικά στην άμυνα στο τέλος βγάζοντας τρομερή ενέργεια, βρήκε και δύο "ασυνήθιστους υπόπτους". 


Οι Πελεκάνος και Πρίντεζης πρόσφεραν τα μέγιστα στην ομάδα τους με 14 πόντους με 4/5 τρίποντα (τα πρώτα της ομάδας τους στο παιχνίδι)!!! Για την ακρίβεια ήταν όλα τα τρίποντα που πέτυχαν οι "ερυθρόλευκοι" στον αγώνα.   


Ο Ivkovic βλέποντας τον Teodosic εκτός πνεύματος παιχνιδιού τον απέσυρε στον πάγκο και με τριάδα τους Σπανούλη, Πελεκάνο και Gordon πίεσε πολύ στην περιφέρεια τους guards των "πρασίνων", που έδειξαν σημάδια σωματικής αλλά και πνευματικής κόπωσης, με αποτέλεσμα να κάνουν λάθος επιλογές και ένα επιμέρους σκορ 15-2.   


Η τελευταία ευκαιρία της ομάδας του Obradovic να τελειώσει το παιχνίδι ήταν στο 61-66. Ήθελε να κάνει το 3-0 και να τελειώσει εμφατικά την σειρά. Αλλά ο Ολυμπιακός όταν στριμώχτηκε στην γωνία αντέδρασε και με το ΣΕΦ να γίνεται "κόλαση", νίκησε και έμεινε ζωντανός.   


Το πρώτο ημίχρονο   
Ίσως το καλύτερο, από πλευράς θεάματος, ημίχρονο των φετινών αγώνων. Οι δύο ομάδες κτυπούσαν αλύπητα η μια την άλλη στις αμυντικές της αδυναμίες, υπερισχύοντας των αμυντικών πλάνων των δύο πάγκων. Οι επιθέσεις από κοντινή απόσταση είχαν την τιμητική τους και για τις δύο ομάδες με αποτέλεσμα τα υψηλά ποσοστά στα δίποντα.   


Το σκορ ήταν υψηλό (ειδικά οι 46 πόντοι των "πρασίνων"), και όλοι σχεδόν οι δείκτες του παιχνιδιού. Παραφωνία τα τρίποντα των "ερυθρολεύκων". Αλλά δεν μπορεί να τα έχει όλα κανείς. Ο Μπουρούσης του πρώτου ημιχρόνου, ήταν η κολόνα της ομάδα του, εκτελώντας με πλάτη σε συνεχόμενες επιθέσεις.   


Το φινάλε με 5,6'' στο ρολόι, με τις τρεις διαδοχικές ραχιαίες ντρίπλες του Καλάθη ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Ειδικά στην δεύτερη "έσπασε″ τους αστραγάλους του Παπανικολάου που το πάλεψε φιλότιμα μέχρι το τέλος.   


Η συνέχεια   
Στο δεύτερο μέρος οι γηπεδούχοι αντέδρασαν και σταδιακά ανέβαζαν απόδοση, φθάνοντας σε απόσταση βολής, έως το τελευταίο πεντάλεπτο που επικράτησαν ολοκληρωτικά στο γήπεδο και βγάζοντας "σκυλίσιες" άμυνες έκαναν το επιμέρους 15-2 που τους έδωσε την νίκη.   


Ο Διαμαντίδης έδειξε στο τέλος κουρασμένος και χωρίς φρέσκιες ιδέες. Το παιχνίδι από πλευράς φιλοξενουμένων στην επίθεση έγινε στατικό και προβλέψιμο. Το "διάβασμα" της άμυνας όπως τόνισε και ο προπονητής τους δεν ήταν αποτελεσματικό και αμυντικά υπήρξαν ρήγματα από τους Σπανούλη και Gordon.   


Τα απόνερα   
Ο Σπανούλης είναι εύλογο να θέλει να κερδίσει η ομάδα του τον Παναθηναϊκό. Οι κορυφαίοι παίκτες πάντα έτσι λειτουργούν. Μέχρι εκεί όμως. Ορισμένες συμπεριφορές του είναι υπερβολικές και δεν μας είχε συνηθίσει σε τέτοιες.   


Οι 31-9 έγιναν 24-9 βολές, αλλά ποιος μετράει. Άλλωστε είναι σαν την ατάκα την στιχομυθία του Χάρρυ Κλυνν (Βασίλη Ν. Τριανταφυλλίδη), που λέει… "να πάρω άλλο ένα φουντανάκι κουμπάρε"… και απαντά ο άλλος "πέντε πήρες κουμπάρε αλλά δεν (μ)π(ει)ράζει"… πάρε…   


Για μένα οι αριθμοί δεν λένε τίποτα. Απλά επειδή έχει πλάκα κάπου διάβασα ότι και οι δύο ομάδες έχουν εκτελέσει από 125 βολές στα φετινά μεταξύ τους παιχνίδια! Τι στο καλό τις μετράνε τα παιδιά με τα χέρια στο γύψο;   


Οι κροτίδες αρχίζουν να κάνουν επικίνδυνα την εμφάνιση τους. Ας ελπίσουμε να μην συνεχιστεί η κατάσταση στο ΟΑΚΑ. Αν δεν το κάνουμε "ανάσταση" δεν μας γεμίζει ρε παιδί μου το ντέρμπυ. Το τι οδηγεί το χέρι κάποιου να πετάξει κροτίδα ή οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο (όπως το κινητό του ΟΑΚΑ) στον αγωνιστικό χώρο, συγνώμη αλλά εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω.   


Ζητώ συγνώμη για την ελλιπή και σύντομη ανάλυση αλλά blame it on Giorgos…

Behind the Scenes at Melo's M8 NYC Flight Event

How Bad Do You Want It?

Now thats how you are supposed to work...